Teresa Berganza

Teresa Berganza
	Tijdens een masterclass in Bougival
Algemene informatie
Volledige naam	Teresa Berganza Vargas
Geboren	16 maart 1935
Geboorteplaats	Madrid
Overleden	13 mei 2022
Overlijdensplaats	San Lorenzo de El Escorial
Werk
Jaren actief	1955-
Genre(s)	Klassiek
Instrument(en)	stem (mezzosopraan)
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Teresa Berganza Vargas (Madrid, Spanje, 16 maart 1935), geboren als Teresa Vargas, is een Spaanse mezzosopraan. Zij is vooral bekend door rollen in opera's in het Italiaans van Wolfgang Amadeus Mozart, en het Italiaanse belcantoreportoire, zoals opera's van Gioacchino Rossini, opera's van Georges Bizet, en Spaans repertoire, onder meer opera's van Manuel de Falla en zarzuela's, waarbij ze een beslissende rol heeft gespeeld in de herleving van dit genre. Ze wordt bewonderd om haar technische virtuositeit, haar muzikale intelligentie, en haar bekoorlijke verschijning op het toneel.

Berganza studeerde piano en zang bij Lola Rodriguez Aragón, op het Real Conservatorio Superior de Música de Madrid, waar ze bij haar afstuderen in 1954 de eerste prijs voor zang won. Ze maakte haar concert-debuut in Madrid in 1955.

Berganza maakte haar operadebuut als Dorabella in Così fan tutte in 1957 op het festival van Aix-en-Provence. Datzelfde jaar trouwde ze met de pianist Felix Lavilla, en trad ze voor de eerste keer op in het Teatro alla Scala in Milaan, en het jaar daarna (1958) in Glyndebourne. In 1959 trad ze voor het eerst op in het Royal Opera House Covent Garden in Londen als Rosina in Il barbiere di Siviglia, die één van haar kenmerkende rollen zou worden. In 1967 trad ze voor het eerst op in de Metropolitan Opera in New York, als Cherubino in Le nozze di Figaro.

Berganza maakte haar debuut als recital-zangeres in Carnegie Hall in New York in 1964. Haar concertrepertoire omvat Spaanse, Franse, Italiaanse, Duitse en Russische liederen, aria's en cantates. Ze trad regelmatig op met haar echtgenoot Félix Lavilla, van wie zij in 1977 is gescheiden.

In 1991 won Berganza, samen met zes andere Spaanse zangers, de Prins van Asturië Prijs voor de kunsten en letteren.

In 1992 deed Berganza mee met de openingsceremonie van de Expo '92 in Sevilla en de openingceremonie van de Olympische Zomerspelen 1992 in Barcelona. In 1994 werd ze als eerste vrouw gekozen in de Spaanse Academie van de Kunsten. Ze geeft heden ten dage zangles op de Escuela Superior de Música Reina Sofía in Madrid en geeft over de hele wereld masterclasses. Onder anderen Maria Bayo en Jorge Chaminé hebben bij haar gestudeerd. Ook treedt ze nog geregeld op, voornamelijk in Spanje en Zuid-Frankrijk.

Ze heeft een zoon en twee dochters.

Bibliografie

Mémoires. Flor de soledad y silencio: meditaciones de una cantante. (1984)

Externe links

Zie de categorie Teresa Berganza van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.