Naar inhoud springen

Syconycteris carolinae

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Machaerus (overleg | bijdragen) op 26 okt 2017 om 20:00. (afb)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Syconycteris carolinae
IUCN-status: Kwetsbaar[1]
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Chiroptera (Vleermuizen)
Familie:Pteropodidae (Vleerhonden)
Geslacht:Syconycteris
Soort
Syconycteris carolinae
Rozendaal, 1984
Verspreidingsgebied van de Syconycteris carolinae
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Syconycteris carolinae op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Syconycteris carolinae is een vleermuis uit het geslacht Syconycteris die voorkomt op Batjan en Halmahera in de Molukken (oostelijk Indonesië). De beschrijver, Frank Rozendaal van het Nationaal Natuurhistorisch Museum (Naturalis), noemde de soort naar zijn vrouw Caroline, als dank voor haar hulp bij het veldwerk.

Syconycteris carolinae is de grootste soort van het geslacht. Anders dan veel andere vleerhonden heeft S. carolinae geen staart. De kop-romplengte bedraagt 83,0 tot 97,8 mm, de voorarmlengte 55,6 tot 61,6 mm, de tibialengte 20,5 tot 24,7 mm, de oorlengte 13,2 tot 16,8 mm en het gewicht 35 tot 47 g.

Literatuur

  • Flannery, T.F. 1995. Mammals of the South-West Pacific & Moluccan Islands. Chatswood, New South Wales: Reed Books, 464 pp.