Viercontinentenkampioenschap kunstschaatsen 2016
Het Viercontinentenkampioenschap is een jaarlijks terugkerend evenement in het kunstschaatsen dat georganiseerd wordt door de Internationale Schaatsunie (ISU) voor deelnemers uit landen buiten Europa, namelijk van de vier continenten Afrika, Amerika, Azië en Oceanië.
De editie van 2016 was het achttiende "4CK" dat werd georganiseerd. De wedstrijden vonden plaats van 18 tot en met 21 februari in Taipei, de hoofdstad van Taiwan. Het was de derde keer dat dit evenement in dit land plaatsvond, in 2011 en 2014 was Taipei ook gaststad voor deze kampioenschappen.
Medailles waren er te verdienen in de traditionele onderdelen: mannen individueel, vrouwen individueel, paarrijden en ijsdansen.
| Programma | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| donderdag 18 februari |
vrijdag 19 februari |
zaterdag 20 februari |
zondag 21 februari | |||
| IJsdansen | korte kür | vrije kür | Gala | |||
| Paren | korte kür | vrije kür | ||||
| Vrouwen | korte kür | vrije kür | ||||
| Mannen | korte kür | vrije kür | ||||
Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]
Alle ISU-leden uit Afrika, Amerika, Azië en Oceanië hadden het recht om maximaal drie startplaatsen per categorie in te vullen. Deze regel is afwijkend ten opzichte van de overige ISU kampioenschappen waarbij extra startplaatsen kunnen worden verdiend door de prestaties van de deelnemers in het voorgaande jaar.
Vijftien landen schreven dit jaar deelnemers in voor dit toernooi. Zij vulden het aantal van 70 startplaatsen in. Canada en de Verenigde Staten vulden de maximale mogelijkheid van twaalf startplaatsen in. Ten opzichte van de editie van 2015 schreven Brazilië, Mexico en Oezbekistan geen deelnemers in. Noord-Korea debuteerde op het "4CK" en Thailand en Zuid-Afrika maakten een rentree.
(Tussen haakjes het aantal startplaatsen; respectievelijk: mannen, vrouwen, paren, ijsdansen)
 Canada (3-3-3-3)  Verenigde Staten (3-3-3-3)  China (3-3-2-3)  Japan (3-3-1-2)
|
 Zuid-Korea (3-3-0-3)  Australië (2-3-0-1)  Hongkong (2-1-0-0)  Taiwan (1-1-0-0)
|
 Argentinië (1-0-0-0)  Filipijnen (1-0-0-0)  Kazachstan (0-0-0-1)  Maleisië (1-0-0-0)
|
 Noord-Korea (0-0-1-0)  Thailand (0-1-0-0)  Zuid-Afrika (0-1-0-0)
|
Medailleverdeling[bewerken | brontekst bewerken]
Bij de mannen behaalde Patrick Chan bij zijn derde deelname voor de derde keer de titel, in 2009 en 2012 won hij de eerste twee. Het was voor Canada de zevende titel in het mannenkampioenschap. Elvis Stojko (2000), Jeffrey Buttle (2002, 2004) en Kevin Reynolds (2013) wonnen de andere vier. De Chinees Jin Boyang op plaats twee behaalde zijn eerste medaille op het "4CK". Zijn landgenoot Yan Han op plaats drie behaalde ook bij zijn derde deelname zijn derde medaille, ook in 2013 en 2015 werd hij derde.
Bij de vrouwen veroverde Satoko Miyahara haar eerste titel. Het was haar derde opeenvolgende podiumplaats bij drie deelnames, in beide voorgaande jaren werd ze tweede. Voor Japan was het de tiende titel, Fumie Suguri (2001, 2003 en 2005), Yukina Ota (2004), Mao Asada (2008, 2010, 2013), Miki Ando (2011) en Kanako Murakami (2014) veroverden de eerste negen. De Amerikaanse Mirai Nagasu op plaats twee behaalde haar tweede medaille, in 2011 won ze brons. Ook de Japanse vrouw op plaats drie, Rika Hongo, veroverde haar tweede medaille, het vorige jaar werd ze ook derde.
