Naar inhoud springen

Stupid girl (Neil Young)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Stupid girl (Neil Young) voor het laatst bewerkt door Stefan Koopmanschap (overleg | bijdragen) op 18 jan 2020 14:05. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Stupid girl
Single van:
Neil Young
Van het album:
Zuma
B-kant(en) Drive back
Uitgebracht 1976
Soort drager Vinyl
Genre Rock
Duur 3:10
Label Reprise Records
Schrijver(s) Neil Young
Producent(en) David Briggs, Neil Young en Tim Mulligan
Volgorde op Zuma

Barstool blues
 
Stupid girl
 
Drive back
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Stupid girl is een lied van Neil Young. Samen met Crazy Horse bracht hij het in 1976 uit op een single met Drive back op de B-kant. Beide nummers verschenen een jaar eerder ook op hun album Zuma. Een jaar eerder verschenen beide nummers ook al op een single, waarop de A- en B-kant omgekeerd waren. Verder verscheen het nummer nog als B-kant van de single Don't cry no tears.

Er zijn geen covers van het nummer bekend. In 2012 werd Stupid girl opgenomen in de Snob 2000. Dit is een lijst van 2000 meest ondergewaardeerde liedjes die niet voorkwamen in de Top 2000 van NPO Radio 2. De lijst werd door 550 mensen samengesteld. Een ander nummer van Young dat in die lijst voorkomt, is bijvoorbeeld het 27 minuten-durende Driftin' back uit 2012.

Tekst en muziek[bewerken | brontekst bewerken]

In de songtekst beklaagt de zanger zich over een stupid girl die nog veel zou moeten leren. Met You're such a beautiful fish lijkt hij waardering voor haar te hebben gehad. Hij vindt echter dat ze de golf terug in zee gemist heeft en roept haar op weer te gaan leven.

In een recensie van AllMusic beschrijft Matthew Greenwald het nummer als een A slightly nasty little jab at a girl, vrij vertaald een nogal lelijke steek naar een meisje. Wie het benoemde domme meisje is wordt niet duidelijk uit het nummer. Volgens Greenwald zou er lang het gerucht zijn geweest dat het over Joni Mitchell zou gaan, een goede vriendin van Young die ook uit Canada afkomstig is.

Het lied kent verschillende wijzigingen in het tempo en heeft een los en volgens recensies aanstekelijk ritme. Muzikaal is er lof voor de begeleiding door Crazy Horse, en in het bijzonder door de gitarist ervan, Frank Sampedro.