Alfred Dunhill Links Championship 2013

Alfred Dunhill Links Championship
	Kingsbarns
Plaats	Schotland
Golfbaan	St Andrews Links; Carnoustie; Kingsbarns
Par	72
Tour(s)	Europese Tour
Datum	26-29 september 2013
Prijzengeld	$ 5.000.000, € 3.800.000
Titelhouder	Branden Grace (-22)
Winnaar	David Howell po (-23)
Portaal	Golf

Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Het Alfred Dunhill Links Championship is een golftoernooi van de Europese PGA Tour. De 13de editie werd van 25-29 september 2013 gespeeld op drie golfbanen in Schotland: de Old Course van St Andrews Links, Carnoustie Golf Club en de Kingsbarns Golf Links. Het prijzengeld was € 5.000.000.

Titelverdediger was Branden Grace, die in 2012 met een ronde van -12 op Kingsbarns begon en met -22 won.

Formule[bewerken | brontekst bewerken]

De professionals speelden met een amateur. De Pro-Am wordt ook wel een Pro-Celebrity genoemd, want de amateurs zijn meestal bekende mensen. In 2013 speelden onder meer Sir Ian Botham (cricketer), Sir Bobby Charlton, Johan Cruijff, Sean Fitzpatrick (rugby), Andy Garcia (acteur), Hugh Grant (acteur), Ruud Gullit, Tim Henman, Rob Louw (rugby) en Sir Steve Redgrave. Er werd gespeeld voor een teamscore en de pro speelde voor zijn eigen score. De teams speelden in drie dagen op drie verschillende banen.
Na de derde ronde was een cut, waarna de beste 60 professionals en de 20 beste teams op St Andrews de laatste ronde speelden.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De drie banen die voor dit toernooi gebruikt worden hebben alle een par van 72. Er deden 168 spelers mee w.o. drie Nederlanders: Robert-Jan Derksen speelde zoals gewoonlijk met Pieter van Doorne, Maarten Lafeber met Johan Cruijff en Joost Luiten met Wijnand Pon. Ruud Gullit speelde met Anders Hansen.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Vijf pro's gingen aan de leiding met een score van -8. Alexandre Kaleka's amateur Richard Grindon maakte ook nog een aantal netto birdies zodat hun teamscore op -12 kwam. Thomas Levet had zelf -4 gemaakt, maar zijn amateur, David Sayer, maakte twee eagles en een paar birdies zodat zij ook op -12 eindigden. Leider van de Pro-Am werden echter Richard McEvoy en Michael Zamkow met -16 (14 birdies en een eagle).

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Tom Lewis was de enige van de vijf leiders die na ronde 2 ook nog aan de leiding stond. Luiten speelde een prachtige ronde van 63 en steeg naar de 2de plaats maar alle aandacht ging een uur later naar Peter Uihlein die met een score van 60 binnenkwam en ook naar de 2de plaats opklom.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

De beste dagronde was een 62 van Paul Casey maar daarmee kwam hij niet hoger dab de 25ste plaats. Er waren vijf spelers die een ronde van 63 maakten, en twee van hen, David Howell en Ernie Els, klommen naar de 2de plaats waar ook Joost Luiten, Richard McEvoy, Martin Kaymer en Shane Lowry staan. Lafeber maakte een ronde van 66 en haalde net de cut.
De Pro-Am teams moesten een score van -25 hebben om ronde 4 te mogen spelen. Aan de leiding stond Richard McEvoy nog, gevolgd door Thomas Levet en Peter Uihlein en hun partners.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Joost Luiten en Peter Uihlein spelen in de laatste partij. Uihlein begon met een bogey waarna het verschil tussen de spelers nog maar 1 slag was. Op dat moment maakte Thomas Levet zijn 3de birdie en stonden Levet en Uihlein samen op -19. Maar Thomas Levet had na zeven holes al zes birdies gemaakt, waardoor hij aan de leiding ging en bij de Pro-Am op de 2de plaats kwam.
Met nog vier holes te gaan stonden Uihlein en Shane Lowry aan de top met -23. Tom Lewis had een ronde van -8 gemaakt en stond op -22. Levet was heel mooi begonnen, hetgeen goed was voor de Pro-Am score, maar liet daarna veel steken vallen. Luiten speelde niet onder par.

