Bé Thoden van Velzen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bé Thoden van Velzen
Persoonsgegevens
Volledige naam Betsy Thoden van Velzen
Geboren Zwolle, 14 juni 1903
Overleden Zwolle, 5 april 1984
Geboorteland Nederland
Beroep(en) beeldhouwer
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Betsy (Bé) Thoden van Velzen (Zwolle, 14 juni 1903 – aldaar, 5 april 1984) was een Nederlands beeldhouwer.[1]

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Thoden van Velzen was lid van de familie Thoden van Velzen en een dochter van gemeentesecretaris mr. Sijo Kornelis Thoden van Velzen en Anna Catharina Beucker Andreae.[2] Ze volgde een opleiding aan de Rijksakademie van beeldende kunsten (1927-1933) in Amsterdam, waar ze les had van onder meer Jan Bronner. Vanaf 1942 woonde en werkte ze in Hattem. Na de Tweede Wereldoorlog maakte de kunstenares meerdere herdenkingsmonumenten. Ze maakte groot, monumentaal werk, dat ze uitvoerde in kalksteen, marmer en zandsteen. Kleiner werk van haar is onder andere te vinden in het Voerman Museum Hattem en in het Amsterdam Museum.

Thoden van Velzen was ook betrokken bij het opzetten van kunstonderwijs in Hattem en Zwolle. Vanaf 1949 gaf ze les in boetseren en beeldhouwen aan de teken- en schilderschool in Zwolle (voorloper van de Vrije Akademie). Ze was een van de leerlingen die door Bronner werden uitgenodigd om drie van haar werken te laten zien op de tentoonstelling Een beeld van Bronner (1971-1972) in Haarlem.

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]