Vlug en Lenig

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlug en Lenig
Clubnaam Omni-Sportvereniging Vlug en Lenig
Plaats Vlag van Nederland Geleen, Limburg
Sport Handbal
Geschiedenis
Opgericht 1 september 1949
Structuur
Hoofdsponsor Geonius
Competitie Eredivisie
Infrastructuur
Sporthal Glanerbrook
Capaciteit 2.500
Media
Website wijzijnvenl.nl
Voormalige clubnamen
Seizoen Naam
Heren
1984/85 - 1989/90
1990/91 - 2000/01
2001/02 - 2003/04
2004/05
2005/06 - 2007/08
2017/18 - 2019/20
2022/23
Dames
1984/85 - 1989/90
1990/91 - 1994/95
1996/97 - 2001/02
2002/03 - 2005/06
2006/07 - 2008/09
2017/18 - heden

Herschi/V&L[1]
Hirschmann/V&L[2]
Wealer/V&L
Muermans Groep/V&L
Flexpoint/V&L
Smurfen United/V&L
Watersley/V&L

Herschi/V&L
ADB/V&L
Koenders/V&L
OpenLine/V&L
LACO/V&L
Geonius/V&L[3]


Thuiskleuren


Uitkleuren
geldig voor 22/23
Portaal  Portaalicoon   Handbal

Omni-Sportvereniging Vlug en Lenig, afgekort V&L, is een handbalclub in het Limburgse Geleen. De vereniging werd in 1949 opgericht en kende al sinds vroeg van haar bestaan een vaste plaats in de nationale handbalwereld. De dameskant van V&L speelt sinds 2010 na enkele jaren absentie weer in eredivisie.

Het eerste herenteam van V&L weet vijfmaal het landskampioenschap te halen, waarvan de laatste keer in 2002. Ook won het team driemaal de Nederlandse beker. Het eerste damesteam won tweemaal het landskampioenschap.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

V&L uit tegen Niloc op 4 januari 1980

V&L is opgericht op 1 september 1949 in Geleen. In feite is de handbalvereniging Vlug en Lenig ontstaan door een “afstoting” van de zogeheten handballeden uit Olympia. De atletiekvereniging Olympia moest haar atleten de ongunstige winterperiode door zien te loodsen en door de toenmalige technisch leider werd de atleten het handballen bijgebracht. Na een aantal jaren gingen de handballende atleten hun eigen weg. De leden uit die tijd moesten alles zelf betalen en gingen per fiets naar Heerlen, Maastricht en Roermond om te handballen. Er werd vrijwel vanaf het begin met vier teams gespeeld, twee herenteams en twee damesteams. Het aantal leden bedroeg eind 1949 in totaal 77, waarvan 44 dames en 33 heren; eind 1950 was het totaal opgelopen tot 112, waarvan 57 dames en 55 heren.

In de loop van haar bestaan heeft Vlug en Lenig zich een vaste plaats verworven in de Geleense gemeenschap en in de nationale handbalwereld. Natuurlijk kwamen de successen niet vanzelf tot stand. De vereniging heeft in de loop der jaren vele bekwame bouwers/trainers, bestuursleden en begeleiders gekend. Zij allen hebben aan het imago van V&L gewerkt en met resultaat. Seizoensvoorbereidingen in het buitenland en stages deden hun intrede. Aan de leden van de selecties die voor een groot deel bestonden uit studenten, eind jaren 70 begin jaren 80, kon een kleine tegemoetkoming in de reiskosten worden gegeven, een eerste bescheiden stap op weg om de topspelers gratis hun sport te kunnen laten beoefenen.

Van 1978 tot en met 2008 speelde het eerste herenteam van V&L onafgebroken in de eredivisie. Tussen 1982 en 1986 werd vier keer het landskampioenschap gewonnen. Ook in 1983, 1985 en 1994[4] werd de nationale beker gewonnen.

Het damesteam van V&L weet in de jaren '80 een opmars te maken naar de nationale handbaltop. Via het kampioenschap in de derde divisie promoveerden het eerste damesteam tijdens het seizoen 1978-1979 naar de landelijke tweede divisie. In het seizoen 1980/1981 pakten de dames van Vlug en Lenig de titel in de tweede divisie en promoveerde daarmee naar de eerste divisie. V&L stond aan het einde van het seizoen 1981/1982 bovenaan en promoveerde naar de eredivisie. In 4 jaar tijd stroomden de dames door van de derde naar de eredivisie. Toch bleek de eredivisie in die periode alras een maatje te groot en degradeerde het team enige tijd later. In het seizoen 1984/1985 werd de eredivisie heroverd, waarnaar het damesteam tot 2009 onafgebroken in de eredivisie uitkwam.[5] Het hoogtepunt van de dameskant van V&L was het behalen van het landskampioenschap in 1987[6] en 1990[7].

