Naar inhoud springen

Vuurtoren van Egmond aan Zee

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Rudolphous (overleg | bijdragen) op 26 mei 2010 om 23:29. (aanv)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Vuurtoren J.C.J. van Speijk
[[Bestand:|266px|alt=Vuurtoren van Egmond aan Zee]]
Plaats Egmond aan Zee
Status actief
Start bouw 1833
Opening 30 september 1834
Architect J. Valk
Monument Ja sinds 1967
Karakter isophase in 10 sec
BA B0842
NGA 114-9864
Bouwwerk
Hoogte 28 m m
Vorm Rond
Kleur Wit
Bouwmateriaal Baksteen
Uitrusting
Lichtpatroon Iso WR 10s
Lichthoogte 37 m m boven zeeniveau
Lichtsterkte Wit: 45.000 cd, Rood: 11.000 cd cd
Nominale dracht Wit: 18 zeemijl, Rood: 14 zeemijl zeemijl
Radar nee
Bemand nee
Portaal  Portaalicoon   Maritiem

De vuurtoren J.C.J. van Speijk is een vuurtoren aan de Noordzeekust, bij Egmond aan Zee, in de Nederlandse gemeente Bergen (Noord-Holland). De voet van de vuurtoren vormt een imposante graftombe die herinnert aan luitenant-ter-zee Jan van Speijk.

De zee bij Egmond kon, en kan nog steeds, zeer verraderlijk zijn. Daarom werden er in 1833 twee vuurtorens gebouwd. De zuidelijke toren, op het Torensduin, is in 1891 gedoofd en in 1915 afgebroken. De noordelijke toren staat er nog steeds en is een rijksmonument.

Van Speijkmonument

Deze toren werd in 1834 uitgekozen als J.C.J van Speijkmonument, ter nagedachtenis aan luitenant-ter-zee Van Speijk, die liever de lucht in vloog dan zijn schip over te geven aan de Belgische vijand. Hij stak de voorraad kruit aan boord aan op 5 februari 1831. Behalve Van Speijk, vonden ook 25 andere bemanningsleden en een aantal Belgen de dood bij de ontploffing.

Oorspronkelijk was het de bedoeling een geheel nieuwe toren te bouwen als monument voor Van Speijk, maar het uit vrijwillige gaven bestaande bedrag van 48.000 gulden was daarvoor niet toereikend. Daarom werd besloten een al bestaande toren te verbouwen tot monument. Het monument is ontworpen door J.D. Zocher en gebouwd door J. Bos. Het gebruikte materiaal is natuursteen.

Na de aanleg van het Noordzeekanaal in 1876 en de bouw van de twee vuurtorens aldaar, werden de torens in Egmond, om verwarring te voorkomen, voorzien van rode ruiten, zodat het uitgestraalde licht in kleur kon worden onderscheiden van dat van IJmuiden. In 1891 werd de vuurtoren J.C.J. van Speijk voorzien van een draailicht. De zuidertoren werd in datzelfde jaar gedoofd.

In 1922 werd het lichthuis verbouwd omdat de toren elektrisch licht kreeg. De balustrade is toen in beton gegoten. In 1967 werd het wachtlokaal gebouwd.
De noordzijde van het licht is rood van kleur om te waarschuwen voor gevaarlijke ondieptes ten noorden van Egmond. Zodra schepen uit deze gevarenzone komen wordt het licht weer wit.

Korte geschiedenis

  • 1823: Besluit oprichting kustlicht te Egmond
  • 1833: Bouw gestart
  • 1834: Bouw gereed, lichtwachters aangesteld, licht ontstoken
  • 1838: Koninklijk besluit tot verbouwing toren tot monument
  • 1841: Voltooiing verbouwing tot monument
  • 1879: Licht tijdelijk gedoofd (van 15 februari tot 15 maart)
  • 1891: Draailicht aangebracht
  • 1915: Dagmerkschermen verwijderd
  • 1922: Elektrificatie, balustrade in beton gegoten, lichthuis vernieuwd
  • 1936: Lichtkarakter wordt Iso 10s
  • 1967: Bouw wachtlokaal naar ontwerp van F. de Ruyter en monumentstatus

Webcams geplaatst op deze vuurtoren

Op deze toren staan vijf camera's opgesteld om de kustlijn in de gaten te houden. Deze camera's zijn te bezoeken via de site van visitegmond.nl.

Galerij

Zie ook

Externe links

Zie de categorie J.C.J. van Speijk lighthouse van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.