Steinfurt (stad)

**Steinfurt**
Stad in Duitsland
	;
Situering
Deelstaat	Noordrijn-Westfalen
Kreis	Steinfurt
Regierungsbezirk	Münster
Coördinaten	52° 9′ NB, 7° 21′ OL
Algemeen
Oppervlakte	111,67 km²
Inwoners ; (31-12-2020)	34.431 ; (308 inw./km²)
Hoogte	60 m
Burgemeester	Claudia Bögel-Hoyer (FDP)
Overig
Postcode	48565
Netnummers	02551 (Burgsteinfurt), 02552 (Borghorst)
Kenteken	ST, BF, TE
Gemeentenr.	05 5 66 084
Website	www.steinfurt.de
Locatie van Steinfurt in Steinfurt
Portaal	Duitsland

Steinfurt is een gemeente (Kreisstadt) in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen, gelegen in het Kreis Steinfurt. De gemeente telt 34.431 inwoners.^[1]

De Kreisstadt Steinfurt is het resultaat van een fusie op 1 januari 1975 van de voormalige onafhankelijke steden (gemeenten) Borghorst en Burgsteinfurt.

Steinfurt is tevens de naam van het voormalige Graafschap van die naam dat tot 1806 bestond. De stad Burgsteinfurt was de hoofdplaats van het graafschap Steinfurt. Beide namen, Steinfurt en Burgsteinfurt, werden en worden gebruikt voor de stad.

Geschiedenis

De nederzetting Burgsteinfurt aan de Steinfurter Aa dateert van voor het jaar 1000. Met de bouw van een burcht door de heer van Stenvorde, Rudolf II, in het jaar 1129 nam de groei van de nederzetting toe. Rond de burcht die de basis van de heerlijkheid Steinfurt vormde ontstond zo een gemeenschap van boeren, handwerkslieden en handelaren die in de jaren 1338 - 1347 beperkte stadsrechten verwierf uit handen van de heren van Steinfurt.

In 1536 verwerft de stad het volledige stadsrecht en worden gekozen burgemeesters, schepenen en raadsheren verantwoordelijk voor het bestuur. De leden van de stadsregering zijn afkomstig uit prominente families die meestal al generaties in de stad wonen. De bereikte stedelijke autonomie vindt zijn architectonische uitdrukking in de bouw van het Raadhuis in 1561, thans VVV-kantoor. Vanwege de directe nabijheid van de heer op de burcht treden er echter gedurende de gehele geschiedenis van de stad regelmatig strubbelingen op tussen heer en burgers in hun beider streven naar meer macht en/of autonomie ten koste van elkaar.

Met het uitsterven van het geslacht Von Steinfurt in de 16e eeuw vererft de inmiddels tot graafschap verheven heerlijkheid Burgsteinfurt aan de verwante graven van Bentheim. De graven van Bentheim-Steinfurt gaan over tot het lutherse en later het calvinistische (gereformeerde; Duits 'reformierte') geloof. Het kleine graafschap Steinfurt wordt een calvinistisch eiland in het omringende katholieke prinsbisdom Münster.

In 1588 sticht graaf Arnold een theologische en filosofische hogeschool die uitgroeit tot universiteit. Dit zogenaamde Arnoldinum ontwikkelt zich tot een van de belangrijkste internationale leerscholen voor de calvinistische theologie en trekt vele studenten uit Nederland. Vele Nederlandse professoren kwamen vanuit Nederland naar Steinfurt. Deze beweging zorgde voor veel monumenten, die in een Nederlandse stijl gebouwd zijn.

De graven van Bentheim-Steinfurt regeren over het graafschap tot 1806, in welk jaar het graafschap Steinfurt wordt opgeheven en opgaat in het door Napoleon ingestelde groothertogdom Berg. Met de restauratie in 1815 verliest Steinfurt zijn onafhankelijkheid definitief en wordt toegevoegd aan Pruisen. De graven van Bentheim-Steinfurt hielden als titel die van 'vorst' en lieten zich zowel met de Duitse titel Fürst von Bentheim-Steinfurth als met de Nederlandse titel prins van Benthem-Steinvoorde benoemen. Nog steeds wonen op zowel de burcht in Bentheim als op die in Burgsteinfurt nakomelingen van dit vorstelijke geslacht.

Ten gevolge van armoede, oorlog en de opname in het koninkrijk Pruisen zochten vele inwoners van Burgsteinfurt, en overigens ook van Bentheim, in de eerste helft van de 19e eeuw hun heil elders; in Nederland en ook in Amerika. De familienamen 'van Benthem' en 'van Steinvoorde' stammen uit deze streek. Na de Duitse eenwording (1870) zet economische bloei in en wordt ook, na een halve eeuw, de taalkundige integratie afgesloten waarmee het Nederduits c.q. Nederlands definitief zijn rol als officiële taal verliest ten gunste van het Hoogduits. Burgsteinfurt verliest daarmee ook zijn traditioneel op Nederland gerichte blik.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt de stad ernstig beschadigd ten gevolge van oorlogshandelingen. Na de oorlog worden de meeste beschadigde historische gebouwen gerestaureerd.

Het fraaie, geheel door water omgeven kasteel, dat uit een Oberburg, een Unterburg en een watermolen bestaat, wordt nog steeds door de adellijke familie Von Bentheim-Steinfurt bewoond, en is sinds januari 2009 niet meer voor bezichtiging geopend. Een wandeling door de schilderachtige omgeving hiervan loont desondanks nog de moeite.