Stad Schiedam (schip, 1911)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nederlandse vlag
Stad Schiedam
Geschiedenis
Werf Craig & Taylor & Co. Ltd., Stockton-on-Tees, bouwnummer 147
Tewaterlating 23 september 1911
Gedoopt Wimborne
In de vaart genomen December 1911
Omgedoopt Stad Schiedam
Status Gezonken op 16 september 1940
Thuishaven Rotterdam
Eigenaren
Vroegere eigenaren 1911-1936: Wimborne Steamship Company Ltd., Londen
Vroegere namen 1911-1936: Wimborne
Latere eigenaren 1936-1940: N.V. Halcyon Lijn, Rotterdam
Latere namen 1936-1940: Stad Schiedam
Algemene kenmerken
Type Vrachtschip
Lengte 126,65 m
Breedte 16,94 m
Tonnenmaat 5.918 brt / 3.539 nrt / DW: 9.750
Voortstuwing en vermogen Stoom: Triple expansie machine met 3 cilinders, fabr. Blair & Co., 2200 pk
Vaart 10 kn
Roepletters PHNR
Portaal  Portaalicoon   Maritiem

Het stoomschip Stad Schiedam was een vrachtschip uit het begin van de 20e eeuw. Het schip werd in 1911 onder de naam Wimborne gebouwd op de werf van Craig & Taylor & Co. Ltd. in het Engelse Stockton-on-Tees. Vanaf 1936 was het onder de naam Stad Schiedam in dienst van de rederij Halcyon Lijn in Rotterdam.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In 1940 werd het schip op grond van de Zeeschepenvorderingswet onder beheer van de Nederlandsche Scheepvaart- en Handelscommissie in Londen gesteld, die het vercharterde aan het British Ministry of Shipping (later British Ministry of War Transport genoemd).

De laatste reis[bewerken | brontekst bewerken]

  • 01-08-1940 Vertrek van Kingston upon Hull naar Methil (bij Dundee, Scotland) onder kapitein F. van den Berg. Door naar Port Sulphur aan de zuidkust van Noord-Amerika.
  • 28-08-1940 In Port Sulphur 8000 ton zwavel geladen voor Engeland en door naar New Orleans, Louisiana. Daar gebunkerd.
  • 03-09-1940 Vertrek van New Orleans naar Bermuda.
  • 13-09-1940 Vertrek van Bermuda naar Sydney, Nova Scotia[1]
  • 16-09-1940 Onderweg gezonken op ongeveer 37°NB 64°WL om 08.50 uur, na een interne explosie. Eerst werd aangenomen dat de explosie is veroorzaakt door een in de lading geplaatste bom, maar na onderzoek in 1946 bleek dat deze theorie niet houdbaar bleek. Meer voor de hand liggend is echter de leeftijd van het schip. Volgens het rapport van de Raad voor de Scheepvaart is het waarschijnlijker dat in het ruim metalen delen tegen elkaar hebben geslagen. Deze metalen delen hebben vonken veroorzaakt welke leidden tot de ontploffingen. De Stad Schiedam was namelijk beladen met zwavel. Het schip zonk binnen drie minuten en de twaalf overlevenden konden zich ternauwernood redden. Na vijf dagen werden de overlevenden opgepikt van een reddingvlot.[2]
  • 21-09-1940 De overlevenden werden gered door het s.s. WHITE CREST.[3]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  • [1] koopvaardij.blogspot.nl
  • [2] Stichting Maritiem­-Historische Databank / Stad Schiedam