Slappe koraalzwam

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Slappe koraalzwam
Slappe koraalzwam (Phaeoclavulina flaccida)
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Basidiomycota
Klasse:Agaricomycetes
Onderklasse:Phallomycetidae
Orde:Gomphales
Familie:Gomphaceae
Geslacht:Phaeoclavulina
Soort
Phaeoclavulina flaccida
(Fr.) Giachini (2011 [1])
Synoniemen

Ramaria flaccida
Clavaria flaccida
Clavariella flaccida

Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Slappe koraalzwam op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

De slappe koraalzwam (Phaeoclavulina flaccida) is een schimmelsoort uit het geslacht Phaeoclavulina. Hij komt vooral voor onder naaldbomen en heel af en toe loofbomen (vooral eiken).

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De slappe koraalzwam is doorgaans lichtbruin (jongere exemplaren), terwijl oudere soorten eerder donkerbruin zijn. De soort is qua uiterlijk moeilijk te onderscheiden van andere soorten uit het geslacht Ramaria.

De slappe koraalzwam wordt tot 6 centimeter hoog en 4 centimeter breed. De vertakkingen hebben een diameter van gemiddeld 4 millimeter. De sporen van de slappe koraalzwam zijn bleekgeel.

Er is geen noemenswaardige geur en de smaak is licht bitter.

Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De sporen zijn ellipsvormig, geornamenteerd met stekelige wratten, inamyloïde en meten 6,5-8,5 × 3-5 µm.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland komt de zwam zeldzaam voor. Hij groeit vooral van juli tot november.