Op 15 mei 2000 gingen de leden van V&L akkoord met een aanpassing van de verenigingsstructuur met ingang van het nieuwe seizoen 2000-2001. Het bestuur van de ‘Omni-Sportvereniging V&L Geleen’ kreeg voor het tophandbal binnen V&L assistentie van een tweetal stichtingen; de Stichting Dames Tophandbal Geleen en de Stichting Heren Tophandbal Geleen. Beide stichtingen werden verantwoordelijk voor de operationele en financiële zaken verbonden aan het spelen van de senioren 1-, senioren 2- en A1-teams.

In het seizoen 2001/2002 wist het eerste seniorenteam van V&L weer na zestien jaar de landstitel te veroveren. In de Bloemhof verslaat het team Aalsmeer met 22-24.[8] Sindsdien was het herenteam er niet meer in geslaagd om een finaleplaats te bemachtigen.

Tijdens het seizoen 2007-2008 werd door de heren-topsportafdelingen van V&L, BFC en Sittardia, met steun van de provinciale en gemeentelijke overheden, een nieuw concept ontwikkeld; de Stichting Tophandbal Zuid Limburg ging, met ingang van het seizoen 2008-2009, in samenwerking met de verenigingen en het Nederlands Handbal Verbond, de belangen behartigen van een tweetal topsportteams namelijk Limburg Lions en Limburg Wild Dogs. Per 6 april 2008 werd de samenwerkingsovereenkomst tussen de Omni-Sportvereniging V&L Geleen en de Stichting Heren Tophandbal Geleen beëindigd. De eredivisie licentie van het herenteam van V&L werd gebruikt voor de Limburg Wild Dogs. Sinds 2009 weet Limburg Lions enkele successen te boeken in de nationale competitie. In 2016 stapte BFC uit het samenwerkingsverdrag.[9]

In het voorjaar van 2009 werd het duidelijk dat het voor de Stichting Dames Tophandbal Geleen welhaast onmogelijk zou gaan worden om voor het komende seizoen een sluitende exploitatie te kunnen presenteren.[10] De besturen van de vereniging en de stichting kwamen overeen per 30 juli 2009 de samenwerkingsovereenkomst te ontbinden; de vereniging draagt sindsdien weer de volledige verantwoordelijkheid voor het faciliteren van het dames-tophandbal.[11]

In 2010 promoveerden Dames 1 na een jaar eerste divisie weer naar de eredivisie, waar ze sindsdien een stabiele factor zijn.[12]

In het seizoen 2018-2019 ging het eerste herenteam van V&L samenwerken met HV Smurfen United. Als reden was dat beide teams te weinig spelers hadden om een volledig team te samenstellen.[13] Niet veel later ging ook de dameskant van HV Smurfen United combineren met V&L.

In 2021 ging V&L samen met Sittardia bij de herenkant samenwerken als V&L-Sittardia Combinatie. Dit kom tot stand dat de Lions de licenties van zowel heren 2 als de heren A1 terug gaf aan de verenigingen onder de THZL.[14] Het eerste herenteam speelde onder de naam van Vlug en Lenig in de eredivisie. Onder leiding van Martin Vlijm degradeerde het team al na één seizoen uit de eredivisie. In de eerste divisie kroonde het eerste herenteam van V&L zich meteen tot kampioen. Doordat V&L niet genoeg geld heeft om twee teams in de eredivisie te laten spelen is er besloten om het heren team niet meet onder de licentie van V&L te laten vollen, maar in tegenstelling een nieuwe club te staten onder de hoofdsponsor Watersley Sports & Talentpark. Het team onder zou verder gaan als Watersley R+D Handball Team.[15]

Toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Limburgse Handbal Dagen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Limburgse Handbal Dagen voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

V&L was mede-organisator van de Limburgse Handbal Dagen. V&L stond in 1988 (de eerste editie) in de finale van de LHD. V&L organiseerde tot 2008 de Limburgse Handbal Dagen, tot de fusie met Sittardia en BFC waar Limburg Lions uitkwam.

