6 uur van Spa-Francorchamps 2023

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
57e 6 uur van Spa-Francorchamps
6 uur van Spa-Francorchamps 2023
Datum 30 april 2023
Locatie Circuit de Spa-Francorchamps, België
Winnaars
Klasse   Team   Auto
Hypercar   Vlag van Japan #7 Toyota Gazoo Racing   Toyota GR010 Hybrid
LMP2   Vlag van België #41 Team WRT   Oreca 07-Gibson
LMGTE Am   Vlag van Italië #83 Richard Mille AF Corse   Ferrari 488 GTE Evo
Edities
2022     2024

De 6 uur van Spa-Francorchamps 2023 was de derde race van het FIA World Endurance Championship-seizoen 2023. De race werd verreden op 30 april 2023 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Spa, België.

De race werd gewonnen door de Toyota Gazoo Racing #7 van Mike Conway, Kamui Kobayashi en José María López. De LMP2-klasse werd gewonnen door de Team WRT #41 van Rui Andrade, Louis Delétraz en Robert Kubica. De LMGTE Am-klasse werd gewonnen door de Richard Mille AF Corse #83 van Luis Pérez Companc, Alessio Rovera en Lilou Wadoux.

Inschrijvingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie FIA World Endurance Championship 2023#Teams en coureurs voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Er waren 38 auto's ingeschreven voor de race, bestaande uit dertien in de Hypercar-klasse, elf in de LMP2-klasse en veertien in de LMGTE Am-klasse. Het Hertz Team Jota, een klantenteam van Porsche, had na twee races hun Hypercar-auto ontvangen en ging vanaf de race op Spa-Francorchamps deelnemen in deze klasse met nummer #38. Hun LMP2-inschrijving met startunummer #48, dat buiten mededinging meedeed, werd teruggetrokken. Cadillac Racing zette een extra auto in met startnummer #3, die buiten mededinging in de Hypercar-klasse meereed.

Op 24 april 2023 maakte Paul Dalla Lana bekend dat hij per direct zijn racecarrière zou beëindigen. Zijn inschrijving, NorthWest AMR, werd overgenomen door Heart of Racing. Met deze overname vertrokken Dalla Lana, Axcil Jefferies en Nicki Thiim bij dit team en werden Daniel Mancinelli, Alex Riberas en teameigenaar Ian James de nieuwe coureurs. Volgens de reglementen van het kampioenschap behield Heart of Racing de naam en het startnummer van NorthWest AMR.

In de #708 Glickenhaus Racing werd Ryan Briscoe vervangen door Franck Mailleux. In de #9 Prema Racing keerde Andrea Caldarelli terug in de plaats van Juan Manuel Correa, aangezien die in de Formule 2 moest rijden. Bij United Autosports vonden wisselingen plaas in beide auto's. In de #22 werd Ben Hanley vervangen door Filipe Albuquerque, terwijl in de #23 de plaats van Giedo van der Garde werd ingenomen door Tom Blomqvist. Beide coureurs keerden terug na een race in het IMSA SportsCar Championship. In de #56 Project 1 - AO werden Miguel Ramos en Guilherme Oliveira vervangen door P. J. Hyett en Gunnar Jeannette, die beiden terugkeerden na een race in de Noord-Amerikaanse Porsche Carrera Cup.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Tijden vetgedrukt betekent de snelste tijd in die klasse.

