ATP-toernooi van Rosmalen 2022

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Rosmalen 2022
Officiële naam Libéma Open
Editie 2022 (31e editie)
Stad, land Rosmalen, Nederland
(formeel: 's-Hertogenbosch)
Locatie Autotron
Datum 6–12 juni
Auspiciën ATP
Categorie ATP Tour 250
Prijzengeld € 648.130
Deelnemers 28 enkel, 16 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond gras, buiten
Tegelijk met WTA-toernooi van Rosmalen
Winnaar enkel Vlag van Nederland Tim van Rijthoven
Winnaars dubbel Vlag van Nederland Wesley Koolhof
Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski
Vorige: 2019     Volgende: 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Rosmalen 2022 (met de officiële naam Libéma Open) vond plaats van 6 tot en met 12 juni 2022 op de grasbanen van Autotron in de Nederlandse plaats Rosmalen. Het toernooi werd na twee afgelaste edites vanwege het coronavirus weer georganiseerd. Internationaal stond het toernooi bekend als het toernooi van 's-Hertogenbosch.

De Nederlander Tim van Rijthoven verkreeg toegang via een wildcard. Hij versloeg in de halve finale de nummer negen van de wereld Félix Auger-Aliassime en in de finale de nummer twee van de wereld Daniil Medvedev in de finale.[1]

Zie Tennistoernooi van Rosmalen 2022 voor het overkoepelend artikel over dit toernooi.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Witte vlag Daniil Medvedev 6 finale Vlag van Nederland Tim van Rijthoven
2. Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime 9 halve finale Vlag van Nederland Tim van Rijthoven
3. Vlag van Verenigde Staten Taylor Fritz 14 tweede ronde Vlag van Nederland Tim van Rijthoven
4. Vlag van Australië Alex de Minaur 20 tweede ronde Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino
5. Witte vlag Karen Chatsjanov 25 kwartfinale Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime
6. Vlag van Nederland Botic van de Zandschulp 29 eerste ronde Vlag van Finland Emil Ruusuvuori
7. Vlag van Verenigde Staten Tommy Paul 33 eerste ronde Vlag van Verenigde Staten Brandon Nakashima
8. Vlag van Verenigde Staten Jenson Brooksby 34 tweede ronde Vlag van Frankrijk Hugo Gaston

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaar € 98.580 250
finale € 55.505 150
halve finale € 33.805 90
kwartfinale € 15.595 45
tweede ronde € 11.375 20
eerste ronde € 6.950 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

finale
         
1  Witte vlag Daniil Medvedev 4 1  
WC  Vlag van Nederland Tim van Rijthoven 6 6  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
 
