Zwarte lijst (ongewenste zaken)
Een zwarte lijst (blacklist) is een lijst of registratie van ongewenste personen, bedrijven, websites, bedingen verboden in algemene voorwaarden en/of andere zaken.
Bedrijven of organisaties kunnen een zwarte lijst hebben van ongewenste personen of bedrijven, met als doel deze personen niet als klant te krijgen of op een andere manier te weren.
Op zwarte lijsten is de Wet bescherming persoonsgegevens van toepassing zodat onder andere organisaties de betrokkene moeten meedelen dat, en met welke reden, iemand op de zwarte lijst is geplaatst. Verder moet iemand de gegevens kunnen inzien en indien onjuist kunnen vragen om deze te corrigeren en moet de vermelding na een bepaalde tijd vervallen. Dit alles moet in een protocol worden vastgelegd.
Volgens het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) staan (september 2005) ruim 500.000 Nederlanders op een van de 130 zwarte lijsten die bij het CPB zijn aangemeld.
Moderne webbrowsers zoals Mozilla Firefox, Google Chrome, Apple Safari en Internet Explorer maken gebruik van zwarte lijsten met gerapporteerde onveilige websites om gebruikers tegen phishing en malware te helpen beschermen. Wanneer men dan naar een dergelijke gerapporteerde website surft, wordt de site geblokkeerd en wordt er een waarschuwing getoond. Voorbeelden van diensten die dergelijke zwarte lijsten aanbieden zijn de Google Safe Browsing-dienst en het SmartScreen-filter van Microsoft.
Het omgekeerde van een zwarte lijst is een witte lijst met bijvoorbeeld toegestane of geaccepteerde personen.