Wagenborgen (waterschap)
| Waterschap in Nederland | |||
|---|---|---|---|
| Locatie | |||
| Provincie | Groningen | ||
| Oppervlakte | 523 ha | ||
| Geschiedenis | |||
| Opgericht | 1794 | ||
| Opgeheven | 31 dec 1969 | ||
| Opgegaan in | Duurswold | ||
| |||
Wagenborgen is een voormalig waterschap in de provincie Groningen, dat werd opgericht na de bouw van een poldermolen aan de Stinkvaart in 1794.[1][2] Het waterschap vormde een onderdeel van het Farmsumerzijlvest, sinds 1871 het boezemwaterschap Duurswold.
Het schap lag ten noorden en ten westen van Wagenborgen. De noordgrens lag zo'n 700 m ten zuiden van de Ideweersterweg, de oostgrens volgde de Familie Bronsweg, de G. Boelmanweg en de Hoogte, de zuidgrens lag bij de Stoterijweg (N987), de westgrens liep langs de gemeentegrens tussen Slochteren en Delfzijl en de oostgrens van de Proostpolder. De molen sloeg uit op het Wagenborgermaar (oftewel de Stinkvaart) en stond ongeveer 1 km ten zuiden van Schaapbulten.
De belangrijkste watergang was de Molenwatering of 't Sier, die eigendom was van het kerspel Wagenborgen. Hij ontsprong in de Stolderijkolk en mondde uit in de Stinkvaart. Ook het Proostmeer, de Stinkvaart en de overige takken van het Wagenborgermaar waren kerspeleigendom.
Waterstaatkundig gezien ligt het gebied sinds 2000 binnen dat van het waterschap Hunze en Aa's.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|