Station Schönhauser Allee

; Schönhauser Allee
	Metrotrein richting Ruhleben in station Schönhauser Allee
Algemeen
Lijnen	U2
Opening	27 juli 1913
Historische naam
Naam	tot
Nordring	1936
Ligging
Stadsdeel	Prenzlauer Berg
Coördinaten	52° 33′ NB, 13° 25′ OL
	; Locatie van het metrostation Schönhauser Allee
Portaal	Openbaar vervoer ; Berlijn

Schönhauser Allee
Spoorwegstation in Duitsland
	Een S-Bahntrein richting Ostkreuz kruist de Schönhauser Allee onderlangs voor het bereiken van het station; op de achtergrond het luchtspoorstation van de metro.
Algemeen
DS100-code	BSAL
Ligging
Land	Duitsland
Plaats	Berlijn
Stadsdeel	Prenzlauer Berg
Deutsche Bahn - S-Bahn - U-Bahn
Portaal	Openbaar vervoer ; Duitsland

Schönhauser Allee is een station van de metro en de S-Bahn van Berlijn, gelegen aan de gelijknamige straat in het stadsdeel Prenzlauer Berg. Het in een uitgraving gelegen S-Bahnstation werd in gebruik genomen op 1 augustus 1879 en ligt aan de Ringbahn, een ringspoorweg om het centrum van Berlijn. Het metrostation, bediend door lijn U2, ligt op een viaduct boven de Schönhauser Allee en werd geopend op 27 juli 1913.

S-Bahnstation

In 1867 begon de aanleg van een nieuwe spoorlijn ten oosten van het Berlijnse stadscentrum, die een aantal reeds bestaande kopstations met elkaar moest verbinden. In 1871 kwam de halve ringlijn gereed tussen de huidige stations Westhafen en Schöneberg, waar een aansluiting richting het Potsdamer Bahnhof werd gecreëerd, in 1877 was de ring gesloten. Pas twee jaar later, op 1 augustus 1879, verrees er een station ten oosten van de kruising van de Ringbahn met de Schönhauser Allee. Het gebied waarin het station ligt was op dat moment nog schaars bebouwd, maar in de jaren die volgden groeide de stad in noordelijke richting. Tien jaar na de opening van station Schönhauser Allee was de omgeving voldoende bewoond en bouwde men een stationshal. In de jaren 1920 werd de Ringbahn geëlektrificeerd en op 1 februari 1929 reden de eerste elektrische treinen op de lijn, die in 1930 opging in het nieuwe S-Bahnnet.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het S-Bahnstation enkele malen getroffen tijdens bombardementen. Het beschadigde stationsgebouw werd echter pas in 1961 afgebroken, om plaats te maken voor een nieuw, witstenen gebouw met een glazen gevel. Tegelijkertijd creëerde men voor het eerst een rechtstreekse verbinding met het twee niveaus hoger gelegen metrostation.

In de jaren 1990 besloot men het verdiept gelegen S-Bahnstation deels te overkluizen met een winkelcentrum. Na een bouwtijd van drie jaar kwam het project in 1999 gereed.

De Berlijnse Muur had de S-Bahnring in 1961 in tweeën geknipt, maar in 2002 werd doorgaand verkeer over de gehele ring weer mogelijk.

Metrostation

In maart 1910 begonnen de werkzaamheden aan de verlenging van de metrolijn door het Berlijnse stadscentrum (de huidige U2) vanaf station Spittelmarkt naar het noorden. De verlenging werd grotendeels ondergronds aangelegd, maar de brede Schönhauser Allee leende zich uitstekend voor een luchtspoortraject, dat goedkoper in aanleg zou zijn. Het viaducttracé, dat net ten noorden van station Senefelderplatz begint, kwam in gebruik op 27 juli 1913 en heeft tegenwoordig in zijn geheel de status van monument.^[1]. De lijn kreeg zijn eindpunt bij de kruising van de Schönhauser Allee met de Ringbahn, waar het station Nordring verrees. Aangezien de S-Bahnring ter plaatse in een uitgraving ligt, zou een ondergrondse kruising kostbaar en technisch ingewikkeld zijn geweest, hetgeen een extra reden vormde de metrolijn over de Schönhauser Allee bovengronds aan te leggen. In 1936 verving men de oorspronkelijke, naar de overstapmogelijkheid op de Ringbahn verwijzende naam door de huidige naam van het station, Schönhauser Allee. Het station was toen al geen eindpunt meer: in 1930 had men lijn A doorgetrokken naar Pankow (Vinetastraße).

Alfred Grenander, huisarchitect van het metrobedrijf, de Hochbahngesellschaft, ontwierp een metrostation met een eilandperron en een stalen overkapping. In het midden van de overkapping is over de gehele lengte een bovenlicht aangebracht, waardoor daglicht tot op het perron kan doordringen. Hetzelfde ontwerp is terug te vinden in het metrostation Eberswalder Straße, even ten zuiden van station Schönhauser Allee. Aanvankelijk had het station slechts één uitgang aan het noordelijke uiteinde, leidend naar de middenberm van de Schönhauser Allee. Toen men rond 1925 ook aan de zuidzijde een uitgang schiep, werd het buiten de overkapping liggende deel van het perron eveneens van een dak voorzien. In 1962 volgde de aanleg van een rechtstreekse verbinding met het verdiept gelegen S-Bahnstation.

Bronnen

↑ Vermelding op de monumentenlijst

Externe links

Commons heeft mediabestanden in de categorie Bahnhof Berlin Schönhauser Allee.

[1] Vermelding op de monumentenlijst

[1]