Zuidoostelijke koeskoes
| Zuidoostelijke koeskoes IUCN-status: Niet bedreigd[1] | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Leefgebied | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Phalanger intercastellanus Thomas, 1895 | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Zuidoostelijke koeskoes op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De zuidoostelijke koeskoes (Phalanger intercastellanus) is een koeskoes uit het geslacht Phalanger.
Kenmerken
P. intercastellanus is een kleine koeskoes met een variabele vachtkleur. Bij Nieuw-Guinese dieren zijn mannetjes grijsachtig en vrouwtjes roodachtig. Anders dan bij de witte koeskoes hebben vrouwtjes geen witte staartpunt. De kop-romplengte bedraagt 354 tot 440 mm, de staartlengte 277 tot 325 mm, de achtervoetlengte 46,5 tot 55 mm, de oorlengte 19,6 tot 27,3 mm en het gewicht 1400 tot 2000 g.
Verspreiding
Deze soort komt voor in het zuidoosten van Papoea-Nieuw-Guinea en op de nabijgelegen eilanden Fergusson, Goodenough, Ito, Kiriwina, Misima, Normanby, Rossel, Sariba, mogelijk Sideia en Sudest. P. mimicus uit zuidwestelijk Nieuw-Guinea en het Kaap York-schiereiland werd tot 2001 ook tot P. intercastellanus gerekend; zelf werd P. intercastellanus ook lange tijd tot de witte koeskoes (P. orientalis) gerekend.
Literatuur
- Groves, C.P. 2005. Order Diprotodontia. Pp. 43-70 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 978-0-8018-8221-0
- Flannery, T.F. 1995. Mammals of the South-West Pacific & Moluccan Islands. Chatswood: Reed Books, 464 pp. ISBN 0-7301-0417-6
- Flannery, T.F. 1995. Mammals of New Guinea. 2nd ed. Chatswood, New South Wales: Reed Books, 568 pp. ISBN 0 7301 0411 7
· 
· 