Viercontinentenkampioenschap kunstschaatsen 2019

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Honda Center, locatie van de kampioenschappen

Het Viercontinentenkampioenschap is een jaarlijks terugkerend evenement in het kunstschaatsen dat georganiseerd wordt door de Internationale Schaatsunie (ISU) voor deelnemers uit landen buiten Europa, namelijk van de vier continenten Afrika, Amerika, Azië en Oceanië.

De editie van 2019 was het eenentwintigste "4CK" dat werd georganiseerd. De wedstrijden vonden plaats van 7 tot en met 10 februari in het "Honda Center" in Anaheim, Orange County, Californië. Het was voor de vijfde keer dat dit kampioenschap in de Verenigde Staten plaatsvond, in 2001 was Salt Lake City en in 2006, 2007 en 2012 Colorado Springs gaststad voor deze kampioenschappen.

Medailles waren er te verdienen in de traditionele onderdelen: mannen individueel, vrouwen individueel, paarrijden en ijsdansen.

Programma
donderdag
7 februari
vrijdag
8 februari
zaterdag
9 februari
zondag
10 februari
Mannen korte kür vrije kür Gala
Vrouwen korte kür vrije kür
Paren korte kür vrije kür
IJsdansen rhythm dans vrije dans

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Alle ISU-leden uit Afrika, Amerika, Azië en Oceanië hadden het recht om maximaal drie startplaatsen per categorie in te vullen. Deze regel is afwijkend ten opzichte van de overige ISU kampioenschappen waarbij extra startplaatsen kunnen worden verdiend door de prestaties van de deelnemers in het voorgaande jaar.

Veertien landen schreven dit jaar deelnemers in voor deze kampioenschappen. Zij vulden het aantal van 67 startplaatsen in. Canada en de Verenigde Staten vulden ieder de maximale mogelijkheid van twaalf startplaatsen in.

(Tussen haakjes het aantal startplaatsen; respectievelijk: mannen, vrouwen, paren, ijsdansen)

Vlag van Canada Canada (3-3-3-3)
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (3-3-3-3)
Vlag van China China (2-1-2-3)
Vlag van Australië Australië (3-2-0-2)
Vlag van Japan Japan (3-3-0-1)
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea (3-3-0-0)
Vlag van Hongkong Hongkong (2-2-0-0)
Vlag van Kazachstan Kazachstan (1-1-0-0)
Vlag van Maleisië Maleisië (2-0-0-0)
Vlag van Mexico Mexico (1-1-0-0)
Vlag van Taiwan Taiwan (1-1-0-0)
Vlag van Brazilië Brazilië (0-1-0-0)
Vlag van Filipijnen Filipijnen (0-1-0-0)
Vlag van Thailand Thailand (1-0-0-0)

Medailleverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de mannen werd Shoma Uno de vijfde Japanner die dit kampioenschap op zijn naam schreef, het was de zevende titel voor Japan. Voor Uno was het zijn derde kampioenschapsmedaille, in 2017 werd hij derde en in 2018 tweede. De titelverdediger, de Chinees Jin Boyang, eindigde dit kampioenschap op de tweede plaats, ook voor hem was het zijn derde medaille, in 2016 werd hij ook tweede. De derde positie werd ingenomen door de debuterende Amerikaan Vincent Zhou.

Bij de vrouwen werd Rika Kihira de negende Japanse die dit kampioenschap op haar naam schreef, het was de dertiende titel voor Japan. Voor Kihira was het haar eerste podiumplaats. De zilveren medaille werd door Jelizabet Toersynbajeva behaald, ook voor haar was het haar eerste medaille. Het was ook de eerste medaille bij de vrouwen voor Kazachstan, alleen Denis Ten had eerder een medaille, goud bij de mannen in 2015, gewonnen voor dit land. De derde positie werd ingenomen door de Japanse Mai Mihara, de kampioene van 2017 en zilveren medaille winnares in 2018.

Bij de paren ging de titel voor de vijftiende keer naar China en voor de vijfde keer naar het paar Sui Wenjing / Han Cong. Hun eerdere titels werden in 2012, 2014, 2016 en 2017 behaald. Het Canadese paar Kirsten Moore-Towers / Michael Marinaro op plaats twee behaalden hun tweede podiumplaats, in 2013 behaalden ze ook de zilveren medaille. Ook het Chinese paar Peng Cheng / Jin Yang op plaats twee behaalden beide hun tweede medaille, gezamenlijk hun eerste. Cheng werd in 2015 tweede met Zhang Hao en Yang in 2016 derde met Yu Xiaoyu.

Net als bij de eerste negentien edities gingen ook deze editie de medailles in het ijsdansen naar Canada en de Verenigde Staten. Madison Chock / Evan Bates wonnen als zevende Amerikaans paar de titel welke voor de twaalfde keer naar de Verenigde Staten ging. Het was hun vijfde podiumplaats, in 2013 en 2017 werden ze derde, in 2015 en 2016 tweede. De plaatsen twee en drie werden door Canadezen ingenomen. De zilveren medaillisten Kaitlyn Weaver / Andrew Poje wonnen ook hun vijfde medaille, ze werden kampioen in 2010 en 2015 en derde in 2012 en 2016. De bronzen medaillisten Piper Gilles / Paul Poirier behaaden hun tweede medaille, in 2014 werden ze tweede.