Pos. Klasse No. Team Tijd Grid
1 Hypercar 7 Vlag van Japan Toyota Gazoo Racing 2:00.812 1
2 Hypercar 50 Vlag van Italië FerrariAF Corse 2:00.836 2
3 Hypercar 51 Vlag van Italië FerrariAF Corse 2:00.973 3
4 Hypercar 2 Vlag van Verenigde Staten Cadillac Racing 2:01.043 4
5 Hypercar 3 Vlag van Verenigde Staten Cadillac Racing 2:02.138 5
6 Hypercar 6 Vlag van Duitsland Porsche Penske Motorsport 2:02.306 6
7 Hypercar 38 Vlag van Verenigd Koninkrijk Hertz Team Jota 2:02.907 7
8 Hypercar 708 Vlag van Verenigde Staten Glickenhaus Racing 2:02.960 8
9 Hypercar 93 Vlag van Frankrijk Peugeot TotalEnergies 2:03.217 9
10 Hypercar 5 Vlag van Duitsland Porsche Penske Motorsport 2:03.650 10
11 Hypercar 94 Vlag van Frankrijk Peugeot TotalEnergies 2:03.879 11
12 Hypercar 4 Vlag van Oostenrijk Floyd Vanwall Racing Team 2:04.614 12
13 LMP2 23 Vlag van Verenigd Koninkrijk United Autosports 2:05.979 13
14 LMP2 41 Vlag van België Team WRT 2:06.318 14
15 LMP2 63 Vlag van Italië Prema Racing 2:06.506 15
16 LMP2 31 Vlag van België Team WRT 2:06.532 16
17 LMP2 28 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jota 2:06.556 17
18 LMP2 9 Vlag van Italië Prema Racing 2:06.601 18
19 LMP2 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk United Autosports 2:06.684 19
20 LMP2 34 Vlag van Polen Inter Europol Competition 2:06.825 20
21 LMP2 10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Vector Sport 2:07.035 21
22 LMP2 35 Vlag van Frankrijk Alpine Elf Team 2:07.099 22
23 LMP2 36 Vlag van Frankrijk Alpine Elf Team 2:07.157 23
24 LMGTE Am 25 Vlag van Oman ORT by TF 2:17.216 24
25 LMGTE Am 85 Vlag van Italië Iron Dames 2:19.150 25
26 LMGTE Am 88 Vlag van Duitsland Proton Competition 2:19.481 26
27 LMGTE Am 33 Vlag van Verenigde Staten Corvette Racing 2:19.506 27
28 LMGTE Am 83 Vlag van Italië Richard Mille AF Corse 2:19.723 28
29 LMGTE Am 98 Vlag van Canada Northwest AMR 2:19.976 29
30 LMGTE Am 54 Vlag van Italië AF Corse 2:20.382 30
31 LMGTE Am 777 Vlag van Japan D'Station Racing 2:20.507 31
32 LMGTE Am 57 Vlag van Zwitserland Kessel Racing 2:20.515 32
33 LMGTE Am 77 Vlag van Duitsland Dempsey-Proton Racing 2:21.247 33
34 LMGTE Am 86 Vlag van Verenigd Koninkrijk GR Racing 2:22.469 34
35 LMGTE Am 60 Vlag van Italië Iron Lynx 2:23.097 35
36 LMGTE Am 56 Vlag van Duitsland Project 1 – AO Geen tijd 36
37 Hypercar 8 Vlag van Japan Toyota Gazoo Racing Geen tijd 37
38 LMGTE Am 21 Vlag van Italië AF Corse Geen tijd 38

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Winnaars in hun klasse zijn vetgedrukt; Hypercar is rood, LMP2 is blauw en LMGTE Am is oranje.

