Kanovaren op de Olympische Zomerspelen 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram kanovarenKanovaren op de Olympische Zomerspelen 2012
Dorney Lake
Gehouden in Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen
Jaar 2012
Data 29 juli tot en met 11 augustus
Sport Kanovaren
Accommodatie(s) Dorney Lake
Lee Valley White Water Centre
Evenementen 16
Vorige: 2008     Volgende: 2016
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Kanovaren op de
Olympische Zomerspelen 2012
Slalom
C-1mannen
C-2mannen
K-1mannenvrouwen
Vlakwater
C-1 200mmannen
C-1 1000mmannen
C-2 1000mmannen
K-1 200mmannenvrouwen
K-1 500mvrouwen
K-1 1000mmannen
K-2 200mmannen
K-2 500mvrouwen
K-2 1000mmannen
K-4 500mvrouwen
K-4 1000mmannen

Kanovaren is een van de sporten die beoefend werden tijdens de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen.

De wildwater slalomwedstrijden vonden van 29 juli tot en met 2 augustus plaats in het Lee Valley White Water Centre. De vlakwater sprintwedstrijden werden van 6 tot en met 11 augustus gehouden op Dorney Lake, de kano- en roeibaan van het Eton College.

Kanovaren was een van de sporten waarbij mutaties optraden ten opzichte van de Spelen van 2008. De vier onderdelen over 500 meter bij de mannen (de C1, C2, K1 en K2) werden van het programma gehaald. Hiervoor kwamen vier onderdelen over 200 meter, C1, K1 en K2 bij de mannen en de K1 bij de vrouwen, in de plaats.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Slalom[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen 82 kanovaarders deel, 21 vrouwen en 61 mannen van wie er in totaal vijf afkomstig waren uit het gastland (één vrouw en vier mannen). Elk land mocht maximaal een boot per onderdeel inschrijven. In de C1 namen zestien boten deel en in de C2 twaalf boten. In de K1 namen bij zowel de mannen als bij de vrouwen 21 boten deel.

Op de wereldkampioenschappen kanoslalom 2011 in Bratislava werd de meerderheid van de quotaplaatsen vergeven, ongeveer twee derde van het totaal. De resterende plaatsen werden vergeven via continentale kwalificatiewedstrijden.

Overzicht
Onderdeel WK 2011 Europa Amerika Azië Afrika Oceanië Totaal
(continentaal)
Totaal
C1 mannen 10 (10) 2 (2) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 6 (6) 16 (16)
C2 mannen 16 (8) 2 (1) 6 (3) quotaplaatsen 8 (4) 24 (12)
K1 mannen 15 (15) 2 (2) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 6 (6) 21 (21)
K1 vrouwen 15 (15) 2 (2) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 6 (6) 21 (21)
Totaal 56 (48) 8 (7) 26 (22) 82 (70)
N.B. Getallen tussen haakjes geven het aantal boten weer.
De laatste te vergeven plaats op het WK ging naar het gastland, tenzij ze zich op eigen kracht een quotaplaats hadden weten te veroveren.

Sprint[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen 248 kanovaarders deel, 87 vrouwen en 156 mannen waarvan er vijf plaatsen beschikbaar waren voor het gastland of de olympische tripartitecommissie. Elk land mocht maximaal een boot per onderdeel inschrijven, indien men een quotaplaats had weten te bemachtigen.

Op de wereldkampioenschappen kanosprint 2011 in Szeged werden 176 quotaplaatsen vergeven, in het voorjaar van 2012 werden nog eens 70 quotaplaatsen vergeven via continentale kwalificatiewedstrijden. De resterende plaatsen werden na afloop vergeven aan het gastland of aan landen die geen quotaplaats hadden weten te bemachtigen.

Overzicht mannen
Onderdeel WK 2011 Europa Amerika Azië Afrika Oceanië Totaal
(continentaal)
Totaal
C1 200m 7 (7) 2 (2) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 6 (6) 13 (13)
C1 1000m 7 (7) 2 (2) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 6 (6) 13 (13)
C2 1000m 14 (7) 2 (1) 2 (1) 2 (1) 2 (1) 2 (1) 10 (5) 24 (12)
K1 200m 8 (8) 2 (2) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 6 (6) 14 (14)
K1 1000m 8 (8) 2 (2) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 6 (6) 14 (14)
K2 200m 12 (6) 2 (1) 6 (3) quotaplaatsen 8 (4) 20 (10)
K2 1000m 12 (6) 2 (1) 6 (3) quotaplaatsen 8 (4) 20 (10)
K4 1000m 40 (10) Niet van toepassing 40 (10)
Totaal 108 (59) 14 (11) 50 (37) 158 (96)
N.B. Getallen tussen haakjes geven het aantal boten weer.
In de K1 en de C1 1000 meter ging de laatste te vergeven plaats op het WK naar het gastland, tenzij op eigen kracht een quotaplaats was veroverd.
Overzicht vrouwen
Onderdeel WK 2011 Europa Amerika Azië Afrika Oceanië Totaal
(continentaal)
Totaal
K1 200m 8 (8) 2 (2) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 6 (6) 14 (14)
K1 500m 8 (8) 2 (2) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 1 (1) 6 (6) 14 (14)
K2 500m 12 (6) 2 (1) 6 (3) quotaplaatsen 8 (4) 20 (10)
K4 500m 40 (10) Niet van toepassing 40 (10)
Totaal 68 (32) 6 (5) 20 (16) 88 (48)
N.B. Getallen tussen haakjes geven het aantal boten weer.
In de K1 500 meter ging de laatste te vergeven plaats op het WK naar het gastland, tenzij op eigen kracht een quotaplaats was veroverd.

