Stephen Albert

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Stephen Albert (New York, 6 februari 1941Truro, 27 december 1992) was een Amerikaanse componist.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Alberts korte leven zat vol met muziek. In zijn jeugd volgde hij al opleidingen teneinde te musiceren op piano, hoorn en trompet. Toen hij vijftien was kreeg hij les in componeren van Elie Siegmeister, op zijn zeventiende kreeg hij les aan de Eastman School of Music van Bernard Rodgers. Ook heeft hij cursussen gevolgs in Stockholm (bij Karl-Birger Blomdahl), Philadelphia (Joseph Castaldo), en in Pennsylvania werkte hij met collegacomponist George Rochberg.

Vanaf 1988 was hij professor compositie aan de Julliard School of Music en andere soortgelijke opleidingcentra. Een van zijn leerlingen is Daniel Asia.

Hij was wars van de muziekstijlen die zo vaak werden opgelegd in de jaren 60 van de 20e eeuw. Hij hield vol de traditie van Claude Debussy, Gustav Mahler en Béla Bartók uit te breiden en te moderniseren. Alhoewel niet meegaand met de stromingen van zijn tijd, hebben zijn werken toch internationaal erkende muziekprijzen opgeleverd; vaak tot zijn eigen verbazing.

Hij kwam in 1992 om als gevolg van een auto-ongeluk.

Naast muziek was zijn grote hobby het lezen van James Joyce.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Voor Orkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • Anthems and Processionals (1988) - 16 minuten
  • Into Eclipse (chamber with voice version) (1981) - 30 minuten
  • Symfonie nr.1 RiverRun (1983) - 33 minuten (Pulitzer-prijs 1985);
  • Symfomie nr. 2 (1992) - 25 minuten
  • Tapioca Pudding (1991) - 2 minuten

Voor solist(en) en orkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • Concerto for Violoncello and Orchestra (1990) - 30 minuten
  • Distant Hills (orchestra version) (1989) - 31 minuten
  • Flower of the Mountain from “Distant Hills” (orchestra version) (1985) - 16 minuten
  • In Concordiam (1986) - 17 minuten
  • Into Eclipse (orchestra with voice version) (1981) - 30 minuten
  • Sun’s Heat from “Distant Hills” (orchestra version) (1989) - 15 minuten
  • Wind Canticle (1991) - 14 minuten
  • Wolf Time (1968) - 20 minuten

Voor solist(en) en groot ensemble (zeven of meer leden)[bewerken | brontekst bewerken]

  • Distant Hills (chamber version) (1989) - 31 minuten
  • Flower of the Mountain from “Distant Hills” (chamber version) (1985) - 16 minuten
  • Sun’s Heat from “Distant Hills” (chamber version) (1989) - 15 minuten
  • TreeStone (1983) - 45 minuten

Voor klein ensemble (2–6 leden)[bewerken | brontekst bewerken]

  • Tribute (1988) - 9 minuten

Voor koor en orkest/ensemble[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bacchae: A Ceremony in Music (1967) - 8 minuten

Voor solostem en klein ensemble[bewerken | brontekst bewerken]

  • Ecce Puer (1992) - 6 minuten
  • Rilke Song - On Nights Like This (1991) - 5 minuten
  • The Stone Harp (1988) - 14 minuten
  • Wedding Songs (1964) - 10 minuten