Zusters van Bon Secours
| Zusters van Bon Secours | ||
|---|---|---|
| ||
Klooster van de Zusters in Washington D.C.
| ||
| Geschiedenis | ||
| Opgericht | 1824 | |
| Oprichter | Josephine Potel | |
| Structuur | ||
| Werkgebied | Ierland, Engeland, Verenigde Staten, Schotland, Tsjaad, Tanzania en Peru | |
| Type | vrouwencongregatie | |
| Doel | verpleging, zorg | |
| Motto | "hulp verlenen aan mensen in nood" | |
| Media | ||
| Website | bonsecours.org | |
De congregatie van de Zusters van Bon Secours (Engels: Congregation of Sisters of Bon Secours, CBS) is een internationale Rooms-Katholieke religieuze vrouwelijke kloosterorde die zich tot taak stelt zorg te dragen voor zieken en stervenden. De orde werd in 1824 opgericht door Josephine Potel, in Parijs. Hoewel het doel van de congregatie is om patiënten van alle sociaal-economische groepen te verzorgen, besturen ze in sommige gebieden alleen commerciële privé-ziekenhuizen. In lijn met de naam van de orde ("bon secours" betekent "goede bijstand" in het Frans) is het motto van de congregatie "hulp verlenen aan mensen in nood".
De zusters waren aanvankelijk actief in Frankrijk, en verzorgden de gewonden tijdens de Revolutie van 1848 en de Frans-Duitse Oorlog in 1870, en de zieken tijdens de cholera-epidemie van 1893 in Boulogne-sur-Mer. In 1832 namen ze de leiding over een weeshuis, op verzoek van de aartsbisschop van Boulogne. Hun activiteiten breidden zich uit naar andere landen en andere sectoren.
De orde vestigde zich in Ierland (1861), Engeland (1870), de Verenigde Staten (1881), Schotland (1948), Tsjaad (1957), Tanzania (2006) en Peru (2017).
Bon Secours Home in Tuam, Ierland[bewerken | brontekst bewerken]
Van 1925 tot 1961 bestuurden de zusters het Bon Secours Mother and Baby Home in Tuam, waar in 2014 op aangeven van heemkundige Catherine Corless een massagraf ontdekt werd van honderden kinderen die in het tehuis waren opgevangen en veelal door verwaarlozing om het leven kwamen.[1] Andere kinderen werden tegen de wil van de moeder afgestaan voor adoptie, vooral naar de Verenigde Staten.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|