Programma[bewerken | brontekst bewerken]

De slalomwedstrijden beginnen elke dag om 14:30 (MEZT), de sprintwedstrijden beginnen dagelijks om 10:30 (MEZT).

S Series HF Halve finale Goud Finale
Onderdeel Juli/Augustus
29 30 31 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
Wildwater slalom
C1 (m) S HF Goud
C2 (m) S HF Goud
K1 (m) S HF Goud
K1 (v) S HF Goud
Vlakwater sprint
C1 200m (m) S HF Goud
C1 1000m (m) S HF Goud
C2 1000m (m) S HF Goud
K1 200m (m) S HF Goud
K1 1000m (m) S HF Goud
K2 200m (m) S HF Goud
K2 1000m (m) S HF Goud
K4 1000m (m) S HF Goud
K1 200m (v) S HF Goud
K1 500m (v) S HF Goud
K2 500m (v) S HF Goud
K4 500m (v) S HF Goud
Totaal 1 1 2 4 4 4

Medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Slalom
C1 Vlag van Frankrijk FRA Tony Estanguet Vlag van Duitsland GER Sideris Tasiadis Vlag van Slowakije SVK Michal Martikan
C2 Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Timothy Baillie
Etienne Stott
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR David Florence
Richard Hounslow
Vlag van Slowakije SVK Pavol Hochschorner
Peter Hochschorner
K1 Vlag van Italië ITA Daniele Molmenti Vlag van Tsjechië CZE Vavřinec Hradílek Vlag van Duitsland GER Hannes Aigner
Sprint
C1 200 m Vlag van Oekraïne UKR Joerij Tsjeban Vlag van Litouwen LTU Jevgenij Sjoeklin Vlag van Rusland RUS Ivan Sjtyl
C1 1000 m Vlag van Duitsland GER Sebastian Brendel Vlag van Spanje ESP David Cal Vlag van Canada CAN Mark Oldershaw
C2 1000 m Vlag van Duitsland GER Peter Kretschmer
Kurt Kuschela
Vlag van Wit-Rusland BLR Aliaksandr Bahdanovitsj
Andrei Bahdanovitsj
Vlag van Rusland RUS Alexej Korovasjkov
Ilja Pervoechin
K1 200 m Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Ed McKeever Vlag van Spanje ESP Saúl Craviotto Vlag van Canada CAN Mark de Jonge
K1 1000 m Vlag van Noorwegen NOR Eirik Verås Larsen Vlag van Canada CAN Adam van Koeverden Vlag van Duitsland GER Max Hoff
K2 200 m Vlag van Rusland RUS Alexander Djatsjenko
Joeri Postrigaj
Vlag van Wit-Rusland BLR Vadzim Machnew
Raman Pjatroesjenka
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Liam Heath
Jon Schofield
K2 1000 m Vlag van Hongarije HUN Rudolf Dombi
Roland Kökény
Vlag van Portugal POR Fernando Pimenta
Emanuel Silva
Vlag van Duitsland GER Martin Hollstein
Andreas Ihle
K4 1000 m Vlag van Australië AUS Jacob Clear
Dave Smith
Tate Smith
Murray Stewart
Vlag van Hongarije HUN Zoltán Kammerer
Tamás Kulifai
Dániel Pauman
Dávid Tóth
Vlag van Tsjechië CZE Josef Dostál
Daniel Havel
Jan Šterba
Lukáš Trefil

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Slalom
K1 Vlag van Frankrijk FRA Émilie Fer Vlag van Australië AUS Jessica Fox Vlag van Spanje ESP Maialen Chourraut
Sprint
K1 200 m Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Lisa Carrington Vlag van Oekraïne UKR Inna Osypenko-Radomska Vlag van Hongarije HUN Natasa Dusev-Janics
K1 500 m Vlag van Hongarije HUN Danuta Kozák Vlag van Oekraïne UKR Inna Osypenko-Radomska Vlag van Zuid-Afrika RSA Bridgette Hartley
K2 500 m Vlag van Duitsland GER Tina Dietze
Franziska Weber
Vlag van Hongarije HUN Natasa Dusev-Janics
Katalin Kovács
Vlag van Polen POL Beata Mikołajczyk
Karolina Naja
K4 500 m Vlag van Hongarije HUN Krisztina Fazekas
Katalin Kovács
Danuta Kozák
Gabriella Szabó
Vlag van Duitsland GER Tina Dietze
Carolin Leonhardt
Katrin Wagner-Augustin
Franziska Weber
Vlag van Wit-Rusland BLR Volha Khudzenka
Iryna Pamialova
Nadzeya Papok
Maryna Pautaran

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Gastland
 Plaats  Land NOC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Duitsland Duitsland GER 3 2 3 8
2 Vlag van Hongarije Hongarije HUN 3 2 1 6
3 Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië GBR 2 1 1 4
4 Vlag van Frankrijk Frankrijk FRA 2 0 0 2
5 Vlag van Oekraïne Oekraïne UKR 1 2 0 3
6 Vlag van Australië Australië AUS 1 1 0 2
7 Vlag van Rusland Rusland RUS 1 0 2 3
8 Vlag van Italië Italië ITA 1 0 0 1
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland NZL 1 0 0 1
Vlag van Noorwegen Noorwegen NOR 1 0 0 1
11 Vlag van Spanje Spanje ESP 0 2 1 3
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland BLR 0 2 1 3
13 Vlag van Canada Canada CAN 0 1 2 3
14 Vlag van Tsjechië Tsjechië CZE 0 1 1 2
15 Vlag van Litouwen Litouwen LTU 0 1 0 1
Vlag van Portugal Portugal POR 0 1 0 1
17 Vlag van Slowakije Slowakije SVK 0 0 2 2
18 Vlag van Polen Polen POL 0 0 1 1
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika RSA 0 0 1 1
Totaal 16 16 16 48

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]