Tennis op de Olympische Zomerspelen 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram tennisTennis op de Olympische Zomerspelen 2012
Het Centre Court in 2009
Gehouden in Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen
Jaar 2012
Data 28 juli t/m 5 augustus
Sport Tennis
Accommodatie(s) All England Club
Evenementen 5
Vorige: 2008     Volgende: 2016
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Tennis op de
Olympische Zomerspelen 2012
Enkelspelmannenvrouwen
Dubbelspelmannenvrouwengemengd

Tennis is een van de olympische sporten die beoefend werden tijdens de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen.

Tennis op de Olympische Zomerspelen omvatte deze editie voor het eerst sinds de Spelen van 1924 weer vijf onderdelen. De vijf toernooien vonden van 28 juli tot en met 5 augustus plaats op de banen van de All England Lawn Tennis and Croquet Club in Wimbledon, de accommodatie van het Wimbledon tennistoernooi. Na het (outdoor) tennistoernooi van 1908 was het voor de tweede keer dat de "All England Club" als gastheer optrad van het olympisch tennistoernooi.[1] Het was het eerste tennistoernooi op gras sinds de herintroductie van het tennis op de Spelen van 1988.

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Opzet[bewerken | brontekst bewerken]

  • Een wedstrijd omvatte maximaal drie sets, behalve de finale bij de mannen (maximaal vijf sets) en de wedstrijden van het gemengd dubbeltoernooi (match-tiebreak tot 10, indien beide teams een set gewonnen hebben).[2] In de beslissende set van het enkel- en dubbelspel werd geen tiebreak gespeeld, maar moest met 'twee games verschil' gewonnen worden.
  • De twee verliezers uit de halve finales, spelen tegen elkaar om het brons.
  • In tegenstelling tot de normale tennistoernooien is er geen prijzengeld te verdienen.
  • Er waren punten te winnen voor de wereldranglijsten van de ATP en WTA.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het tennistoernooi mochten per land maximaal zes mannen en zes vrouwen deelnemen. Vier spelers in de enkelspelen en twee spelers in het dubbelspel. Landen met een hoge dubbelranking mochten een tweede dubbelteam afvaardigen, bestaande uit twee spelers die ook in het enkelspel uitkwamen.

Medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Medaillewinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Mannenenkelspel Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Andy Murray Vlag van Zwitserland SUI Roger Federer Vlag van Argentinië ARG Juan Martín del Potro
Vrouwenenkelspel Vlag van Verenigde Staten USA Serena Williams Vlag van Rusland RUS Maria Sjarapova Vlag van Wit-Rusland BLR Viktoryja Azarenka
Mannendubbelspel Vlag van Verenigde Staten USA Bob Bryan
Mike Bryan
Vlag van Frankrijk FRA Michaël Llodra
Jo-Wilfried Tsonga
Vlag van Frankrijk FRA Julien Benneteau
Richard Gasquet
Vrouwendubbelspel Vlag van Verenigde Staten USA Serena Williams
Venus Williams
Vlag van Tsjechië CZE Andrea Hlaváčková
Lucie Hradecká
Vlag van Rusland RUS Maria Kirilenko
Nadja Petrova
Gemengd dubbelspel Vlag van Wit-Rusland BLR Viktoryja Azarenka
Maks Mirni
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Laura Robson
Andy Murray
Vlag van Verenigde Staten USA Lisa Raymond
Mike Bryan

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Gastland
 Plaats  Land NOC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten USA 3 0 1 4
2 Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië GBR 1 1 0 2
3 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland BLR 1 0 1 2
4 Vlag van Frankrijk Frankrijk FRA 0 1 1 2
Vlag van Rusland Rusland RUS 0 1 1 2
6 Vlag van Zwitserland Zwitserland SUI 0 1 0 1
Vlag van Tsjechië Tsjechië CZE 0 1 0 1
8 Vlag van Argentinië Argentinië ARG 0 0 1 1
Totaal 5 5 5 15