GlanA-toernooi[bewerken | brontekst bewerken]

Het A-jeugdtoernooi van V&L is ontstaan naar analogie van het Peter Verjans Toernooi in Beek, dat zijn eerste editie een jaar eerder dan het GlanA-toernooi kende. BFC organiseert dit B-jeugdtoernooi, genoemd naar Beekse oud-international Peter Verjans.

De eerste editie van het A-toernooi vond plaats in 2003 onder de naam MRI-toernooi naar de toenmalige hoofdsponsor MRI en was meteen een groot succes. MRI was de volgende drie edities de hoofdsponsor, waarna IT-bedrijf BeeOne het voor vier jaar overnam. Dientengevolge veranderde de naam dan ook naar BeeOne-toernooi. Na het stoppen van BeeOne als hoofdsponsor in 2009 kreeg het toernooi weer een nieuwe naam gekregen, het GlanA-toernooi. Met het opheffen van de Heren Topsportstichting V&L naar aanleiding van de fusie tussen de Zuid-Limburgse handbalclubs tot Tophandbal Zuid-Limburg (Lions) is het toernooi als een autonome organisatie los van de vereniging V&L doorgegaan. Bewust is toen gekozen om de hoofdsponsornaam nu niet meer als toernooinaam te nemen. Met het wegvallen van de eerdere hoofdsponsoren ging namelijk telkens ook een stuk naamsbekendheid van het toernooi zelf verloren. Nu na het tienjarig jubileum in 2012 is echter besloten om het toernooi weer volledig onder de verenigingsvlag te laten vallen. Dus toch weer een naamswijziging, met zijn hoofdsponsor Sportzone Limburg. In 2015 werd het toernooi opgeheven door een te weinig aantal teams.

Winnaars

Jaar Heren Dames Jaar Heren Dames Jaar Heren Dames
2003 Vlag van Duitsland Gummersbach Vlag van Nederland Vlug en Lenig 2007 Vlag van België Hasselt Vlag van Nederland Quintus 2011 Vlag van België Tongeren Vlag van Nederland Quintus
2004 Vlag van Duitsland Gummersbach Vlag van Nederland Quintus 2008 Vlag van Nederland Vlug en Lenig Vlag van Nederland Quintus 2012 Vlag van België Hasselt Vlag van Nederland Quintus
2005 Vlag van Duitsland Bielefeld Vlag van Nederland Quintus 2009 Vlag van Nederland Vlug en Lenig Vlag van Nederland Quintus 2013 Vlag van Nederland Bevo HC Vlag van Nederland Quintus
2006 Vlag van Duitsland BTB Aachen Vlag van Nederland Dongen 2010 Vlag van Nederland Hercules Vlag van Nederland Vlug en Lenig 2014 Vlag van Nederland Sittardia Vlag van Nederland Vlug en Lenig

Dames[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Naam
12. Kim van der Boom.
21. Emma Antonissen.
24. Jessy Bruls.
3. Anne Acampo.
4. Diede Nanning.
7. Marit Crajé.
8. Danee Steijns.
9. Sabien Storken.
15. Evi Queis.
16. Naomi in den Braekt.
17. Elise Aerts.
18. Veerle Steijns.
19. Ashley Jacobs.
26. Marit van Ede.
37. Ilya Belgarch.
47. Eef Toon.

Technische staf[bewerken | brontekst bewerken]

Functie Naam
Trainer/coach. Edwin Janssen.
Assistent-coach. Richard Steins.
Keeperstrainer. Zoran Kenjic.
Verzorger. Yvonne Denis.
Team manager. Patrick Hendriks.
Team manager. Guido Nanning.
Team manager. Peter Janssen.

