US Senior PGA Kampioenschap

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
US Senior PGA Kampioenschap
Officiële naam Senior PGA Championship
Plaats Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Oprichting 1937
Tour(s) Champions Tour
Recordwinnaar Vlag van Verenigde Staten Sam Snead (6x)
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het US Senior PGA Kampioenschap - officieel het Senior PGA Championship - is een jaarlijks golftoernooi in de Verenigde Staten, dat deel uitmaakt van de Champions Tour. Het is een van de vijf Majors van de Champions Tour. Het kampioenschap werd opgericht in 1937 en de trofee van het kampioenschap heet de "Alfred S. Bourne Trophy".

De organisatie is in handen van de Amerikaanse PGA (Professional Golfers' Association of America / USPGA). Pas in 2007 is het kampioenschap mee gaan tellen voor de Europese ranglijst.

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Spelers van 50 jaar of ouder kunnen zich op verschillende manieren kwalificeren, bijvoorbeeld:

  • Voormalige winnaars van dit PGA Kampioenschap
  • De 15 beste spelers van het vorige PGA Kampioenschap
  • Alle spelers van de Champions Tour die een overwinning hebben behaald sinds het vorige PGA Kampioenschap
  • De 50 beste spelers van de Champions Tour van het lopende en vorige jaar
  • Voormalige winnaars van een Major
  • Voormalige Ryder Cup spelers
  • Winnaars van de laatste vijf US Senior Opens
  • De winnaar van het laatste Senior Brits Open
  • De 8 beste spelers van de Europese Senior Tour van het voorgaande jaar
  • De 4 beste spelers van de Japanse Seniors Tour van het voorgaande jaar

Zo zijn er nog enkele criteria, verder zijn er enkele wildcards te beschikbaar.

In 1954 werd het toernooi uitgebreid tot 72 holes met een cut voor de beste 100 spelers na 36 holes.