Pos. Klasse No. Team Coureurs Chassis Banden Ronden Tijd/Reden
Motor
1 Hypercar 7 Vlag van Japan Toyota Gazoo Racing Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Conway
Vlag van Japan Kamui Kobayashi
Vlag van Argentinië José María López
Toyota GR010 Hybrid M 148 6:00:24.798[1]
Toyota H8909 3.5 L Turbo V6
2 Hypercar 8 Vlag van Japan Toyota Gazoo Racing Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi
Vlag van Nieuw-Zeeland Brendon Hartley
Vlag van Japan Ryō Hirakawa
Toyota GR010 Hybrid M 148 +11.637
Toyota H8909 3.5 L Turbo V6
3 Hypercar 51 Vlag van Italië Ferrari AF Corse Vlag van Verenigd Koninkrijk James Calado
Vlag van Italië Antonio Giovinazzi
Vlag van Italië Alessandro Pier Guidi
Ferrari 499P M 148 +1:09.439
Ferrari 3.0 L Turbo V6
4 Hypercar 5 Vlag van Duitsland Porsche Penske Motorsport Vlag van Verenigde Staten Dane Cameron
Vlag van Denemarken Michael Christensen
Vlag van Frankrijk Frédéric Makowiecki
Porsche 963 M 148 +1:12.264
Porsche 9RD 4.6 L Turbo V8
5 Hypercar 2 Vlag van Verenigde Staten Cadillac Racing Vlag van Nieuw-Zeeland Earl Bamber
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex Lynn
Vlag van Verenigd Koninkrijk Richard Westbrook
Cadillac V-Series.R M 147 +1 ronde
Cadillac LMC55R 5.5 L V8
6 Hypercar 38 Vlag van Verenigd Koninkrijk Hertz Team Jota Vlag van Portugal António Félix da Costa
Vlag van Verenigd Koninkrijk Will Stevens
Vlag van China Yifei Ye
Porsche 963 M 147 +1 ronde
Porsche 9RD 4.6 L Turbo V8
7 LMP2 41 Vlag van België Team WRT Vlag van Angola Rui Andrade
Vlag van Zwitserland Louis Delétraz
Vlag van Polen Robert Kubica
Oreca 07 G 146 +2 ronden
Gibson GK428 V8
8 LMP2 23 Vlag van Verenigd Koninkrijk United Autosports Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Blomqvist
Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Jarvis
Vlag van Verenigde Staten Josh Pierson
Oreca 07 G 146 +2 ronden
Gibson GK428 V8
9 LMP2 34 Vlag van Polen Inter Europol Competition Vlag van Spanje Albert Costa
Vlag van Zwitserland Fabio Scherer
Vlag van Polen Jakub Śmiechowski
Oreca 07 G 146 +2 ronden
Gibson GK428 V8
10 LMP2 9 Vlag van Italië Prema Racing Vlag van Italië Andrea Caldarelli
Vlag van Roemenië Filip Ugran
Vlag van Nederland Bent Viscaal
Oreca 07 G 146 +2 ronden
Gibson GK428 V8
11 LMP2 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk United Autosports Vlag van Portugal Filipe Albuquerque
Vlag van Verenigd Koninkrijk Philip Hanson
Vlag van Verenigd Koninkrijk Frederick Lubin
Oreca 07 G 146 +2 ronden
Gibson GK428 V8
12 LMP2 31 Vlag van België Team WRT Vlag van Nederland Robin Frijns
Vlag van Indonesië Sean Gelael
Vlag van Oostenrijk Ferdinand Habsburg
Oreca 07 G 146 +2 ronden
Gibson GK428 V8
13 Hypercar 708 Vlag van Verenigde Staten Glickenhaus Racing Vlag van Frankrijk Romain Dumas
Vlag van Frankrijk Franck Mailleux
Vlag van Frankrijk Olivier Pla
Glickenhaus SCG 007 LMH M 146 +2 ronden
Glickenhaus P21 3.5 L Turbo V8
14 Hypercar 93 Vlag van Frankrijk Peugeot TotalEnergies Vlag van Denemarken Mikkel Jensen
Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul di Resta
Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne
Peugeot 9X8 M 146 +2 ronden[2]
Peugeot 2.6 L Turbo V6
15 LMP2 36 Vlag van Frankrijk Alpine Elf Team Vlag van Frankrijk Julien Canal
Vlag van Frankrijk Charles Milesi
Vlag van Frankrijk Matthieu Vaxivière
Oreca 07 G 146 +2 ronden
Gibson GK428 V8
16 LMP2 35 Vlag van Frankrijk Alpine Elf Team Vlag van Verenigd Koninkrijk Olli Caldwell
Vlag van Brazilië André Negrão
Vlag van Mexico Memo Rojas
Oreca 07 G 146 +2 ronden
Gibson GK428 V8
17 Hypercar 94 Vlag van Frankrijk Peugeot TotalEnergies Vlag van Frankrijk Loïc Duval
Vlag van Verenigde Staten Gustavo Menezes
Vlag van Zwitserland Nico Müller
Peugeot 9X8 M 146 +2 ronden
Peugeot 2.6 L Turbo V6
18 LMP2 28 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jota Vlag van Brazilië Pietro Fittipaldi
Vlag van Denemarken David Heinemeier Hansson
Vlag van Denemarken Oliver Rasmussen
Oreca 07 G 145 +3 ronden
Gibson GK428 V8
19 LMP2 63 Vlag van Italië Prema Racing Vlag van Italië Mirko Bortolotti
Witte vlag Daniil Kvjat
Vlag van Frankrijk Doriane Pin
Oreca 07 G 144 +4 ronden
Gibson GK428 V8
20 LMGTE Am 83 Vlag van Italië Richard Mille AF Corse Vlag van Argentinië Luis Pérez Companc
Vlag van Italië Alessio Rovera
Vlag van Frankrijk Lilou Wadoux
Ferrari 488 GTE Evo M 140 +8 ronden
