Naar inhoud springen

The Senior Open Championship

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Brits Senior Open
Officiële naam The Senior Open Championship
Plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Oprichting 1987
Golfbaan Royal Porthcawl Golf Club
Par 71
Lengte 7420 m
Tour(s) Europese Senior Tour
Champions Tour
Deelnemers 144
Recordwinnaar Vlag van Zuid-Afrika Gary Player
Vlag van Verenigde Staten Tom Watson (3×)
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het Brits Senior Open is een golftoernooi voor senioren dat deel uitmaakt van de Europese Senior Tour en de Champions Tour. De officiële naam is The Senior Open Championship, buiten Groot-Brittannië wordt meestal The Senior British Open Championship als officiële naam gebruikt. Commercieel wordt de titel gebruikt zoals in de tabel hieronder staat vermeld.

De winnaar van dit toernooi wordt altijd uitgenodigd voor het volgende Brits Open.

Deelnemersveld

[bewerken | brontekst bewerken]

Het normale deelnemersveld is 144 spelers. De resterende vrije plaatsen worden aangevuld door een 18-hole kwalificatieronde die plaatsvindt op een maandag voordat het toernooi begint op de donderdag.

Deelnemersveld:

  • alle winnaars van de voorbije edities van The Senior Open Championship
  • voormalige winnaars van alle Major Senior Championships of van The Players Championship
  • winnaars van de European Tour Order of Merit (nu de Race To Dubai) van de voorbije 5 jaren (enkel golfers die ouder zijn dan 50 jaar)
  • winnaars van het Brits PGA Championship van de voorbije 5 jaren (enkel golfers die ouder zijn dan 50 jaar)
  • Top 30 van de voorbije jaren van de European Senior Tour Order of Merit
  • Top 50 van de European Senior Tour-prijzengeldlijst van het huidige seizoen
  • Top 50 van de Champions Tour-prijzengeldlijst van het huidige seizoen
  • Top 30 van de Champions Tour-prijzengeldlijst van het voorbije seizoen
  • Winnaars van officiële toernooien op de Europese Senior Tour en Champions Tour van de voorbije twee jaren
  • Voormalige golfers van de Ryder Cup of Presidents Cup van de voorbije 5 jaren (enkel golfers die ouder zijn dan 50 jaar)
  • Huidig winnaar van het Japan PGA Senior Championship
  • Huidig winnaar van het Japan Senior Open Championship
  • Huidig winnaar van het Seniors Open Amateur Championship
  • Huidig winnaar van het US Senior Amateur Championship
  • Wildcards of invitaties door de "The Championship Committee"
Jaar Baan Locatie Winnaar Score Info
The Senior Open Championship
1987 Turnberry Golf Club (Ailsa baan) Vlag van Schotland Schotland Vlag van Engeland Neil Coles 279 –1
1988 Turnberry Golf Club (Ailsa baan) Vlag van Schotland Schotland Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Gary Player 272 –8
1989 Turnberry Golf Club (Ailsa baan) Vlag van Schotland Schotland Vlag van Nieuw-Zeeland Bob Charles 269 –11
1990 Turnberry Golf Club (Ailsa baan) Vlag van Schotland Schotland Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Gary Player 280 par
1991 Royal Lytham & St Annes Golf Club Vlag van Engeland Engeland Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Bobby Verwey 285 –1
Senior British Open
1992 Royal Lytham & St Annes Golf Club Vlag van Engeland Engeland Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) John Fourie 282 –2