Lijst van trainers[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1980 2e
    Tweede divisie B
  • 1981 1e
    Tweede divisie B
  • 1982 1e
    Eerste divisie B
  • 1983 10e
    Eredivisie
  • 1984 3e
    Eerste divisie B
  • 1985 1e
    Eerste divisie B
  • 1986 5e
    Eredivisie
  • 1987 1e
    Eredivisie
  • 1988 4e
    Eredivisie
  • 1989 2e
    Eredivisie
  • 1990 1e
    Eredivisie
  • 1991
  • 1992
  • 1993 5e
    Eredivisie
  • 1994 5e
    Eredivisie
  • 1995 7e
    Eredivisie
  • 1996 8e
    Eredivisie
  • 1997 6e
    Eredivisie
  • 1998
    Eredivisie
  • 1999 8e
    Eredivisie
  • 2000 5e
    Eredivisie
  • 2001 5e
    Eredivisie
  • 2002 5e
    Eredivisie
  • 2003 5e
    Eredivisie
  • 2004 2e
    Eredivisie
  • 2005 2e
    Eredivisie
  • 2006 3e
    Eredivisie
  • 2007 2e
    Eredivisie
  • 2008 5e
    Eredivisie
  • 2009 13e
    Eredivisie
  • 2010
    Eerste divisie
  • 2011 8e
    Eerste divisie
  • 2012 2e
    Eerste divisie
  • 2013 9e
    Eredivisie
  • 2014 7e
    Eredivisie
  • 2015 4e
    Eredivisie
  • 2016 4e
    Eredivisie
  • 2017 7e
    Eredivisie
  • 2018 3e
    Eredivisie
  • 2019 6e
    Eredivisie
  • 2020 7e
    Eredivisie
  • 2021
    Eredivisie
  • 2022 6e
    Eredivisie
  • 2023 5e
    Eredivisie
🛈 Uitleg

Europees handbal[bewerken | brontekst bewerken]

[16]

Seizoen Competitie Ronde Land Club Totaalscore 1e W 2e W
1986/87 Cup Winners’ Cup 1R Vlag van België Initia Hasselt 37 - 28 21 - 14 16 - 14
1/8 Vlag van Italië AS Roma 56 - 25 29 - 11 27 - 14
1/4 Vlag van Duitse Democratische Republiek Berliner TSC 41 - 37 23 - 17 18 - 17
1987/88 Champions Cup 1/8 Vlag van Duitse Democratische Republiek ASK Vorwärts Frankfurt 25 - 64 16 - 28 9 - 36
1988/89 Cup Winners’ Cup 1R Vlag van Luxemburg HBC Bascharage 53 - 11 29 - 3 24 - 8
1/8 Vlag van Zweden IF Linköping 32 - 38 13 - 17 19 - 21
1990/91 Champions Cup 1R Vlag van Luxemburg HC Berchem 43 - 16 24 - 6 19 - 10
1/8 Vlag van Frankrijk ASPTT Metz 41 - 39 27 - 22 14 - 17
1991/92 Cup Winners’ Cup 1R Vlag van Frankrijk ASPTT Metz 31 - 44 17 - 23 14 - 21
1992/93 Cup Winners’ Cup 1R Vlag van België Fémina Visé 42 - 30 24 - 16 18 - 14
1/8 Vlag van Kroatië Podravka Koprivnica 33 - 17[17]
1993/94 Cup Winners’ Cup 1/16 Vlag van Noorwegen Toten HK 58 - 31 31 - 15 27 - 16
2004/05 Cup Winners’ Cup 2R Vlag van Polen KS Zgoda 63 - 37 33 - 17 30 - 20
2018/19 Challenge Cup 3R Vlag van Noord-Macedonië ZRK Kumanovo 36 - 70 15 - 39 21 - 31
L16 Vlag van Nederland Quintus 41 - 55 22 - 27 19 - 23

Heren[bewerken | brontekst bewerken]

V&L heeft sinds 2023 geen herenteam onder de vereniging. Is omgegaan in Watersley R+D Handball Team.

Lijst van trainers[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

(1976 - heden)

