Zwartpunthaai

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zwartpunthaai
IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2020)
Zwartpunthaai
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Chondrichthyes (Kraakbeenvissen)
Onderklasse:Elasmobranchii (Haaien en roggen)
Superorde:Selachimorpha (Haaien)
Orde:Carcharhiniformes (Grondhaaien)
Familie:Carcharhinidae (Requiemhaaien)
Geslacht:Carcharhinus
Soort
Carcharhinus limbatus
(Müller & Henle, 1839)[2]
Verspreiding zwartpunthaai
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Zwartpunthaai op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De zwartpunthaai[3] (Carcharhinus limbatus), niet te verwarren met de zwartpuntrifhaai (Carcharhinus melanopterus),[4][5] is een grote grijskleurige haai met zwarte punten op de vinnen. De haai komt voor in tropische en gematigd warme oceanen.

Taxonomie[bewerken | brontekst bewerken]

De zwartpunthaai is voor het eerst beschreven door Achille Valenciennes in Müller & Henle (1839) als Carcharias (Prionodon) limbatus. Er zijn vele andere namen gebruikt, zoals Carcharias (Prionodon) pleurotaenia, Carcharias microps, Carcharias (Prionodon) muelleri, Carcharias maculipinna, Carcharias ehrenbergi, Carcharias aethlorus, Gymnorrhinus abbreviatus, Carcharias phorcys, en Carcharhinus natator. De officiële naam is echter Carcharhinus limbatus (Müller & Henle)

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De zwartpunthaai heeft een lange smalle en puntige snuit, lange kieuwspleten, een grote eerste rugvin en een vrij grote tweede rugvin. De term limbatus ('omrand') slaat op de zwarte punten van de vinnen. De punten van de borstvinnen lijken in zwarte verf gedoopt te zijn.

Hybride[bewerken | brontekst bewerken]

Hybrides zijn kruisingen tussen twee verschillende soorten dieren. Deze zijn zeer zeldzaam en komen slechts bij hoge uitzondering in het wild voor.[bron?]

Het is daarom zeer bijzonder dat Australische onderzoekers 57 hybride haaien ontdekt hebben in 2000 km kustlijn, te meer omdat zelfs niet bekend was dat dit soort haaien bestonden.[bron?]

De hybrides zijn kruisingen tussen de zwartpunthaai (Carcharhinus limbatus) en de Australische zwartpunthaai (Carcharhinus tilstoni). Laatstgenoemde komt voor in de tropische wateren nabij Brisbane, terwijl de hybride 1000 km zuidelijker is aan getroffen in de koelere wateren nabij Sydney.[bron?]

Op dit moment is niet zeker wat de oorzaak van de kruising is. Er wordt verder onderzoek verricht naar factoren zoals de nabij verwantschap van beide soorten, druk door visserij en klimaat verandering.[bron?]

Opvallend is dat de haaien langer zijn dan de voor deze soorten typische maximale lengte van 1,5 meter. De hybrides zijn aangetroffen met lengtes tot wel 2 meter.[bron?]

Gedrag[bewerken | brontekst bewerken]

Net als de verwante soort C. brevipinna, is de zwartpunthaai een snelle zwemmer die uit het water kan springen en om zijn as kan draaien voordat hij terugvalt in het water. De haai geldt als niet agressief voor mensen. Toch staat deze haai op nummer zes op de lijst van het ISAF, met 28 niet uitgelokte aanvallen op mensen (tussen 1580 en 2008!), waarvan er maar één met dodelijke afloop.[6]
De zwartpunthaai is levendbarend en brengt gemiddeld 4–7 jongen ter wereld.

Zwartpunthaai met duiker

Voedsel[bewerken | brontekst bewerken]

De zwartpunthaai eet allerlei soorten vis zoals sardines, haring, makreel en poon maar ook schaaldieren en inktvissen.

Economisch gebruik[bewerken | brontekst bewerken]

Het gedroogde en gezouten vlees van deze haai is voor consumptie geschikt. De huid wordt voor leer en de lever voor olie gebruikt.