1,2-dichloor-3-nitrobenzeen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1,2-dichloor-3-nitrobenzeen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 1,2-dichloor-3-nitrobenzeen
Algemeen
Molecuulformule C6H3Cl2NO2
IUPAC-naam 1,2-dichloor-3-nitrobenzeen
Andere namen 2,3-dichloornitrobenzeen, 2,3-dichloor-1-nitrobenzeen
Molmassa 191,99952 g/mol
CAS-nummer 3209-22-1
Wikidata Q2173513
Beschrijving Kleurloze kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Toxisch
Gevaar
H-zinnen H301
EUH-zinnen geen
P-zinnen P301+P310
Opslag Gescheiden van sterk oxiderende stoffen, sterke basen, aluminium, ijzer, zink, voeding en voedingsmiddelen.
VN-nummer 1578
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,7 g/cm³
Smeltpunt 61 °C
Kookpunt 257-258 °C
Vlampunt 123 °C
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

1,2-dichloor-3-nitrobenzeen is een chloorderivaat van benzeen met als brutoformule C6H3Cl2NO2. De stof komt voor als kleurloze kristallen, die onoplosbaar zijn in water.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Bij contact met een heet oppervlak of met een vlam ontleedt deze stof onder vorming van giftige en corrosieve dampen, waaronder stikstofoxiden en waterstofchloride. 1,2-dichloor-3-nitrobenzeen reageert met sterke oxidatiemiddelen en basen. De stof tast ook metalen zoals ijzer, zink en aluminium aan.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]