Onderdeel Goud Zilver Brons
Mannen Vlag van Japan Shoma Uno Vlag van China Jin Boyang Vlag van Verenigde Staten Vincent Zhou
Vrouwen Vlag van Japan Rika Kihira Vlag van Kazachstan Jelizabet Toersynbajeva Vlag van Japan Mai Mihara
Paren Vlag van China Sui Wenjing / Han Cong Vlag van Canada Kirsten Moore-Towers / Michael Marinaro Vlag van China Peng Cheng / Jin Yang
IJsdansen Vlag van Verenigde Staten Madison Chock / Evan Bates Vlag van Canada Kaitlyn Weaver / Andrew Poje Vlag van Canada Piper Gilles / Paul Poirier

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen 25 mannen uit twaalf landen deel aan dit kampioenschap. Zeven mannen namen voor de eerste keer deel. Met zijn negende deelname nam de Australiër Brendan Kerry het vaakst deel.

# naam (deelname) land punten korte
kür
vrije
kür
Goud Shoma Uno (5) Vlag van Japan 289.12 91.76 (4) 197.36 (1)
Zilver Jin Boyang (4) Vlag van China 273.51 92.17 (3) 181.34 (2)
Brons Vincent Zhou Vlag van Verenigde Staten 272.22 100.18 (1) 172.04 (5)
4 Keegan Messing Vlag van Canada 267.61 88.18 (5) 179.43 (3)
5 Jason Brown (4) Vlag van Verenigde Staten 258.89 86.57 (6) 172.32 (4)
6 Cha Jun-hwan Vlag van Zuid-Korea 255.83 97.33 (2) 158.50 (8)
7 Keiji Tanaka (5) Vlag van Japan 251.54 83.93 (7) 167.61 (6)
8 Tomoki Hiwatashi Vlag van Verenigde Staten 236.79 76.95 (9) 159.84 (7)
9 Brendan Kerry (9) Vlag van Australië 224.44 76.81 (10) 147.63 (9)
10 Nam Nguyen (5) Vlag van Canada 216.49 79.55 (8) 136.94 (10)
11 Nicolas Nadeau Vlag van Canada 209.65 74.44 (11) 135.21 (11)
12 Kazuki Tomono Vlag van Japan 206.41 74.16 (12) 132.25 (12)
13 Andrew Dodds (6) Vlag van Australië 191.40 71.91 (13) 119.49 (15)
14 Lee June-hyoung (7) Vlag van Zuid-Korea 188.10 64.19 (16) 123.91 (14)
15 Lee Si-hyeong (3) Vlag van Zuid-Korea 183.98 56.03 (21) 127.95 (13)
16 Zhang He Vlag van China 179.59 67.38 (15) 112.51 (18)
17 Donovan Carrillo (2) Vlag van Mexico 174.70 71.16 (14) 103.54 (20)
18 Micah Tang (3) Vlag van Taiwan 174.59 62.95 (17) 111.64 (19)
19 Micah Kai Lynette (2) Vlag van Thailand 174.44 57.45 (19) 116.99 (16)
20 Julian Zhi Jie Yee (7) Vlag van Maleisië 174.10 61.23 (18) 112.87 (17)
21 Harrison Jon-Yen Wong (3) Vlag van Hongkong 148.54 56.27 (20) 92.27 (22)
22 Leslie Man Cheuk Ip (4) Vlag van Hongkong 146.60 50.40 (23) 96.20 (21)
23 Nikita Manko Vlag van Kazachstan 138.40 51.15 (22) 87.25 (23)
24 Mark Webster (7) Vlag van Australië 126.41 50.24 (24) 76.17 (24)
Alleen korte kür
25 Kai Xiang Chew (3) Vlag van Maleisië 46.38 (25)

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen 22 vrouwen uit twaalf landen aan het kampioenschap deel. Negen vrouwen namen voor de eerste keer deel. Met haar zevende deelname nam de Australische Brooklee Han het vaakst deel.

