Voetbal op de Olympische Zomerspelen 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram voetbalVoetbal op de Olympische Zomerspelen 2012
Gehouden in Londen, Cardiff, Coventry, Glasgow, Manchester en Newcastle
Jaar 2012
Data 25 juli t/m 11 augustus
Sport Voetbal
Accommodatie(s) Wembley Stadium,
Millennium Stadium,
City of Coventry Stadium,
Hampden Park,
Old Trafford,
St. James' Park
Landen 24
Evenementen 2
Medailles
Mannen
Goud  Vlag van Mexico Mexico
Zilver  Vlag van Brazilië Brazilië
Brons  Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vrouwen
Goud  Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Zilver  Vlag van Japan Japan
Brons  Vlag van Canada Canada
Vorige: 2008     Volgende: 2016
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Voetbal op de
Olympische Zomerspelen 2012
mannenvrouwen

Voetbal is een van de sporten die beoefend werden tijdens de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen. De wedstrijden vonden van 25 juli tot en met 11 augustus plaats in zes stadions in even zovele steden, waaronder Londen, in het Verenigd Koninkrijk.

Deelname[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de mannen mochten "onder 23"-teams deelnemen. Dit waren teams waarbij de spelers geboren waren op of na 1 januari 1989 en tijdens de Spelen dus maximaal 23 jaar oud waren. Daarnaast mocht elk land maximaal drie spelers selecteren die ouder waren (de dispensatiespelers). Bij de vrouwen gold geen leeftijdsbeperking.

Bij uitzondering kon (zowel bij de mannen als vrouwen) Groot-Brittannië meedoen aan het voetbaltoernooi van de Spelen. Bij de wedstrijdreeksen die tevens gelden als kwalificatie voor de Olympische Spelen nemen alleen de teams van Engeland, Noord-Ierland, Schotland en Wales deel, die niet gerechtigd zijn tot deelname aan de Spelen. Voor de Spelen van 2012 behoefde Groot-Brittannië zich als organisator echter niet te kwalificeren.

Opzet[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste groepswedstrijden werden al op 25 juli, twee dagen voor de opening van de Spelen, gespeeld. De mannen speelden in een toernooi met 16 teams, de vrouwen in een toernooi met 12 teams. In de eerste fase van de toernooien werden de deelnemende landen bij de mannen in vier groepen en bij de vrouwen in drie groepen van vier landen verdeeld. De beste twee teams gingen na het afwerken van een halve competitie door naar de knock-outfase. Bij de vrouwen gingen ook de twee beste nummers drie door. De knock-outfase bestond uit kwartfinale, halve finale, troostfinale (om het brons) en de finale.

Stadions[bewerken | brontekst bewerken]

De wedstrijden werden gespeeld in de volgende zes voetbalstadions:[1]

Londen Manchester Cardiff Newcastle Glasgow Coventry
Wembley Stadium Old Trafford Millennium Stadium St. James' Park Hampden Park City of Coventry Stadium
Capaciteit: 90.000 Capaciteit: 76.312 Capaciteit: 74.500 Capaciteit: 52.387 Capaciteit: 52.103 Capaciteit: 32.500

Medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Zilver Brons
Mannen Vlag van Mexico Mexico Vlag van Brazilië Brazilië Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vrouwen Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Japan Japan Vlag van Canada Canada

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land NOC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Mexico Mexico MEX 1 0 0 1
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten USA 1 0 0 1
3 Vlag van Brazilië Brazilië BRA 0 1 0 1
Vlag van Japan Japan JPN 0 1 0 1
5 Vlag van Canada Canada CAN 0 0 1 1
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea KOR 0 0 1 1
Totaal 2 2 2 6

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bij de wedstrijd tussen Noord-Korea en Colombia bij de vrouwen op 25 juli werd bij het voorstellen van een speelster van Noord-Korea op het scherm de vlag van Zuid-Korea getoond. Noord-Korea weigerde vervolgens af te trappen. Met een uur vertraging en uitgebreide excuses van de organisatie aan de Noord-Koreanen werd er alsnog afgetrapt in Hampden Park, Glasgow.[2]