Boogschieten op de Olympische Zomerspelen 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram boogschietenBoogschieten op de Olympische Zomerspelen 2012
Lord's Cricket Ground
Gehouden in Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen
Jaar 2012
Data 27 juli t/m 5 augustus
Sport Boogschieten
Accommodatie(s) Lord's Cricket Ground
Evenementen 4
Vorige: 2008     Volgende: 2016
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Boogschieten op de
Olympische Zomerspelen 2012
Individueelmannenvrouwen
Teammannenvrouwen

Boogschieten is een van de sporten die beoefend werden tijdens de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen. De wedstrijden werden gehouden van 27 juli tot en met 3 augustus op Lord's Cricket Ground.

Het programma, dat identiek was aan dat van de Spelen van 2008, bestond uit twee individuele competities (mannen en vrouwen) en twee teamcompetities (mannen en vrouwen, elk bestaand uit drie leden). Zowel de mannen als vrouwen hadden hetzelfde doel en dezelfde schootafstand tot het doel, namelijk 70 meter van het doel met een diameter van 1,22 meter. Er werd alleen met de recurveboog geschoten.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Er mochten maximaal 128 atleten aan de wedstrijden deelnemen, 64 mannen en 64 vrouwen. Elk Nationaal Olympisch Comité (NOC) kreeg maximaal drie startplaatsen. In de kwalificatiefase verdienden de boogschutters startplaatsen voor hun NOC. Later besloot het NOC welke schutters, die de MQS (Minimum Qualification Score) hadden bereikt, naar Londen mochten. De MQS was bij de mannen 1230 (WA-ronde) of 625 (70 meterronde) en bij de vrouwen 1230 (WA-ronde) of 600 (70 meter ronde). De MQS moest worden behaald in de periode van 2 juli 2011 tot 1 juli 2012.

De kwalificatiefase begon in juli 2011 op het wereldkampioenschap in Turijn en de procedure voor mannen en vrouwen was gelijk. De beste acht landen (naast Groot-Brittannië) op het teamonderdeel verdienden daar elk drie startplaatsen. Daarnaast verdienden de beste acht individuele schutters van de landen die nog geen startplaats via de landenwedstrijd hadden verkregen, een startplaats (één per land). Op de continentale kwalificaties verdienden de beste individuele boogschutters van landen zonder startplaats één startplaats voor hun land; in Azië, Europa en Noord-, Midden- en Zuid-Amerika ging het om drie startplaatsen, in Afrika en Oceanië om twee. Vervolgens werd er nog een mondiaal toernooi gehouden voor de landen die zich niet via het WK in Turijn als team wisten te kwalificeren. De drie beste landen vulden zo hun aantal startplaatsen aan tot drie. Ten slotte was er nog een mondiaal individueel kwalificatietoernooi waar ten minste vier startplaatsen waren te verdienen voor landen die nog geen enkele startplaats wisten te verdienen. Gastland Groot-Brittannië kreeg, mits het ten minste drie deelnemers had bij het WK in Turijn, drie startplaatsen. De olympische tripartitecommissie nodigde maximaal drie mannen en drie vrouwen uit kleinere landen uit. Zij dienden wel aan de MQS te voldoen.

Programma[bewerken | brontekst bewerken]

Dag Datum Starttijd Eindtijd Onderdeel Ronde
Dag 1 vrijdag 27 juli 2012 9:00 15:00 Mannen individueel Plaatsingsronde
Vrouwen individueel Plaatsingsronde
Dag 2 zaterdag 28 juli 2012 9:00 19:00 Mannen team Finales
Dag 3 zondag 29 juli 2012 9:00 19:00 Vrouwen team Finales
Dag 4 maandag 30 juli 2012 9:00 17:40 Mannen individueel 1/32 & 1/16 Finales (1)
Vrouwen individueel 1/32 & 1/16 finales (1)
Dag 5 dinsdag 31 juli 2012 9:00 17:40 Mannen individueel 1/32 & 1/16 finales (2)
Vrouwen individueel 1/32 & 1/16 finales (2)
Dag 6 woensdag 1 augustus 2012 9:00 19:00 Mannen individueel 1/32 & 1/16 finales (3)
Vrouwen individueel 1/32 & 1/16 finales (3)
Dag 7 donderdag 2 augustus 2012 9:00 16:20 Vrouwen individueel Finales
Dag 8 vrijdag 3 augustus 2012 9:00 16:20 Mannen individueel Finales

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

De Zuid-Koreaan Im Dong-hyun en het team van Zuid-Korea verbraken het wereld- en olympisch record boogschieten op het onderdeel 72 pijlen. Im behaalde een totaal van 696 punten, een verbetering van drie punten. Im was ook houder van het vorige wereldrecord. Het Zuid-Koreaans team verbeterde het record met achttien punten en behaalden 2087 punten met 216 pijlen. Voor het Zuid-Koreaanse team kwamen naast Im ook Kim Bub-min en Oh Jin-hyuk in actie.

De Nederlander Rick van der Ven eindigde op een zestiende plaats met een totaal van 671 punten.

Medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Individueel Vlag van Zuid-Korea KOR Oh Jin-hyek Vlag van Japan JPN Takaharu Furukawa Vlag van China CHN Dai Xiaoxiang
Team Vlag van Italië ITA Michele Frangilli
Marco Galiazzo
Mauro Nespoli
Vlag van Verenigde Staten USA Brady Ellison
Jake Kaminski
Jacob Wukie
Vlag van Zuid-Korea KOR Im Dong-hyun
Kim Bub-min
Oh Jin-hyek

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Individueel Vlag van Zuid-Korea KOR Ki Bo-bae Vlag van Mexico MEX Aída Román Vlag van Mexico MEX Mariana Avitia
Team Vlag van Zuid-Korea KOR Choi Hyeon-ju
Ki Bo-bae
Lee Sung-Jin
Vlag van China CHN Cheng Ming
Fang Yuting
Xu Jing
Vlag van Japan JPN Ren Hayakawa
Miki Kanie
Kaori Kawanaka

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land NOC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea KOR 3 0 1 4
2 Vlag van Italië Italië ITA 1 0 0 1
3 Vlag van China China CHN 0 1 1 2
Vlag van Japan Japan JPN 0 1 1 2
Vlag van Mexico Mexico MEX 0 1 1 2
6 Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten USA 0 1 0 1
Totaal 4 4 4 12

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]