Ferrari F154CB 3.9 L Turbo V8
21 LMGTE Am 33 Vlag van Verenigde Staten Corvette Racing Vlag van Nederland Nick Catsburg
Vlag van Verenigde Staten Ben Keating
Vlag van Argentinië Nicolás Varrone
Chevrolet Corvette C8.R M 140 +8 ronden
Chevrolet 5.5 L V8
22 LMGTE Am 25 Vlag van Oman ORT by TF Vlag van Oman Ahmad Al Harthy
Vlag van Verenigde Staten Michael Dinan
Vlag van Ierland Charlie Eastwood
Aston Martin Vantage AMR M 140 +8 ronden
Aston Martin 4.0 L Turbo V8
23 LMGTE Am 88 Vlag van Duitsland Proton Competition Vlag van Verenigde Staten Ryan Hardwick
Vlag van Canada Zacharie Robichon
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Tincknell
Porsche 911 RSR-19 M 139 +9 ronden
Porsche 4.2 L Flat-6
24 LMGTE Am 85 Vlag van Italië Iron Dames Vlag van België Sarah Bovy
Vlag van Zwitserland Rahel Frey
Vlag van Denemarken Michelle Gatting
Porsche 911 RSR-19 M 139 +9 ronden
Porsche 4.2 L Flat-6
25 LMGTE Am 21 Vlag van Italië AF Corse Vlag van Italië Diego Alessi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Mann
Vlag van België Ulysse de Pauw
Ferrari 488 GTE Evo M 139 +9 ronden
Ferrari F154CB 3.9 L Turbo V8
26 LMGTE Am 98 Vlag van Canada Northwest AMR Vlag van Verenigde Staten Ian James
Vlag van Italië Daniel Mancinelli
Vlag van Spanje Alex Riberas
Aston Martin Vantage AMR M 139 +9 ronden
Aston Martin 4.0 L Turbo V8
27 LMGTE Am 57 Vlag van Zwitserland Kessel Racing Vlag van Verenigde Staten Scott Huffaker
Vlag van Japan Takeshi Kimura
Vlag van Brazilië Daniel Serra
Ferrari 488 GTE Evo M 139 +9 ronden
Ferrari F154CB 3.9 L Turbo V8
28 LMGTE Am 77 Vlag van Duitsland Dempsey-Proton Racing Vlag van Frankrijk Julien Andlauer
Vlag van Duitsland Christian Ried
Vlag van Denemarken Mikkel O. Pedersen
Porsche 911 RSR-19 M 138 +10 ronden
Porsche 4.2 L Flat-6
29 LMGTE Am 777 Vlag van Japan D'Station Racing Vlag van Japan Tomonobu Fujii
Vlag van Japan Satoshi Hoshino
Vlag van Verenigd Koninkrijk Casper Stevenson
Aston Martin Vantage AMR M 138 +10 ronden[3]
Aston Martin 4.0 L Turbo V8
30 LMGTE Am 60 Vlag van Italië Iron Lynx Vlag van Italië Matteo Cressoni
Vlag van België Alessio Picariello
Vlag van Italië Claudio Schiavoni
Porsche 911 RSR-19 M 137 +11 ronden
Porsche 4.2 L Flat-6
31 LMGTE Am 86 Vlag van Verenigd Koninkrijk GR Racing Vlag van Verenigd Koninkrijk Ben Barker
Vlag van Italië Riccardo Pera
Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Wainwright
Porsche 911 RSR-19 M 136 +12 ronden
Porsche 4.2 L Flat-6
DNF Hypercar 50 Vlag van Italië Ferrari AF Corse Vlag van Italië Antonio Fuoco
Vlag van Spanje Miguel Molina
Vlag van Denemarken Nicklas Nielsen
Ferrari 499P M 106 Ongeluk
Ferrari 3.0 L Turbo V6
DNF Hypercar 4 Vlag van Oostenrijk Floyd Vanwall Racing Team Vlag van Frankrijk Tom Dillmann
Vlag van Argentinië Esteban Guerrieri
Vlag van Canada Jacques Villeneuve
Vanwall Vandervell 680 M 80 Ongeluk
Gibson GL458 4.5 L V8
NC LMGTE Am 54 Vlag van Italië AF Corse Vlag van Italië Francesco Castellacci
Vlag van Zwitserland Thomas Flohr
Vlag van Italië Davide Rigon
Ferrari 488 GTE Evo M 79 Ongeluk
Ferrari F154CB 3.9 L Turbo V8
DNF Hypercar 6 Vlag van Duitsland Porsche Penske Motorsport Vlag van Frankrijk Kévin Estre
Vlag van Duitsland André Lotterer
Vlag van België Laurens Vanthoor
Porsche 963 M 53 Elektrisch
Porsche 9RD 4.6 L Turbo V8
DNF Hypercar 3 Vlag van Verenigde Staten Cadillac Racing Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Aitken
Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais
Vlag van Nederland Renger van der Zande
Cadillac V-Series.R M 40 Ongeluk
Cadillac LMC55R 5.5 L V8
DNF LMP2 10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Vector Sport Vlag van Frankrijk Gabriel Aubry
Vlag van Ierland Ryan Cullen
Vlag van Liechtenstein Matthias Kaiser
Oreca 07 G 14 Wiel
Gibson GK428 V8

Tussenstanden na wedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Hypercar (constructeurs)
Pos Constructeur Punten
1 Vlag van Japan Toyota 90
2 Vlag van Italië Ferrari 57
3 Vlag van Duitsland Porsche 42
4 Vlag van Verenigde Staten Cadillac 40
5 Vlag van Frankrijk Peugeot 19
Hypercar (teams)
Pos Nr Constructeur Punten
1 38 Vlag van Verenigd Koninkrijk Hertz Team Jota 25
Vorige race:
6 uur van Portimão 2023
FIA World Endurance Championship 2023 Volgende race:
24 uur van Le Mans 2023

Vorige race:
6 uur van Spa-Francorchamps 2022
6 uur van Spa-Francorchamps Volgende race:
6 uur van Spa-Francorchamps 2024