  • 1976 9e
    Hoofdklasse
  • 1977 2e
    Eerste klasse B
  • 1978 1e
    Eerste divisie B
  • 1979 6e
    Eredivisie
  • 1980 3e
    Eredivisie
  • 1981 4e
    Eredivisie
  • 1982 1e
    Eredivisie
  • 1983 1e
    Eredivisie
  • 1984 1e
    Eredivisie
  • 1985 4e
    Eredivisie
  • 1986 1e
    Eredivisie
  • 1987 2e
    Eredivisie
  • 1988 7e
    Eredivisie
  • 1989 2e
    Eredivisie
  • 1990 5e
    Eredivisie
  • 1991 2e
    Eredivisie
  • 1992 2e
    Eredivisie
  • 1993 4e
    Eredivisie
  • 1994 4e
    Eredivisie
  • 1995 5e
    Eredivisie
  • 1996 2e
    Eredivisie
  • 1997 3e
    Eredivisie
  • 1998 4e
    Eredivisie
  • 1999 4e
    Eredivisie
  • 2000 8e
    Eredivisie
  • 2001 7e
    Eredivisie
  • 2002 1e
    Eredivisie
  • 2003 3e
    Eredivisie
  • 2004 4e
    Eredivisie
  • 2005 6e
    Eredivisie
  • 2006 10e
    Eredivisie
  • 2007 10e
    Eredivisie
  • 2008 10e
    Eredivisie
  • 2009
    Regioklasse B
  • 2010
    Regioklasse B
  • 2011
  • 2012 1e
    Hoofdklasse B
  • 2013 8e
    Tweede divisie B
  • 2014
    Hoofdklasse LB
  • 2015 -
  • 2016 -
  • 2017 10e
    Hoofdklasse B
  • 2018 12e
    Hoofdklasse B
  • 2019
    Eerste klasse LB
  • 2020 4e
    Eerste klasse LB
  • 2021
    Eerste klasse LB
  • 2022 16e
    Eredivisie
  • 2023 1e
    Eerste divisie
🛈 Uitleg

Europees handbal[bewerken | brontekst bewerken]

[18]

Seizoen Competitie Ronde Land Club Totaalscore 1e W 2e W
1982/83 Champions Cup 1R Vlag van België Sporting Neerpelt 32 - 37 20 - 16 12 - 21
1/8 Vlag van Hongarije (1957 - 1989) Budapest Honvéd SE 56 - 34 30 - 21 26 - 13
1983/84 Champions Cup 1R Vlag van Luxemburg HB Eschois Fola 21 - 46 9 - 24 12 - 20
1/8 Vlag van Tsjechië Dukla Praag 38 - 56 20 - 23 18 - 33
1984/85 Champions Cup 1R Vlag van Verenigd Koninkrijk HB Liverpool 53 - 19 23 - 10 30 -9
1/8 Vlag van Frankrijk SMUC Marseille 45 - 43 24 - 20 21 - 23
1/4 Vlag van IJsland FH Hafnarfjörður 48 - 40 24 - 16 24 - 24
1985/86 Cup Winners’ Cup 1R Vlag van Verenigd Koninkrijk HC Salford 15 - 72 5 - 37 10 - 35
1/8 Vlag van Zwitserland GC Amicitia Zürich 44 - 39 25 - 19 19 - 19
1986/87 Champions Cup 1R Vlag van Zwitserland St. Otmar Saint-Gall 36 - 43 15 - 23 21 - 20
1987/88 IHF Cup 1R Vlag van Portugal Sporting CP 38 - 40 20 - 18 16 - 22
1991/92 IHF Cup 1R Vlag van Zwitserland Borba Luzern 38 - 40 17 - 20 21 - 20
1992/93 IHF Cup 1R Vlag van Zwitserland RTV 1879 Bazel 40 - 38 22 - 18 18 - 20
1994/95 Cup Winners’ Cup 1/16 Vlag van Litouwen Tauras Šiauliai 35 - 34 15 - 15 20 - 19
1/8 Vlag van Spanje FC Barcelona 65 - 25 35 - 9 30 - 14
1996/97 City Cup 1/16 Vlag van IJsland UMF Stjarnan 35 - 38 17 - 16 18 - 22
1997/98 City Cup 1/16 Vlag van Turkije Trabzon Belediyespor 64 - 59 37 - 22 27 - 37
1998/99 City Cup 1/16 Vlag van Slovenië RK Trimo Trebnje 36 - 60 22 - 26 14 - 34
1999/00 City Cup 1/16 Vlag van Tsjechië HCB Karvina 36 - 79 20 - 30 16 - 49
2002/03 Champions League Kwa. Vlag van Luxemburg Handball Esch 50 - 46 26 - 21 24 - 25
Vlag van Polen Wisla Plock 69 - 43 41 - 19 28 - 24
EHF Cup 3R Vlag van Kroatië RK Zamet 42 - 47 18 - 20 24 - 27

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Heren[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Landskampioenschap 5x 1981/82, 1982/83, 1983/84, 1985/86, 2001/02
Bekerwinnaar 3x 1982/83, 1984/85, 1993/94
Eerste divisie 2x 1977/78, 2022/23
Hoofdklasse 1x 2011/12

Dames[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Landskampioenschap 2x 1986/87, 1989/90
Eerste divisie 1x 1981/82
Tweede divisie 1x 1980/81