Thylakoïde: verschil tussen versies
versie van Toth van 23 feb 2015 13:32 (43429794) teruggeplaatst - Lijkt me geen verbetering met foute code en verkeerde informatie - dus voor nu terug |
Herschreven, een begin |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Zijbalk chloroplast}} |
|||
[[Bestand:Thylakoid.png|350px|thumb|Thylakoïden (donkergroen) in een [[Bladgroenkorrel|chloroplast]].]] |
|||
Een '''thylakoïde''' is een |
Een '''thylakoïde''' is een groen, [[membraan]]-omsloten compartiment in [[chloroplast]]en en [[cyanobacteriën]]. Thylakoïden bestaan globaal uit een '''thylakoïdemembraan''' die de binnenruimte (het [[vaatholte|lumen]]) van de thylakoïde scheidt van het [[stroma (bladgroenkorrel)|stroma]] van de chloroplast. De membranen van thylakoïden bevatten moleculaire complexen die gebruikt worden bij de [[lichtreactie]]s van de [[fotosynthese]]. |
||
{{Navigatie fotosynthese}} |
|||
In normale situatie liggen thylakoïden in chloroplasten als stapels munten op elkaar. Dergelijke stapels worden '''grana''' (meervoud van '''granum''') genoemd. Grana zijn onderling verbonden door '''stromale thylakoïden''', die alle thylakoïden van de chloroplast aaneensluiten tot een enkelvoudig functioneel compartiment. |
|||
==Structuur== |
|||
In het [[stroma (bladgroenkorrel)|stroma]], de dikke grondvloeistof van de chloroplast, bevindt zich een dynamisch netwerk van thylakoïden. De structuur van de thylakoïden weerspiegelt hun functie van fotosynthese: een zeer groot membraanoppervlak om licht te vangen, en een binnenruimte met een specifieke chemisch milieu. In de membranen thylakoïden verlopen de processen die aan de [[producent (ecologie)|basis]] liggen van alle ecosystemen: de synthese van [[organisch materiaal]] door middel van energie uit [[licht]]. |
|||
===Membraan=== |
|||
Het thylakoïdemembraan kan beschouwd worden als het belangrijkste onderdeel van de chloroplast, omdat in deze membranen de moleculen en eiwitten zijn ingebed die reacties laten verlopen die essentieel zijn voor de fotosynthese. Het membraan is opgebouwd uit een dubbele laag [[fosfolipide]]n. Onder de [[elektronenmicroscoop]] zien de thylakoïdemembranen eruit als een alternerend patroon van donkere en lichte strepen, elk ongeveer 1 [[nanometer]] dik.<ref>{{en}} "Photosynthesis" McGraw Hill Encyclopedia of Science and Technology, 10th ed. 2007. Vol. 13 p. 469</ref> De membranen komen sterk overeen met de membranen van [[prokaryoten]] en met het binnenste [[chloroplastmembraan]]. Al deze membranen kenmerken zich bijvoorbeeld door de aanwezigheid van [[carboxygroep|zuurgroep]]en aan de lipiden, die bij de fotosyntheseprocessen gebruikt worden.<ref name="Sato">{{citeer journal |auteur=Sato N |title=Roles of the acidic lipids sulfoquinovosyl diacylglycerol and phosphatidylglycerol in photosynthesis: their specificity and evolution |taal=en|journal=J Plant Res |volume=117 |pages=495–505 |year=2004 |pmid=15538651 |doi=10.1007/s10265-004-0183-1 |issue=6}}</ref> |
|||
====Chlorofyl==== |
|||
In het thylakoïdmembraan bevinden zich verschillende pigmentmoleculen: [[bladgroen|chlorofyl ''a'']], het belangrijkste chloroplast-pigment, een bijbehorend pigment [[bladgroen|chlorofyl ''b'']], en een groep pigmenten genaamd [[carotenoïde]]n. Chlorofylmoleculen bestaan uit een heterocyclisch, ringvormige [[chlorin]]verbinding die een magnesiumion omsluit, en een lange [[lipofiel]]e staart die zich goed in de thylakoïdmembranen kan verankeren en interacties aangaat met de hydrofobe eiwitten. Het chlorofyl geeft planten hun karakteristieke groene kleur. Licht dat door chlorofylmoleculen wordt geabsorbeerd ontketent de synthese van energierijke moleculen in chloroplasten. |
|||
{{Appendix}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Thylakoide}} |
{{DEFAULTSORT:Thylakoide}} |
||
[[Categorie:Organel]] |
[[Categorie:Organel]] |
||
Versie van 25 jan 2019 15:34
| Celbiologie |
|---|
| Opbouw van een chloroplast |
|
Componenten van een chloroplast:
|
Portaal  Biologie
|
Een thylakoïde is een groen, membraan-omsloten compartiment in chloroplasten en cyanobacteriën. Thylakoïden bestaan globaal uit een thylakoïdemembraan die de binnenruimte (het lumen) van de thylakoïde scheidt van het stroma van de chloroplast. De membranen van thylakoïden bevatten moleculaire complexen die gebruikt worden bij de lichtreacties van de fotosynthese.
In normale situatie liggen thylakoïden in chloroplasten als stapels munten op elkaar. Dergelijke stapels worden grana (meervoud van granum) genoemd. Grana zijn onderling verbonden door stromale thylakoïden, die alle thylakoïden van de chloroplast aaneensluiten tot een enkelvoudig functioneel compartiment.
Structuur
In het stroma, de dikke grondvloeistof van de chloroplast, bevindt zich een dynamisch netwerk van thylakoïden. De structuur van de thylakoïden weerspiegelt hun functie van fotosynthese: een zeer groot membraanoppervlak om licht te vangen, en een binnenruimte met een specifieke chemisch milieu. In de membranen thylakoïden verlopen de processen die aan de basis liggen van alle ecosystemen: de synthese van organisch materiaal door middel van energie uit licht.
Membraan
Het thylakoïdemembraan kan beschouwd worden als het belangrijkste onderdeel van de chloroplast, omdat in deze membranen de moleculen en eiwitten zijn ingebed die reacties laten verlopen die essentieel zijn voor de fotosynthese. Het membraan is opgebouwd uit een dubbele laag fosfolipiden. Onder de elektronenmicroscoop zien de thylakoïdemembranen eruit als een alternerend patroon van donkere en lichte strepen, elk ongeveer 1 nanometer dik.[1] De membranen komen sterk overeen met de membranen van prokaryoten en met het binnenste chloroplastmembraan. Al deze membranen kenmerken zich bijvoorbeeld door de aanwezigheid van zuurgroepen aan de lipiden, die bij de fotosyntheseprocessen gebruikt worden.[2]
Chlorofyl
In het thylakoïdmembraan bevinden zich verschillende pigmentmoleculen: chlorofyl a, het belangrijkste chloroplast-pigment, een bijbehorend pigment chlorofyl b, en een groep pigmenten genaamd carotenoïden. Chlorofylmoleculen bestaan uit een heterocyclisch, ringvormige chlorinverbinding die een magnesiumion omsluit, en een lange lipofiele staart die zich goed in de thylakoïdmembranen kan verankeren en interacties aangaat met de hydrofobe eiwitten. Het chlorofyl geeft planten hun karakteristieke groene kleur. Licht dat door chlorofylmoleculen wordt geabsorbeerd ontketent de synthese van energierijke moleculen in chloroplasten.
Bronnen, noten en/of referenties
|