Daktuin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Jcb (overleg | bijdragen) op 26 aug 2010 om 16:29.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
De daktuin van het Rockefeller Center in Manhattan.
De daktuin van het Casa Grande hotel in Santiago de Cuba.
Daktuin in Manhattan.

Een daktuin is een tuin die is aangelegd op het platte dak van een gebouw.

Geschiedenis

Het principe van planten laten groeien op een gebouw is al eeuwenoud. Een oud voorbeeld is de middeleeuwse stad Fustat, welke een aantal hoge gebouwen had (begin 11e eeuw door Nasir Khusraw omschreven als 14 verdiepingen hoog) met tuinen op het dak. Deze tuinen hadden zelf hun eigen waterrad voor irrigatie.[1]

Functies

Behalve een decoratieve functie, kan een daktuin ook bijdragen aan de architectuur of klimaatbeheersing van een gebouw, dienen als habitat voor dieren, of een recreatieve functie hebben. In grote steden zijn ruimtes voor tuinen vaak schaars, waardoor een daktuin of dakterras vaak de enige mogelijkheid is om een tuin aan te kunnen leggen.

Hydrocultuur en andere methodes kunnen de mogelijkheden van een daktuin vergroten, bijvoorbeeld door de noodzaak voor aarde of potgrond weg te nemen. Dit voorkomt extra gewicht op het dak.

Externe links

  1. Behrens-Abouseif, Doris (1992). Islamic Architecture in Cairo. Brill Publishers, p. 6. ISBN 9004096264.
Zie de categorie Roof gardens van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.