Atletiek op de Olympische Zomerspelen 1996 – 5000 meter mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram atletiekAtletiek op de Olympische Zomerspelen 1996
5000 meter mannen
Gehouden in Vlag van Verenigde Staten Atlanta
Jaar 1996
Data 31 juli - 3 augustus
Sport Atletiek
Deelnemers 37 atleten uit 23 landen
Medailles
Goud  Venuste Niyongabo  Vlag van Burundi BDI
Zilver  Paul Bitok  Vlag van Kenia KEN
Brons  Khalid Boulami  Vlag van Marokko MAR
Vorige: 1996     Volgende: 2000
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Atletiek op de
Olympische Zomerspelen 1996
Baanevenementen
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
400 mmannenvrouwen
800 mmannenvrouwen
1500 mmannenvrouwen
5000 mmannenvrouwen
10000 mmannenvrouwen
100 m hordenvrouwen
110 m hordenmannen
400 m hordenmannenvrouwen
3000 m steeplechasemannen
4×100 m estafettemannenvrouwen
4×400 m estafettemannenvrouwen
Wegevenementen
Marathonmannenvrouwen
10 km snelwandelenvrouwen
20 km snelwandelenmannen
50 km snelwandelenmannen
Veldevenementen
Verspringenmannenvrouwen
Hink-stap-springenmannenvrouwen
Hoogspringenmannenvrouwen
Polsstokhoogspringenmannen
Kogelstotenmannenvrouwen
Discuswerpenmannenvrouwen
Speerwerpenmannenvrouwen
Kogelslingerenmannen
Gecombineerde evenementen
Zevenkampvrouwen
Tienkampmannen

Dit zijn de officiële resultaten van de 5000 meter voor mannen op de Olympische Zomerspelen 1996 in Atlanta, Georgia. Het evenement vond plaats tussen 31 juli en 3 augustus en werd gewonnen door Venuste Niyongabo uit Burundi.

Overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

Na een diverse halve finale waarbij de ene heat een strategische race van 14 minuten liep en de andere meer dan dertig seconden sneller liep, hadden sommige atleten een gemakkelijkere tijd om zich te kwalificeren voor de finale.

Bij het startsignaal ging het hele Marokkaanse team naar voren, en controleerde vanaf dan het tempo. Na een ronde achter in het peloton te hebben gelopen snelde de Keniaan Tom Nyariki naar voren om de leiding over te nemen. De Duitser Dieter Baumann zat in zijn rug omdat het leek op een vroege poging om de race te bepalen met een snelle ontsnapping. Verschillende anderen in het veld schoten naar voren terwijl Nyariki, in de schaduw van zijn teamgenoot Shem Kororia, het tempo opvoerde, de leidende positie verwisselde en het de atleten één rij vormde. Met nog vier ronden te gaan, na een wisseling van Keniaanse leiders, verhuisde Burundi's Vénuste Niyongabo naar de tweede plaats en drong Kennedy terug naar de derde plaats. In de volgende ronde kwamen Nyariki en de Marokkaanse Brahim Lahlafi langs Kennedy. Vlak voordat er nog twee ronden te gaan waren, rende Kennedy de groep rond en kwam aan de leiding. Kennedy leidde de eerste 300 meter van de voorlaatste ronde voordat Niyongabo hem passeerde en van de bocht af kwam, gevolgd door de aangewezen kickers die hun belangen aan de achterkant van het peloton hadden beschermd; Paul Bitok (Kenia), Khalid Boulami (Marokko) en Baumann. Toen een van de snelste 1500 meter hardlopers ter wereld, had Niyongabo de betere positie en meer snelheid, waardoor een opening van 5 meter op Boulami ontstond. Aan het begin van de laatste ronde liep Bitok rond Boulami en sprintte iedereen naar de meet. Niemand was in staat om enige vooruitgang te boeken, behalve dat Niyongabo op het laatste rechte stuk vertraagde om de eerste gouden medaille van Burundi te vieren.

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Dit waren de staande wereld en Olympische records (in minuten) voorafgaand aan de Olympische Zomerspelen 1996.

