Terug naar Oegstgeest (boek)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Terug naar Oegstgeest
Oorspronkelijke titel Terug naar Oegstgeest
Auteur(s) Jan Wolkers
Land Nederland
Taal Nederlands
Onderwerp Jeugd, geloof
Genre Roman
Uitgever J.M. Meulenhoff
Uitgegeven 1965
Medium Print (kaft en pocketboek)
Pagina's 236 pagina's
ISBN 978-94-6092-736-2
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Terug naar Oegstgeest is een roman van de Nederlandse schrijver Jan Wolkers. Het boek verscheen voor het eerst in 1965 en is sindsdien meer dan dertig keer herdrukt. Het boek is met dezelfde titel (Terug naar Oegstgeest) verfilmd door de regisseur Theo van Gogh in 1987. Daarbij zijn ook "Serpentina's petticoat" en "Dominee met strooien hoed" gebruikt.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

In deze roman vertelt Wolkers over zijn jeugd. Om het hoofdstuk gaat hij door middel van herinneringen terug naar Oegstgeest, in de andere hoofdstukken gaat hij in het heden terug naar Oegstgeest. Hij beschrijft met veel gevoel voor macabere en wansmakelijke details de vaak griezelige dingen waarvan hij getuige was en hoe zijn fantasie soms op hol sloeg. Ook zijn familieleden en buurtbewoners worden rauw en ongecensureerd beschreven.

Daarnaast handelt het verhaal vaak over het afstoten van het gereformeerde geloof door Wolkers.

De broer van Wolkers heeft een belangrijke plaats in het verhaal. De haat-liefderelatie tussen de twee broers gaat gepaard met kattenkwaad en ruzie. Aan het einde van het verhaal sterft de broer van Wolkers aan een ongeneeslijke ziekte, de laatste stuiptrekking van de broer is het ballen van een vuist.

Uit het verhaal wordt duidelijk dat Wolkers zich in zijn jeugd al veel met dieren bezighield, al brengt hij hen soms onbedoeld leed toe. Hij ziet de teen van zijn kat aan voor een teek, die hij vervolgens met een metalen tang probeert te verwijderen. Hij hield in z'n achtertuin verschillende soorten insecten en bezocht tijdens zijn werk op een landhuis verschillende dieren. Ook verstopt het hoofdpersonage laboratoriummuizen wanneer hij als schoonmaker werkzaam is bij het bedrijf. Hij wil deze muizen behoeden voor een pijnlijke dood en besluit ze zelf om het leven te brengen en te begraven. Een oudere jongen ziet dit en Jan doet uit schaamte alsof hij voor de lol dieren doodt; dit ontaardt in martelpraktijken bij laboratoriumdieren waar Jan uit angst voor de oudere jongen aan meedoet.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]