Linschoten (dorp)

**Linschoten**
Plaats in Nederland
	(Details) (Details)
	;
Situering
Provincie	Utrecht
Gemeente	Montfoort
Coördinaten	52° 4′ NB, 4° 55′ OL
Algemeen
Oppervlakte	14,64 km²
- land	14,47 km²
- water	0,18 km²
Inwoners ; (2023-01-01)	4.000 ; (273 inw./km²)
Woningvoorraad	1.639 woningen
Overig
Postcode	3460, 3461
Netnummer	0348
Woonplaatscode	1963
Belangrijke verkeersaders	N204
Detailkaart
	Locatie in de gemeente Montfoort
Portaal	Nederland

Linschoten is een dorp dat onderdeel is van de gemeente Montfoort in de Nederlandse provincie Utrecht. Linschoten is gelegen aan de N204 tussen Woerden en Montfoort. In het dorp gaat het riviertje de Lange Linschoten over in de Korte Linschoten.

Geschiedenis

Linschoten wordt voor het eerst genoemd in 1172 als Lindescote, een samenvoegsel van Linde (de naam van een riviertje) en scote (een stuk land dat uitkomt boven het laagland). Hoewel er in 1270 pas voor het eerst een vermelding is van een versterkt Huis te Linschoten, was dit er waarschijnlijk ook al in 1172.

In 2024 werd langs de Korte Linschoten een zwaard uit de 11e eeuw gevonden, het zwaard van Linschoten.

Het dorp Linschoten vormde het middelpunt van een heerlijkheid die door het Kapittel van Oudmunster in Utrecht in pacht werd uitgegeven, totdat het kapittel de heerlijkheid in 1633 aan Johan Strick verkocht. Het grondgebied van deze heerlijkheid besloeg het dorp Linschoten, de polder Rapijnen, de Hoge en de Lage Polder van Linschoten, de polders IJsselveld en Mastwijk. Tussen 1661 en 1672 was de raadpensionaris Johan de Witt heer van Zuid- en Noord-Linschoten.

In de Franse tijd (1 januari 1812) ontstond de gemeente Linschoten uit samenvoeging van tien voormalige heerlijkheden, waarvan de belangrijke in het bezit van de familie Strick van Linschoten waren.

Linschoten en Mastwijk
Cattenbroek en de Uiterdijken van Mastwijk
Schagen en den Engh
Polanen
Wulverhorst
Kromwijk en Linschoter Haar
Vlooswijk en Vlooswijk in Kromwijk
Heeswijk
Achthoven
Snelrewaard
Lange Linschoten

Van 19 september 1814 tot 1 april 1817 bestond de bijzondere situatie dat de gemeente in twee provincies lag. Het grootste deel lag in Utrecht, maar Snelrewaard met Lange Linschoten in Zuid-Holland. Op 1 januari 1817 werd Snelrewaard (met Lange Linschoten) weer afgescheiden en op 1 januari 1818 werden Wulverhorst (met Linschoter Haar en Vlooswijk-Kromwijk) en Achthoven (met Heeswijk) weer zelfstandig. Op 8 september 1857 werden Achthoven, Linschoten en Wulverhorst echter weer samengevoegd tot één gemeente. Op 1 januari 1989 werden Linschoten, Willeskop en Montfoort samengevoegd tot de gemeente Montfoort.

Bezienswaardigheden

Nieuwe Zandweg 21, een begraafplaats uit 1873.
Landgoed Linschoten;
Het Linschoterbos;
St. Janskerk, waarvan de toren scheef staat door verzakkingen;
Theater De Wildeman.

Monumenten

Een deel van Linschoten is een beschermd dorpsgezicht. Verder zijn er in het dorp tientallen rijksmonumenten, zie hiervoor de lijst van rijksmonumenten in Linschoten.

Inwoners

Linschoten heeft bijna 4000 inwoners. Een schimpnaam voor de inwoners is ballensnoepers.^[2]

Bekende inwoners

Pieter Gouderjaan (5 maart 1935 - 17 januari 2015), musicus
Mat Herben (15 juli 1952), politicus die in 1993 de lokale partij Leefbaar Linschoten oprichtte
Rigard van Klooster (6 april 1989), schaatser en wielrenner
Aart Stigter (5 september 1956), langeafstandsloper
Paul Strick van Linschoten (21 februari 1769 - 25 juli 1819), politicus

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Tabel: Bevolking; maandcijfers per gemeente en overige regionale indelingen, 1 januari 2023, Centraal Bureau voor de Statistiek, Voorburg/Heerlen
↑ Onbekende auteur (2007). Knopendraaiers. De IJsselbode van 24 januari 2007, p. 20.

Zie de categorie Linschoten van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[CBS_Kerncijfers_wijken_en_buurten_2023-1] Tabel: Bevolking; maandcijfers per gemeente en overige regionale indelingen, 1 januari 2023, Centraal Bureau voor de Statistiek, Voorburg/Heerlen

[2] Onbekende auteur (2007). Knopendraaiers. De IJsselbode van 24 januari 2007, p. 20.

[1]

[2]