Yacon
| Yacon | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||||||
| Smallanthus sonchifolius (Poepp.) H.Rob. (1978) | |||||||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||||||
Yacon op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
De yacon (Smallanthus sonchifolius, ook wel: appelwortel of yakon) is een plant die oorspronkelijk uit de Andes komt. De plant wordt ook op andere plekken verbouwd, waaronder Nederland en België.
De wortel van de plant kan rauw gegeten worden. De zoete smaak wordt mede veroorzaakt door inuline dat in yacon in hoge mate (5,25 gram per 100 gram)[1] aanwezig is. Omdat inuline slecht opgenomen wordt door het menselijk lichaam, kan yacon mogelijk een gunstige bijdrage leveren tegen obesitas en diabetes.
De yacon behoort tot de onderfamilie Asteroideae, waartoe bijvoorbeeld ook de aardpeer en de zonnebloem behoren.
De knol kan worden gefrituurd, gewokt, gekookt, maar ook heel goed rauw worden verwerkt in salades, gebak, stamppotten en nagerechten; de gedroogde bladeren van de plant kunnen ook dienen als basis voor thee.
Voedingswaarde
[bewerken | brontekst bewerken]De wortel van 100 gram verse yacon bevat:[2]
- Water: 70-93 g
- Eiwitten: 0,3-3,7 g
- Voedingsvezels: 0,3-3,4 g
- Calcium: 23 mg
- Kalium: 228 mg
- IJzer: 0.3 mg
- Fosfor: 21 mg
- Vitamine C: 13 mg
-
Een opengesneden wortel -
Een yacónplant
.JPG)
.JPG)
- ↑ Arnold Braaksma en Conny van der Heijden, Met yacón de boer op. Wetenschapswinkel Wageningen UR (April 2007). Gearchiveerd op 15 juli 2017. Geraadpleegd op 3 februari 2017.
- ↑ (en) J. Lachman, E.C. Fernández, M. Orsák, Yacón, chemical composition and use - a review. Czech University of Agriculture, Prague. Geraadpleegd op 3 februari 2017.