In het kampioenschap bij de paren behaalde het paar Sui Wenjing / Han Cong hun derde titel, de eerste twee werden in 2012 en 2014 behaald. Het was de dertiende titel voor China. De drie paren Shen Xue / Zhao Hongbo (3x), Pang Qing / Tong Jian (5x) en Zhang Dan / Zhang Hao (2x) veroverden de andere titels. Het Amerikaanse koppel Alexa Scimeca / Chris Knierim op plaats twee behaalden hun tweede medaille na het brons in 2014. Het op dit titeltoernooi debuterende Chinese paar Yu Xiaoyu / Jin Yang eindigden op de derde plaats.
Bij het ijsdansen stonden net als bij de vorige zeventien edities enkel Amerikanen en Canadezen op het erepodium. Broer en zus Maia en Alex Shibutani behaalden hun eerste titel op het "4CK", het was hun derde medaille na de zilveren in 2011 en het brons in 2015. Het was de tiende titel voor de Verenigde Staten. De paren Naomi Lang / Peter Tchernyshev (2000, 2001), Tanith Belbin / Benjamin Agosto (2004, 2005, 2006), Meryl Davis / Charlie White (2009, 2011, 2013) en Madison Hubbell / Zachary Donohue (2014) veroverden de negen eerdere titels. Op plaats twee eindigden hun landgenoten Madison Chock / Evan Bates die ook hun derde medaille wonnen, in 2013 behaalden ze brons en vorig jaar ook zilver. Het Canadese paar Kaitlyn Weaver / Andrew Poje behaalden met hun derde plaats hun vierde medaille, in 2012 wonnen ze ook brons en in 2010 en 2015 de titel.
| Onderdeel |  |
 |
|
|---|---|---|---|
| Mannen | Patrick Chan |
Jin Boyang |
Yan Han
|
| Vrouwen | Satoko Miyahara |
Mirai Nagasu |
Rika Hongo
|
| Paren | Sui Wenjing / Han Cong |
Alexa Scimeca / Chris Knierim |
Yu Xiaoyu / Jin Yang
|
| IJsdansen | Maia Shibutani / Alex Shibutani |
Madison Chock / Evan Bates |
Kaitlyn Weaver / Andrew Poje
|
Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]
Mannen[bewerken | brontekst bewerken]Er namen 23 mannen uit elf landen deel aan dit kampioenschap, hieronder waren drie debutanten. Met hun zesde deelname namen de Australiër Brendan Kerry en de Chinees Song Nan het vaakst deel.
|
Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]Er namen 22 vrouwen uit tien landen aan het kampioenschap deel. Negen vrouwen debuteerden op het "4CK". Met hun vierde deelname waren Brooklee Han, Li Zijun en Kanako Murakami degenen die het vaakst aan dit kampioenschap deelnamen.
|
Paren[bewerken | brontekst bewerken]Er namen tien paren uit vijf landen deel aan het kampioenschap. Vijf paren debuteerden op dit kampioenschap, waaronder Marissa Castelli / Mervin Tran. Castelli nam in 2010 en 2013 deel met Simon Shnapir en Tran nam in 2010, 2011 en 2012 deel met Narumi Takahashi en in 2014 met Natasha Purich. Met haar zevende deelname nam Meagan Duhamel het vaakst deel.
|
IJsdansen[bewerken | brontekst bewerken]Er namen zestien paren uit zeven landen deel aan het kampioenschap. Zeven paren maakten hun debuut op het kampioenschap. Drie kunstschaatsers namen met een nieuwe partner deel. Min Yura nam in 2014 deel met Timothy Koleto, Chris Reed in 2007, 2008 en 2013 met Cathy Reed en Daryn Zhunussov in 2012 met Cortney Mansour en in 2014 met Ksenia Korobkova. Met hun zevende deelname waren Kaitlyn Weaver en Andrew Poje degenen die het vaakst aan dit kampioenschap deelnamen.
|
· 
· 
| Bronnen, noten en/of referenties |