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Baan Stad Winnaar Score Info
1937 Augusta National Golf Club Augusta, Georgia Vlag van Verenigde Staten Jock Hutchison 223
1938 Vlag van Schotland Fred McLeod 154
1939 Niet gespeeld
1940 Bobby Jones Golf Club
Sarasota Country Club
Sarasota, Florida Vlag van Verenigde Staten Otto Hackbarth 146
1941 Vlag van Verenigde Staten Jack Burke Sr 142
1942 Fort Myers Country Club Fort Myers, Florida Vlag van Verenigde Staten Eddie Williams 138 -6
1943 Niet gespeeld wegens Tweede Wereldoorlog
1944
1945 PGA National Golf Course Dunedin, Florida Vlag van Verenigde Staten Eddie Williams 148 +4
1946 Vlag van Verenigde Staten Eddie Williams 146 +2 18-holes play-off tegen Jock Hutchison
1947 Vlag van Schotland Vlag van Verenigde Staten Jock Hutchison 145 +1
1948 Vlag van Verenigde Staten Charles McKenna 141 -3
1949 Vlag van Verenigde Staten Marshall Crichton 145 +1
1950 Vlag van Verenigde Staten Al Watrous 142 -2
1951 Vlag van Verenigde Staten Al Watrous 142 -2 18-holes play-off tegen Jock Hutchison
1952 Vlag van Verenigde Staten Ernie Newnham 146 +2
1953 Vlag van Verenigde Staten Harry Schwab 142 -2
1954 Vlag van Verenigde Staten Gene Sarazen 214 -2
1955 Vlag van Verenigde Staten Mortie Dutra 213 -3
1956 Vlag van Verenigde Staten Pete Burke 215 -1
1957 Vlag van Verenigde Staten Al Watrous 210 -6 18-holes play-off tegen Bob Stupple
1958 Vlag van Verenigde Staten Gene Sarazen 288 par
1959 Vlag van Verenigde Staten Willie Goggin 284 -4
1960 Vlag van Verenigde Staten Dick Metz 284 -4
1961 Vlag van Verenigde Staten Paul Runyan 278 -10
1962 Vlag van Verenigde Staten Paul Runyan 278 -10
1963 The Saints at Port St Lucie Golf Course Port Saint Lucie, Florida Vlag van Verenigde Staten Herman Barron 272 -16
1964 PGA National Golf Club Palm Beach Gardens, Florida Vlag van Verenigde Staten Sam Snead 279 -9
1965 Fort Lauderdale Country Club Fort Lauderdale, Florida Vlag van Verenigde Staten Sam Snead 278 -10
1966 PGA National Golf Club Palm Beach Gardens, Florida Vlag van Verenigde Staten Fred Haas 286 -2
1967 Vlag van Verenigde Staten Sam Snead 279 -9
1968 Vlag van Verenigde Staten Chandler Harper 279 -9
1969 Vlag van Verenigde Staten Tommy Bolt 278 -10
1970 Vlag van Verenigde Staten Sam Snead 290 +10
1971 Vlag van Verenigde Staten Julius Boros 285 -3
1972 Vlag van Verenigde Staten Sam Snead 286 -2
1973 Vlag van Verenigde Staten Sam Snead 268 -20 met 15 slagen voorsprong
1974 The Saints at Port St Lucie Golf Course Port Saint Lucie, Florida Vlag van Argentinië Roberto De Vicenzo 273
1975 Walt Disney World Resort Golf Lake Buena Vista, Florida Vlag van Verenigde Staten Charlie Sifford 280 -8
1976 Vlag van Verenigde Staten Pete Cooper 283 -5
1977 Vlag van Verenigde Staten Julius Boros 283 -5
1978 Vlag van Verenigde Staten Joe Jimenez 286 -2
1979 Vlag van Verenigde Staten Jack Fleck 289 +1 In de maand februari
1979 Turnberry Isle Resort & Club Aventura, Florida Vlag van Verenigde Staten Don January 270 -18 In de maand december
1980 Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer 289 +1 na sudden-seath play-off tegen Paul Harney
1981 Vlag van Verenigde Staten Miller Barber 281 -7
1982 PGA National Golf Club Palm Beach Gardens, Florida Vlag van Verenigde Staten Don January 288 par
1983 Niet gespeeld
1984 PGA National Golf Club Palm Beach Gardens, Florida Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer 282 -6 In de maand januari
1984 Vlag van Australië Peter Thomson 286 -2 In de maand december
1985 Niet gespeeld
1986 PGA National Golf Club Palm Beach Gardens, Florida Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Gary Player 281 -7
1987 Vlag van Puerto Rico Chi-Chi Rodríguez 282 -6
1988 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Gary Player 284 -4
1989 Vlag van Verenigde Staten Larry Mowry 281 -7
1990 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Gary Player 281 -7
1991 Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus 271 -17
1992 Vlag van Verenigde Staten Lee Trevino 278 -10
1993 Vlag van Verenigde Staten Tom Wargo 275 -13
1994 Vlag van Verenigde Staten Lee Trevino 279 -9
1995 Vlag van Verenigde Staten Raymond Floyd 277 -11
1996 Vlag van Verenigde Staten Hale Irwin 280 -8
1997 Vlag van Verenigde Staten Hale Irwin 274 -14
1998 Vlag van Verenigde Staten Hale Irwin 275 -13
1999 Vlag van Verenigde Staten Allen Doyle 274 -14
2000 Vlag van Verenigde Staten Doug Tewell 201 -15
2001 Ridgewood Country Club Paramus, New Jersey Vlag van Verenigde Staten Tom Watson 274 -10
2002 Firestone Country Club Akron, Ohio Vlag van Verenigde Staten Fuzzy Zoeller 278 -2
2003 Aronimink Golf Club Newtown Square, Pennsylvania Vlag van Verenigde Staten John Jacobs 284 -4
2004 Valhalla Golf Club Louisville, Kentucky Vlag van Verenigde Staten Hale Irwin 280 -8
2005 Laurel Valley Golf Club Ligonier, Pennsylvania Vlag van Verenigde Staten Mike Reid 280 -8 play-off tegen Jerry Pate en Dana Quigley
2006 Oak Tree Golf Club Edmond, Oklahoma Vlag van Verenigde Staten Jay Haas 283 -5 play-off tegen Brad Bryant
2007 Kiawah Island Golf Resort Kiawah Island, South Carolina Vlag van Zimbabwe Denis Watson 279 -9
2008 Oak Hill Country Club Rochester, New York Vlag van Verenigde Staten Jay Haas 295 +7
2009 Canterbury Golf Club Beachwood, Ohio Vlag van Verenigde Staten Michael Allen 282 -6
2010 Colorado Golf Club Parker, Colorado Vlag van Verenigde Staten Tom Lehman 281 -7 play-off tegen Fred Couples en David Frost
2011 Valhalla Golf Club Louisville, Kentucky Vlag van Verenigde Staten Tom Watson 278 -10 play-off tegen David Eger
2012 The Golf Club at Harbor Shores Benton Harbor, Michigan Vlag van Engeland Roger Chapman 271 -13
2013 Bellerive Country Club St. Louis, Missouri Vlag van Japan Kōki Idoki 273 -11
2014 The Golf Club at Harbor Shores Benton Harbor, Michigan Vlag van Schotland Colin Montgomerie 271 –13
2015 The Pete Dye Course French Lick, Indiana Vlag van Schotland Colin Montgomerie 280 –8

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

6x
  • Sam Snead: 1964, 1965, 1967, 1970, 1972, 1973
4x
  • Hale Irwin: 1996, 1997, 1998, 2004
3x
  • Gary Player: 1986, 1988, 1990
  • Eddie Williams: 1942, 1945, 1946
  • Al Watrous: 1950, 1951, 1957
2x
  • Gene Sarazen: 1954, 1958
  • Paul Runyan: 1961, 1962
  • Arnold Palmer: 1980, 1984
  • Lee Trevino: 1992, 1994
  • Tom Watson: 2001, 2011
  • Jay Haas: 2006, 2008

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]