Amitav Ghosh
Amitav Ghosh (Calcutta, 1956) is een Indiaas schrijver die schrijft in het Engels. Hij studeerde aan de Universiteit van Delhi en de Universiteit van Oxford.
Een eerste kennismaking met Amitav Ghosh' werk roept bij zowat alle lezers herinneringen op aan Salman Rushdie. Dat ze beiden Indiër zijn, dat ze beiden in het Engels schrijven en dat ze beiden een verhalenwereld hanteren waarin de Indische en bij uitbreiding Aziatische cultuur een belangrijke rol speelt maken die associatie evident. Maar Ghosh is geen epigoon van Rushdie. Hij heeft een eigen stem en stijl, een eigen visie en filosofie.
In 1986 verschijnt zijn eerste boek: The Circle of Reason (vertaald als Bengaals vuur of de macht van de rede, 1989 bij Het Wereldvenster). Daarin onderzoekt hij de "verenigbaarheid" van het westers rationalisme en het Indisch traditionalisme - of, als dat laatste te geringschattend klinkt, het culturele substraat van India. Meteen een groots boek rond de thema's Rede, Hartstocht en Dood dat onmiddellijk een lovende kritiek ontlokte in en buiten Engeland.
Twee jaar later is hij opnieuw van de partij met The Shadow Lines, een bevestiging van zijn talent maar wellicht niet van hetzelfde niveau als zijn debuut. Zijn literaire carrière sluimert. Een zogenaamd reisverhaal In An Antique Land verschijnt in 1992 (bestemming Egypte) graaft in het verleden van dat land (onder meer de Kruistochten) tot de recente actualiteit (Operation Desert Storm). Hij laat in dit boek aan de hand van een bronnenonderzoek naar een Egyptische joodse koopman en zijn slaaf ook zien, hoe vanzelfsprekend aanwezig het oriëntaalse jodendom was binnen de Arabische wereld en rondom de Indische oceaan. Hij vertelt ook het verhaal van de Geniza, de archiefplaats van deze joden van Caïro en hoe door toedoen van een westerse, Britse jood deze oriëntaalse joodse archieven en hun bibliotheek op slinkse wijze zijn 'overgebracht' naar westerse bibliotheken, een actie die, in retrospectief, voor Ghosz een voorspel is voor het overbrengen van 80.000 Egyptische joden naar de staat Israël, waar zij onder de dominantie kwamen te staan van westerse, zionistische joden.
Met The Calcutta Chromosome neemt hij de literaire draad terug op maar het duurt tot 2000 vooraleer hij de grote doorbraak maakt met The Glass Palace (vertaald als Het kristallen paleis), een breedvoerig fresco van Myanmar, de dekolonisatie van het verre oosten, de postkoloniale dictaturen en de semikoloniale uitbuiting.
In The Hungry Tide (2004) keert hij terug naar Bengalen.
In 2021 verscheen The Nutmeg's Curse: Parables for a Planet in Crisis. Dit boek gaat over de reis van de nootmuskaat van de inheemse Banda-eilanden naar vele andere delen van de wereld, en de historische invloed van het kolonialisme.