1993 Royal Lytham & St Annes Golf Club Vlag van Engeland Engeland Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Bob Charles 291 +7
1994 Royal Lytham & St Annes Golf Club Vlag van Engeland Engeland Vlag van Verenigde Staten Tom Wargo 280 –8
1995 Royal Portrush Golf Club Union Jack Noord-Ierland Vlag van Schotland Brian Barnes po 281 –7 Won de play-off van Bob Murphy
1996 Royal Portrush Golf Club Union Jack Noord-Ierland Vlag van Schotland Brian Barnes 277 –11
1997 Royal Portrush Golf Club Union Jack Noord-Ierland Vlag van Zuid-Afrika Gary Player po 278 –10 Won de play-off van John Bland
1998 Royal Portrush Golf Club Union Jack Noord-Ierland Vlag van Wales Brian Huggett po 283 –5 Won de play-off van Eddie Polland
1999 Royal Portrush Golf Club Union Jack Noord-Ierland Vlag van Ierland Christy O'Connor jr. 282 –6
2000 Royal County Down Golf Club Union Jack Noord-Ierland Vlag van Ierland Christy O'Connor jr. 275 –9
2001 Royal County Down Golf Club Union Jack Noord-Ierland Vlag van Australië Ian Stanley po 278 –6 Won de play-off van Bob Charles
2002 Royal County Down Golf Club Union Jack Noord-Ierland Vlag van Japan Noboru Sugai 281 –3
2003 Turnberry Golf Club (Ailsa baan) Vlag van Schotland Schotland Vlag van Verenigde Staten Tom Watson po 263 –17 Won de play-off van Carl Mason
The Senior British Open Championship
2004 Royal Portrush Golf Club Union Jack Noord-Ierland Vlag van Verenigde Staten Pete Oakley 284 –4
2005 Royal Aberdeen Golf Club Vlag van Schotland Schotland Vlag van Verenigde Staten Tom Watson po 280 –4 Won de play-off van Des Smyth
2006 Turnberry Golf Club (Ailsa baan) Vlag van Schotland Schotland Vlag van Verenigde Staten Loren Roberts po 274 –6 Won de play-off van Eduardo Romero
2007 Muirfield Golf Links Vlag van Schotland Schotland Vlag van Verenigde Staten Tom Watson 284 par
2008 Royal Troon Golf Club Vlag van Schotland Schotland Vlag van Verenigde Staten Bruce Vaughan po 278 –6 Won de play-off van John Cook
2009 Sunningdale Golf Club Vlag van Engeland Engeland Vlag van Verenigde Staten Loren Roberts po 268 –12 Won de play-off van Fred Funk en Mark McNulty
2010 Carnoustie Golf Club Vlag van Schotland Schotland Vlag van Duitsland Bernhard Langer 279 –5
2011 Walton Heath Golf Club Vlag van Engeland Engeland Vlag van Verenigde Staten Russ Cochran 276 –12
2012 Turnberry Golf Club (Ailsa baan) Vlag van Schotland Schotland Vlag van Verenigde Staten Fred Couples 271 –9
2013 Royal Birkdale Golf Club Vlag van Engeland Engeland Vlag van Verenigde Staten Mark Wiebe po 271 –9 Won de play-off van Bernhard Langer
2014 Royal Porthcawl Golf Club Vlag van Wales Wales Vlag van Duitsland Bernhard Langer 266 –18
Toernooirecord po = winnaar na play-off

Meervoudige winnaars

[bewerken | brontekst bewerken]

Golfers die dit toernooi meer dan twee keer wonnen:

3 keer
2 keer
  • Het sterkste spelersveld ooit verscheen in 2009. Achttien spelers hadden ooit een Major gewonnen, samen hadden ze er 43 gewonnen! Daarnaast kwamen er zeven spelers die eerder op Sunningdale gewonnen hadden: Manuel Piñero (1982), Isao Aoki (1983), Gordon Brand Jr. (1984), Bernhard Langer (1985), Greg Norman (1986), Ian Woosnam (1988) en Nick Faldo (1992). Het toernooi eindigde echter met een play-off tussen drie andere spelers: Mark McNulty uit Rhodesië en Loren Roberts en Fred Funk uit de Verenigde Staten. Roberts won met een par op de derde extra hole.
[bewerken | brontekst bewerken]