Scolopendra gigantea: verschil tussen versies
Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Taxobox | naam= ''Scolopendra gigantea'' | titelweergave= ''Scolopendra gigantea'' | afbeelding= Scolopendra gigantea.jpg | rijk= Dierenrijk|Animalia...' |
(geen verschil)
|
Versie van 20 mei 2018 23:31
Scolopendra gigantea | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Scolopendra gigantea Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Scolopendra gigantea op Wikispecies | |||||||||||||||
|
Scolopendra gigantea is een tijgerduizendpoot uit Zuid-Amerika. De soort jaagt onder andere op grote geleedpotigen, amfibieën, reptielen en kleine zoogdieren. Het is voor zover bekend de grootste niet uitgestorven duizendpoot ter wereld.
Verspreiding en habitat
Het verspreidingsgebied van Scolopendra gigantea beslaat een deel van het noorden van Zuid-Amerika, inclusief de Caraïben. Hij is inheems in Aruba, Curaçao, Colombia, Trinidad en Venezuela, inclusief Isla Margarita.[1] Zijn natuurlijke habitat zijn (sub)tropische regenwouden en tropische droge wouden.
Kenmerken
Scolopendra gigantea kan een maximale lengte bereiken van 35 centimeter. Hij heeft een afgeplat lichaam met roodbruine segmenten en gele poten. De voorste poten vormen scherpe, krachtige klauwen en bevatten klieren met een krachtig gif. De duizendpoot is snel en lenig, ook wanneer hij ondersteboven in een grot jaagt.[2]
Levenswijze
Scolopendra gigantea is een nachtactieve carnivoor. Hij jaagt op grote ongewervelden, zoals kakkerlakken, miljoenpoten, schorpioenen en vogelspinnen. Ook jaagt de duizendpoot op gewervelde dieren, zoals kikkers tot wel 95 millimeter groot en kleine hagedissen, slangen, zangvogels en knaagdieren.[3]
Scolopendra gigantea injecteert het gif meestal in de nek van zijn prooidier, zodat deze het snelst wordt uitgeschakeld. Vervolgens wikkelt hij zich om het dier heen tot het is gestorven. De duizendpoot jaagt voornamelijk op de grond; in de strooisellaag en onder stenen. Het is echter een behendige klimmer en jaagt soms ook in grotten.[2] Grote exemplaren vangen hier vleermuizen, waaronder Leptonycteris curasoae, Mormoops megalophylla en de kleine kaalrugvleermuis (Pteronotus davyi). Behalve roestende vleermuizen worden ook vliegende dieren gevangen. De duizendpoot hangt hierbij vaak met slechts een aantal paar poten aan de grotwand en vangt soms vleermuizen die tweemaal zoveel wegen als hijzelf.[3]
Gevaar voor de mens
Het gif van de agressieve duizendpoot kan fataal zijn voor de mens. Met name huilende baby's lopen een groot risico om gebeten te worden.[4] Er is tenminste een dodelijk slachtoffer gerapporteerd. Het betrof een vierjarig kind uit Venezuela, dat in 2014 werd gebeten door een exemplaar dat in een geopend frisdrankblikje was gekropen.[5]
Bronnen, noten en/of referenties
|