    1  Witte vlag Daniil Medvedev 7 6    
   Vlag van Australië James Duckworth 4 69       Q  Vlag van Frankrijk Gilles Simon 5 4    
Q  Vlag van Frankrijk Gilles Simon 6 711         1  Witte vlag Daniil Medvedev 710 6    
   Witte vlag Ilja Ivasjka 6 68 6          Witte vlag Ilja Ivasjka 68 4    
   Vlag van Verenigde Staten Mackenzie McDonald 3 710 1        Witte vlag Ilja Ivasjka 6 6  
   Vlag van Finland Emil Ruusuvuori 4 6 6        Vlag van Finland Emil Ruusuvuori 4 2    
6  Vlag van Nederland Botic van de Zandschulp 6 2 1       1  Witte vlag Daniil Medvedev 7 7  
         Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 5 5  
    4  Vlag van Australië Alex de Minaur 2 3    
   Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 77 711          Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 6 6    
Q  Vlag van Italië Andreas Seppi 64 69            Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 65 6 6
Q  Vlag van Verenigde Staten Sam Querrey 6 6            Vlag van Verenigde Staten Brandon Nakashima 77 1 4  
WC  Vlag van Nederland Robin Haase 3 2       Q  Vlag van Verenigde Staten Sam Querrey 64 66  
   Vlag van Verenigde Staten Brandon Nakashima 64 77 77        Vlag van Verenigde Staten Brandon Nakashima 77 78    
7  Vlag van Verenigde Staten Tommy Paul 77 65 62  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
8  Vlag van Verenigde Staten Jenson Brooksby 77 6    
WC  Vlag van Nederland Jesper de Jong 63 3       8  Vlag van Verenigde Staten Jenson Brooksby 6 3 5  
   Vlag van Frankrijk Hugo Gaston 6 6          Vlag van Frankrijk Hugo Gaston 3 6 7  
   Vlag van Zuid-Korea Kwon Soon-woo 2 1            Vlag van Frankrijk Hugo Gaston 62 4    
Q  Vlag van Australië Matthew Ebden 64 69         WC  Vlag van Nederland Tim van Rijthoven 77 6    
WC  Vlag van Nederland Tim van Rijthoven 77 711       WC  Vlag van Nederland Tim van Rijthoven 69 7 6
    3  Vlag van Verenigde Staten Taylor Fritz 711 5 4  
      WC  Vlag van Nederland Tim van Rijthoven 6 1 77
5  Witte vlag Karen Chatsjanov 6 6         2  Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime 3 6 65
   Vlag van Chili Alejandro Tabilo 3 3       5  Witte vlag Karen Chatsjanov 5 7 77  
   Vlag van Duitsland Dominik Koepfer 1 4          Vlag van Polen Kamil Majchrzak 7 5 65  
   Vlag van Polen Kamil Majchrzak 6 6         5  Witte vlag Karen Chatsjanov 65 4  
   Vlag van Nederland Tallon Griekspoor 7 7         2  Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime 77 6    
PR  Vlag van Slovenië Aljaž Bedene 5 5          Vlag van Nederland Tallon Griekspoor 62 65  
    2  Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime 77 77    
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Team Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut		 13 kwartfinale Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
Vlag van Brazilië Marcelo Melo
2. Vlag van Nederland Wesley Koolhof
Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski		 23 winnaars
3. Vlag van El Salvador Marcelo Arévalo
Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer		 57 afgemeld
4. Vlag van Australië Matthew Ebden
Vlag van Australië Max Purcell		 69 Finalisten Vlag van Nederland Wesley Koolhof
Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaars € 34.250 250
finale € 18.320 150
halve finale € 10.570 90
kwartfinale € 6.000 45
eerste ronde € 3.540 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   kwartfinale   halve finale   finale
1  Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
 Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut 		79 6    
Alt  Vlag van Nederland Gijs Brouwer
 Vlag van Nederland Tim van Rijthoven 		67 4       1  Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
 Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut 		66 4    
   Vlag van België Sander Gillé
 Vlag van België Joran Vliegen 		613 4        Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo 		78 6    
   Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo 		715 6            Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo 		6 5 [6]  
4  Vlag van Australië Matthew Ebden
 Vlag van Australië Max Purcell 		6 63 [10]       4  Vlag van Australië Matthew Ebden
 Vlag van Australië Max Purcell 		1 7 [10]  
   Vlag van Australië Alex de Minaur
 Vlag van Australië Luke Saville 		4 77 [7]     4  Vlag van Australië Matthew Ebden
 Vlag van Australië Max Purcell 		2 6 [10]
   Vlag van Monaco Hugo Nys
 Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin 		65 6 [10]      Vlag van Monaco Hugo Nys
 Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin 		6 4 [7]  
WC  Vlag van Nederland Jesper de Jong
 Vlag van Nederland Bart Stevens 		77 1 [8]       4  Vlag van Australië Matthew Ebden
 Vlag van Australië Max Purcell 		6 5 [6]
   Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Nederland Matwé Middelkoop 		6 6         2  Vlag van Nederland Wesley Koolhof
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski 		4 7 [10]
WC  Vlag van Nederland Tallon Griekspoor
 Witte vlag Daniil Medvedev 		4 4          Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Nederland Matwé Middelkoop 		w/o      
   Vlag van Tsjechië Roman Jebavý
 Vlag van Oekraïne Denys Molchanov 		3 6 [7]   Alt  Vlag van Verenigde Staten Brandon Nakashima
 Vlag van Finland Emil Ruusuvuori 		       
Alt  Vlag van Verenigde Staten Brandon Nakashima
 Vlag van Finland Emil Ruusuvuori 		6 3 [10]          Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Nederland Matwé Middelkoop 		3 2  
   Vlag van Verenigde Staten Mackenzie McDonald
 Vlag van Nederland Botic van de Zandschulp 		6 4 [10]       2  Vlag van Nederland Wesley Koolhof
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski 		6 6    
   Vlag van Verenigde Staten Taylor Fritz
 Vlag van Verenigde Staten Tommy Paul 		3 6 [7]        Vlag van Verenigde Staten Mackenzie McDonald
 Vlag van Nederland Botic van de Zandschulp 		77 2 [12]
PR  Vlag van Chili Julio Peralta
 Vlag van Spanje David Vega Hernández 		3 65     2  Vlag van Nederland Wesley Koolhof
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski 		64 6 [14]  
2  Vlag van Nederland Wesley Koolhof
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski 		6 77    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=ATP-toernooi_van_Rosmalen_2022&oldid=67240314"