De laatste hole was belangrijk voor Uihlein. Om het toernooi te winnen moest hij een betere score op die hole maken dan Howell, anders zou er een play-off komen. Howell maakte een par, Uihlein ook. In de tweede extra hole won Howell de play-off. Zijn vorige overwinning was in 2006, zo'n 200 toernooien geleden. Na dit toernooi komt hij in de top-100 van de wereldranglijst.
Om met Levet samen op de eerste plaats te eindigen in de Pro-Am, moesten Uihlein en zijn jonge partner -2 spelen op die hole. Ook dat lukte niet, ze moesten de 2de plaats delen met McEvoy.

Scores

Professional scores

Naam	R2D	Score R1		Nr	Score R2		Totaal	Nr	Score R3		Totaal	Nr	Score R4		Totaal	Nr	play-off
David Howell	59	67	-5	T21	68	-4	-9	T34	63	-9	-18	T2	67	-5	-23	T1	4	3	1
Peter Uihlein	30	71	-1	T91	60	-12	-13	T3	65	-7	-20	1	69	-3	-23	T1	4	4	2
Shane Lowry	46	68	-4	T	66	-6	-10	T29	64	-8	-18	T2	68	-4	-22	T3
Tom Lewis	155	64	-8	T1	65	-7	-15	1	73	+1	-14	T19	64	-8	-22	T3
Thomas Levet	166	68	-4	T33	64	-8	-12	T6	68	-4	-16	T9	69	-3	-19	T7
Joost Luiten	11	67	-5	T21	63	-9	-14	2	68	-4	-18	T2	75	+3	-15	T24
Richard McEvoy	114	64	-8	T1	67	-5	-13	T3	67	-5	-18	T2	76	+4	-14	T26
Alexandre Kaleka	126	64	-8	T1	70	-2	-10	T29	73	+1	-9	T56	69	-3	-12	T35
Maarten Lafeber	187	71	-1	T91	70	-2	-3	T	66	-6	-9	T56	72	par	-9	T55
Oliver Wilson	CT	64	-8	T1	67	-5	-13	T3	73	+1	-12	T28	76	+4	-8	T59
Mark Tullo	114	64	-8	T1	78	+6	-2	T	67	-5	-7	MC
Robert-Jan Derksen	82	69	-3	T47	68	-4	-7	T	77	+5	-2	MC

Leider		Carnoustie		Kingsbarns		St Andrews		MC = missed cut = cut gemist		DQ = disqualified		R2D = Race To Dubai		CT = Challenge Tour speler

Teamscores

Naam	Score R1		Nr	Score R2		Totaal	Nr	Score R3		Totaal	Nr	Score R4		Totaal	Nr
Thomas Levet & David Sayer	60	-12	T2	62	-10	-22	2	63	-9	-31	T2	63	-9	-40	1
Richard McEvoy & Michael Zamkow	56	-16	1	65	-7	-23	T	59	-13	-36	1	70	-2	-38	T2
Peter Uihlein & Bradley Neil	68	-4	T	57	-15	-19	T	60	-12	-31	T2	65	-7	-38	T2
Joost Luiten & Wijnand Pon	64	-8	T25	63	-9	-17	T	67	-5	-22	MC
Robert-Jan Derksen & Pieter van Doorne	63	-9	T15	62	-10	-19	T	70	-2	-21	MC
Alexandre Kaleka & Richard Grindon	60	-12	T2	70	-2	-14	T	66	-6	-20	MC
Maarten Lafeber & Johan Cruijff	69	-3	T124	69	-3	-6	T	66	-6	-12	MC