Naar inhoud springen

The deep end

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The deep end
Studioalbum van Spyro Gyra
(album nr. 24)
Vlag van Verenigde Staten
Uitgebracht 25 mei 2004
Genre fusion
Label(s) Heads Up International
Producent(en) Jay Beckenstein
Chronologie
2003
Original cinema
  2004
The deep end
  2006
Wrapped in a dream

(en) Allmusic-pagina
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

The deep end is het 24-ste muziekalbum van Spyro Gyra. Het album dat is opgenomen in de Beartracksstudio in Sufferen stond in het teken van het vertrek van de drummer Rosenblatt. Spyro Gyra speelde een aantal jaren in dezelfde samenstelling, maar Rosenblatt haakte tijdens de opnamen af. De nieuwe drummer Afonso is slechts op één nummer te horen.

Musici[bewerken | brontekst bewerken]

Met

  • Joel Rosenblatt - slagwerk op alle tracks behalve 1, 4, 5 en 10
  • Ludwig Afonso – slagwerk op track 5
  • Billy Kilson – slagwerk op 1, 4 en 10
  • Dave Samuelsvibrafoon op 4, 5, 7 en 11
  • Don Harris – trompet op 1 en 10
  • Cyro Baptista – percussie op 1, 3 en 10
  • Daniel Sadownick – percussie op 1, 2, 3, 4, 7, 10 en 11
  • David Charles – percussie op 8 en 9

Muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Cd
Nr. Titelproducer(s) Duur
1. Summer fling (Jeremy Wall)Beckenstein, Wall 4:58
2. Eastlake shuffle (Fernandez)Beckenstein, Fernandez 5:05
3. Monsoon (Beckenstein)Beckenstein 7:09
4. As you wish (Beckenstein)Beckenstein 4:36
5. Joburg jam (Beckenstein)Beckenstein 6:10
6. The crossing (Fernandez)Beckenstein, Fernandez 7:18
7. Wiggle room (Ambush)Beckenstein, Ambush 6:49
8. Wind warriors (Schuman)Beckenstein, Schuman 6:16
9. In your arms (Schuman)Beckenstein, Schuman 4:47
10. Chippewa Street (Beckenstein)Beckenstein 5:47
11. Beyond the rain (Ambush)Beckenstein 6:09

De hoes is ontworpen door Robert Hoffman en ingepast in een algeheel ontwerp van een bedrijf dat deels de naam draagt van een andere jazzrockband: Brand X Pictures, maar daar geen verbintenis mee heeft. Een duikende man vormt de beeltenis van de platenhoes. Beckenstein lichtte later de titel toe: hij wilde met de band/muziek zijn/hun diepste (gevoel) in.