Kleine langstaartmuisspecht
| Kleine langstaartmuisspecht IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2020) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Deconychura typica Cherrie, 1891[2] | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Verspreiding van de kleine langstaartmuisspecht. | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Kleine langstaartmuisspecht op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De kleine langstaartmuisspecht (Deconychura typica) is een zangvogel uit de familie Furnariidae (ovenvogels). Het is een overwegend bruine zangvogel uit Midden-Amerika en het noorden van Zuid-Amerika.
Taxonomie[bewerken | brontekst bewerken]
De vogel werd in 1891 geldig beschreven door de Amerikaanse vogelkundige George Kruck Cherrie als typesoort van het geslacht Deconychura. De soort is als aparte soort afgesplitst van het taxon C. longicauda op grond van onder andere morfologische kenmerken.[3]
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De vogel is 17 tot 18,5 cm lang. Het is een overwegend grijs- tot roodbruine vogel die zich gedraagt als een specht. De vogel is kleiner dan de andere soorten uit dit geslacht, maar verschilt weinig in uiterlijke kenmerken.[4]
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
Er zijn drie ondersoorten:[3]
- C. t. typica: in Costa Rica en westelijk Panama
- C.t. darienensis: oostelijk Panama
- C.t. minor: noordelijk Colombia.
De leefgebieden liggen in vochtig, tropisch bos, ook permanent onder water staand bos in laagland onder de 400 meter boven zeeniveau. De populaties die voorkomen in het voorgebergte van de Andes zijn waargenomen tot op 1700 meter. Het is geen bedreigde vogelsoort.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|