Wereldrecord 12.44,39 Haile Gebrselassie Vlag van Ethiopië ETH Zürich 16 augustus 1995
Olympisch record 13.05,59 Saïd Aouita Vlag van Marokko MAR Los Angeles 11 augustus 1984

Eindklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Atleet Land Finale Halve Reeks
Goud Venuste Niyongabo Vlag van Burundi BDI 13:07.96 14:03.48 13:54.53
Zilver Paul Bitok Vlag van Kenia KEN 13:08.16 13:27.61 13:54.45
Brons Khalid Boulami Vlag van Marokko MAR 13:08.37 13:29.72 13:54.72
4. Dieter Baumann Vlag van Duitsland GER 13:08.81 14:03.75 13:52.00
5. Tom Nyariki Vlag van Kenia KEN 13:12.29 14:03.21 13:51.47
6. Bob Kennedy Vlag van Verenigde Staten USA 13:12.35 13:27.90 13:54.57
7. Enrique Molina Vlag van Spanje ESP 13:12.91 14:04.08 13:51.55
8. Brahim Lahlafi Vlag van Marokko MAR 13:13.26 13:27.73 13:51.25
9. Shem Kororia Vlag van Kenia KEN 13:14.63 13:27.50 14:02.75
10. Fita Bayissa Vlag van Ethiopië ETH 13:18.30 13:30.88 13:50.61
11. Ismaïl Sghyr Vlag van Marokko MAR 13:22.89 14:04.23 14:02.71
12. Gennaro Di Napoli Vlag van Italië ITA 13:28.36 13:28.80 14:03.56
13. Réda Benzine Vlag van Algerije ALG 13:42.34 13:37.52 14:03.06
14. Stephane Franke Vlag van Duitsland GER 13:44.64 13:40.94 14:06.34
15. Aissa Belaout Vlag van Algerije ALG 14:06.52 14:04.56 13:51.96

Non-Qualifiers[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Atleet Land Halve Reeks
Jonathan Wyatt Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 13:47.81 13:52.56
Anacleto Jiménez Vlag van Spanje ESP 13:50.90 14:16.57
Miroslav Vanko Vlag van Slowakije SVK 13:51.45 13:54.88
John Morapedi Vlag van Zuid-Afrika RSA 13:54.43 13:54.30
Shaun Creighton Vlag van Australië AUS 13:55.23 14:04.08
Assefa Mezgebu Vlag van Ethiopië ETH 14:05.48 13:54.89
Stefano Baldini Vlag van Italië ITA 14:06.45 13:55.41
John Nuttall Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 14:08.39 13:52.16
Cormac Finnerty Vlag van Ierland IRL 14:08.88 13:54.01
Khmees Abdalla Seif Eldin Vlag van Soedan SUD DNQ 14:15.21
José Ramos Vlag van Portugal POR 14:24.81 14:17.26
Shadrack Hoff Vlag van Zuid-Afrika RSA 14:16.14 14:05.97
Jim Spivey Vlag van Verenigde Staten USA 14:27.72 13:53.16
Julian Paynter Vlag van Australië AUS 14:23.60 14:00.25
Adalberto García Vlag van Brazilië BRA DNQ 14:28.64
Manuel Pancorbo Vlag van Spanje ESP 14:39.64 13:57.42
Sid'Ahmed Ould Mohamedou Vlag van Mauritanie MTN DNQ 15:29.16
Henry Moyo Vlag van Malawi MAW DNQ 14:30.53
Matt Giusto Vlag van Verenigde Staten USA DNQ 14:30.76
William Roldán Vlag van Colombia COL DNQ 14:39.50
Aboukar Hassan Adani Vlag van Somalië SOM DNQ 15:19.80
Haile Gebrselassie Vlag van Ethiopië ETH - DNS
Armando Quintanilla Vlag van Mexico MEX - DNS
Luis Jesus Vlag van Portugal POR - DNS
Aloys Nizigama Vlag van Burundi BDI - DNS
Alyan al-Qahtani Vlag van Saoedi-Arabië KSA - DNS

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]