# naam (deelname) land punten korte
kür
vrije
kür
Goud Rika Kihira Vlag van Japan 221.99 68.85 (5) 153.14 (1)
Zilver Jelizabet Toersynbajeva (3) Vlag van Kazachstan 207.46 68.09 (6) 139.37 (3)
Brons Mai Mihara (3) Vlag van Japan 207.12 65.15 (8) 141.97 (2)
4 Kaori Sakamoto (2) Vlag van Japan 206.79 73.36 (2) 133.43 (4)
5 Bradie Tennell Vlag van Verenigde Staten 202.07 73.91 (1) 128.16 (5)
6 Mariah Bell (3) Vlag van Verenigde Staten 193.94 70.02 (3) 123.92 (6)
7 Lim Eun-soo Vlag van Zuid-Korea 191.85 69.14 (4) 122.71 (8)
8 Kim Ye-lim Vlag van Zuid-Korea 187.93 64.42 (9) 123.51 (7)
9 Véronik Mallet (4) Vlag van Canada 170.46 54.97 (12) 115.49 (9)
10 Larkyn Austman Vlag van Canada 165.21 54.99 (11) 110.22 (12)
11 Ting Cui Vlag van Verenigde Staten 164.84 66.73 (7) 98.11 (14)
12 Yi Christy Leung Vlag van Hongkong 164.79 53.93 (15) 110.86 (11)
13 Kim Ha-nul (2) Vlag van Zuid-Korea 162.48 51.44 (17) 111.04 (10)
14 Chen Hongyi Vlag van China 150.50 54.44 (13) 96.06 (15)
15 Kailani Craine (5) Vlag van Australië 149.52 60.64 (10) 88.88 (17)
16 Alaine Chartrand (6) Vlag van Canada 147.54 45.89 (21) 101.65 (13)
17 Isadora Williams (2) Vlag van Brazilië 138.26 47.92 (19) 90.34 (16)
18 Alisson Krystle Perticheto (3) Vlag van Filipijnen 136.97 51.66 (16) 85.31 (19)
19 Amy Lin (4) Vlag van Taiwan 134.56 46.99 (20) 87.57 (18)
20 Andrea Montesinos Cantú Vlag van Mexico 124.51 42.92 (22) 81.59 (20)
21 Joanna So (2) Vlag van Hongkong 117.82 50.00 (18) 67.82 (21)
Brooklee Han (7) Vlag van Australië 54.22 (14) t.z.t.
t.z.t. = trok zich terug

Paren[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen acht paren uit drie landen deel aan het kampioenschap. Eén paar maakte hun debuut op dit kampioenschap. Met hun zesde deelname namen het Chinese paar Sui / Han en het Canadese paar Moore-Towers / Marinaro het vaakst aan dit kampioenschap deel.

# naam (deelname) land punten korte
kür
vrije
kür
Goud Sui Wenjing (6)
Han Cong (6)
Vlag van China 211.11 74.19 (2) 136.92 (1)
Zilver Kirsten Moore-Towers (6)
Michael Marinaro (6)
Vlag van Canada 211.05 74.66 (1) 136.39 (2)
Brons Peng Cheng (4)
Jin Yang (3)
Vlag van China 205.42 69.48 (3) 135.94 (3)
4 Ashley Cain (3)
Timothy LeDuc (3)
Vlag van Verenigde Staten 196.82 67.49 (4) 129.33 (4)
5 Haven Denney (4)
Brandon Frazier (4)
Vlag van Verenigde Staten 184.18 61.71 (7) 122.47 (5)
6 Tarah Kayne (5)
Daniel O'Shea (5)
Vlag van Verenigde Staten 180.36 66.34 (5) 114.02 (6)
7 Evelyn Walsh
Trennt Michaud
Vlag van Canada 159.05 61.91 (6) 97.14 (8)
8 Camille Ruest (2)
Andrew Wolfe (2)
Vlag van Canada 158.91 57.38 (7) 101.53 (7)

IJsdansen[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen twaalf paren uit vijf landen deel aan het kampioenschap. Twee paren maakte hun debuut op dit kampioenschap. Een deelnemer nam met een nieuwe partner deel. Sun Zhuoming nam in 2017 en 2018 deel met Song Linshu. Met hun negende deelname nam het Canadese paar Weaver / Poje het vaakst aan dit kampioenschap deel.

# naam (deelname) land punten rhythm
dans
vrije
dans
Goud Madison Chock (7)
Evan Bates (7)
Vlag van Verenigde Staten 207.42 81.17 (2) 126.25 (1)
Zilver Kaitlyn Weaver (9)
Andrew Poje (9)
Vlag van Canada 203.93 80.56 (3) 123.37 (3)
Brons Piper Gilles (6)
Paul Poirier (8)
Vlag van Canada 202.45 78.05 (4) 124.40 (2)
4 Madison Hubbell (6)
Zachary Donohue (6)
Vlag van Verenigde Staten 201.66 81.95 (1) 119.71 (4)
5 Kaitlin Hawayek (3)
Jean-Luc Baker (3)
Vlag van Verenigde Staten 189.87 74.42 (5) 115.45 (5)
6 Laurence Fournier Beaudry
Nikolaj Sørensen
Vlag van Canada 186.91 73.30 (6) 113.61 (6)
7 Wang Shiyue (6)
Liu Xinyu (6)
Vlag van China 169.11 64.37 (7) 104.74 (7)
8 Chen Hong
Sun Zhuoming (3)
Vlag van China 156.89 59.44 (8) 97.45 (8)
9 Misato Komatsubara (2)
Timothy Koleto (3)
Vlag van Japan 149.14 54.94 (9) 94.20 (9)
10 Chantelle Kerry (2)
Andrew Dodds (2)
Vlag van Australië 138.53 53.98 (10) 84.55 (10)
11 Ning Wanqi
Wang Chao
Vlag van China 130.92 52.10 (11) 78.82 (11)
12 Matilda Friend (4)
William Badaoui (4)
Vlag van Australië 118.22 43.64 (12) 74.58 (12)