Naar inhoud springen

Terry Phelan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Terry Phelan
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Terrence Phelan
Geboortedatum 16 maart 1967
Geboorteplaats Manchester, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 168 cm
Positie Linksachter
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2009
Jeugd
1984–1985 Vlag van Engeland Leeds United
Senioren
Seizoen Club W (G)
1985–1986
1986–1987
1987–1992
1992–1995
1995–1997
1997–2000
1999
2000–2001
2001
2001–2005
2005–2009
Totaal
Vlag van Engeland Leeds United
Vlag van Wales Swansea City
Vlag van Engeland Wimbledon
Vlag van Engeland Manchester City
Vlag van Engeland Chelsea
Vlag van Engeland Everton
Vlag van Engeland Crystal Palace
Vlag van Engeland Fulham
Vlag van Engeland Sheffield United
Vlag van Verenigde Staten Charleston Battery
Vlag van Nieuw-Zeeland Otago United
14(0)
45(0)
159(1)
104(2)
15(0)
25(0)
14(0)
18(2)
8(0)
39(0)
6(0)
447(5)
Interlands
1991–2000 Vlag van Ierland Ierland 42(1)
Getrainde teams
2015 Vlag van India Kerala Blasters
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Terrence ("Terry") Phelan (Manchester, 16 maart 1967) is een Iers-Engels voetbalcoach en voormalig betaald voetballer. Phelan, een aalvlugge linksachter, speelde voor onder meer Leeds United, Wimbledon, Manchester City, Chelsea en Everton. In 1988 won hij de FA Cup met Wimbledon.[1]

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Phelan werd profvoetballer bij Leeds United in 1985. In 1986 verhuisde hij naar het Welshe Swansea City.

Vervolgens speelde Phelan vijf seizoenen voor Wimbledon, van 1987 tot 1992. Phelan was bij Wimbledon de opvolger van de naar Arsenal vertrokken linksachter Nigel Winterburn. Zijn grootste succes behaalde Phelan in 1988, met winst van de FA Cup met Wimbledon onder coach Bobby Gould.

Het elftal waar Phelan deel van uitmaakte, werd The Crazy Gang genoemd. Het uithangbord was zijn collega-verdediger Vinnie Jones, die na zijn loopbaan acteur werd en in actiethrillers speelde. Volgens de mythe zetten de Wimbledon-spelers aan de vooravond van de finale de bloemetjes buiten in een Engelse pub, waarna ze stuntten tegen het grote Liverpool van trainer Kenny Dalglish.[1]

Manchester City

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1992 tekende hij een contract bij Manchester City. Hij was actief met Manchester City in het inaugurele Premier League-seizoen (1992/1993), maar men degradeerde en promoveerde in die periode voortdurend.

Chelsea en Everton

[bewerken | brontekst bewerken]

Later speelde hij voor Chelsea (1995-1997) en Everton (1997-2000). Echter was Phelan niet langer een vaste waarde.

In 2001 promoveerde de op dat moment al 34-jarige linksback met Fulham naar de Premier League, maar hij maakte de overstap niet mee en verhuisde naar toenmalig tweedeklasser Sheffield United.[2][3] Phelan stopte pas op 42-jarige leeftijd met voetballen.

Verenigde Staten

[bewerken | brontekst bewerken]

In de herfst van zijn loopbaan was hij actief in de Verenigde Staten bij Charleston Battery en in Nieuw-Zeeland bij Otago United.

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Engeland Wimbledon
FA Cup 1x 1988
Vlag van Engeland Fulham
First Division / Championship 1x 2001

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Phelan verzamelde 42 caps in het Iers voetbalelftal en scoorde één doelpunt. Phelan maakte deel uit van de Ierse selectie van de legendarische bondscoach Jack Charlton op het WK 1994 in de Verenigde Staten, waar men in de achtste finales werd uitgeschakeld door Nederland na een goal van spits Dennis Bergkamp en een pegel van Wim Jonk.[4] Het was de eerste keer dat Ierland de groepsfase (de eerste ronde) overleefde.[5]

Trainerscarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Phelan was laatst actief als coach van het Indiase Kerala Blasters in de Indian Super League, in 2015.[6]

[bewerken | brontekst bewerken]