Christian Dailly

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Christian Dailly
Christian Dailly tijdens een opwarming met West Ham United, 2005
Persoonlijke informatie
Volledige naam Christian Eduard Dailly
Geboortedatum 23 oktober 1973
Geboorteplaats Dundee, Vlag van Schotland Schotland
Lengte 183 cm
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2012
Senioren
Seizoen Club W (G)
1990–1996
1996–1998
1998–2001
2001–2007
2007
2008–2009
2009–2011
2011
2012
Totaal
Vlag van Schotland Dundee United
Vlag van Engeland Derby County
Vlag van Engeland Blackburn Rovers
Vlag van Engeland West Ham United
Vlag van Engeland Southampton
Vlag van Schotland Rangers
Vlag van Engeland Charlton Athletic
Vlag van Engeland Portsmouth
Vlag van Schotland Southend United
143(18)
67(4)
70(4)
158(3)
11(0)
21(2)
78(1)
1(0)
3(0)
552(32)
Interlands
1990–1996
1997–2008
Vlag van Schotland Schotland U21
Vlag van Schotland Schotland
35(5)
67(6)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Christian Eduard Dailly (Dundee, 23 oktober 1973) is een Schots voormalig betaald voetballer. In de Premier League was Dailly achtereenvolgens actief met Derby County, Blackurn Rovers en West Ham United. Hij speelde meestal als centrale verdediger, maar door polyvalentie kon hij op meerdere posities uit de voeten. Dailly speelde vaak voor de verdediging of als vleugelverdediger. Van 1997 tot 2008 speelde hij 67 interlands in het Schots voetbalelftal. Dailly nam deel aan het WK 1998 in Frankrijk.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Dundee United[bewerken | brontekst bewerken]

Dailly begon zijn loopbaan in 1990 bij de toenmalige Schotse eersteklasser Dundee United, voorts de club uit zijn geboortestad. Hij speelde de volgende zes jaar in het eerste elftal van Dundee en werd een vaste waarde.[1] Dailly was in zijn beginjaren als profvoetballer een vlot scorende verdediger. Zo bracht Dailly zijn totaal bij Dundee op achttien doelpunten uit 143 competitiewedstrijden.

Derby County[bewerken | brontekst bewerken]

Dailly transfereerde in 1996 naar de Engelse Premier League, met name naar toenmalig middenmoter Derby County.[2] Hij speelde twee seizoenen op Pride Park, goed voor 67 competitiewedstrijden en vier doelpunten.

Blackburn Rovers[bewerken | brontekst bewerken]

In 1998 vertrok Dailly naar Blackburn Rovers.[3] Met Blackburn Rovers was hij vanaf mei 1999 actief in de Football League First Division oftewel de tweede hoogste divisie. Blackburn Rovers degradeerde namelijk uit de Premier League. Op Ewood Park trok de verdediger de voor hem positieve lijn van de voorbije seizoenen gewoon door en bleef een titularis (vaste waarde). Dailly speelde 70 competitiewedstrijden. Opnieuw scoorde hij daarin viermaal.

West Ham United[bewerken | brontekst bewerken]

De degradatie van The Riversiders ten spijt zou Dailly langs de grote poort terugkeren naar de Premier League. Dat gebeurde in de winter van 2001, toen manager Harry Redknapp van traditieclub West Ham United in hem geïnteresseerd was. Redknapp hoestte een transfersom van £ 1.750.000,- op voor Dailly.[4]

Dailly was een onmisbare schakel voor The Hammers, maar aan het einde van het seizoen 2002/03 maakte hij opnieuw een degradatie mee. West Ham United keerde pas in mei 2005 terug naar de Premier League, alhoewel Dailly dat seizoen vaker in de lappenmand lag dan hij wedstrijden speelde. In juni 2005 verlengde hij zijn contract en zou hij weer als vanouds (periode met Derby County, Blackburn Rovers en twee jaargangen met West Ham) aantreden in de Premier League.[5]

In 2006 haalde West Ham de finale van de FA Cup, maar Dailly en zijn maats maakten kennis met Liverpool en zijn "heroïsch acterende"[6] aanvoerder Steven Gerrard, die de hele finale verdeelde en heerste. Toch waren strafschoppen nodig om een winnaar aan te duiden (3–1). Dailly viel na 77 minuten in voor Carl Fletcher.[7]

Dailly verliet West Ham in september 2007, toen hij door de club werd uitgeleend aan toenmalig Football League Championship-club Southampton. De uitleenbeurt van Dailly zou oorspronkelijk slechts een maand duren, maar wegens blessures bij defensieve spelers besloot Southampton om Dailly een maand langer aan boord te houden. West Ham United lag niet dwars in dit verhaal.[8] Na zijn uitleenbeurt aan Southampton verliet hij West Ham definitief.[9]

Glasgow Rangers[bewerken | brontekst bewerken]

Dailly keerde in januari 2008, na meer dan tien jaar op Engelse velden, terug naar Schotland. Dailly tekende namelijk een contract bij de topclub Glasgow Rangers.[2][10] Hij maakte zijn debuut op 21 februari 2008, in de UEFA Cup tegen Panathinaikos. Rangers stootte door naar de vierde ronde.[11] Uiteindelijk haalde Rangers de finale, waarin de club met 2–0 verloor van het Russische Zenit Sint-Petersburg en de sterspelers Andrej Arsjavin en Viktor Fajzoelin. Dailly bleef negentig minuten op de invallersbank. Doorgaans was hij centraal in de verdediging de vaste partner van oud-Everton-verdediger David Weir, met wie hij ook samenspeelde in het Schots voetbalelftal. Echter begon de Spanjaard Carlos Cuéllar naast Weir aan de finale van de UEFA Cup 2008, ten nadele van Dailly. Dailly en Weir, beide reeds veteranen van het spelletje, verlengden op 3 juli 2008 samen hun contract met een jaar.[12]

Met de Rangers pakte Dailly een nationale bekerdubbel in 2008 (winst van de Scottish Cup en de Scottish League Cup). In 2009 werd Dailly met de club Schots landskampioen en won nogmaals de Scottish Cup. Het aantrekken van de Algerijnse verdediger Madjid Bougherra op aandringen van trainer Walter Smith betekende voor Dailly dat hij uit het elftal verdween.

Zijn maatje Weir hield zich wel staande in het basiselftal en kwam in tegenstelling tot Dailly tot zijn tweeënveertigste voor de club uit.

Charlton Athletic[bewerken | brontekst bewerken]

In juli 2009 verhuisde Dailly van lieverlede naar de Engelse tweedeklasser Charlton Athletic met het Bosmanarrest doordat zijn situatie bij de Rangers uitzichtloos was geworden.[13] Dailly, dan 35 lentes tellend, speelde in twee seizoenen nog 78 competitiewedstrijden voor The Addicks. Daarna wou Dailly nog steeds van geen ophouden weten.

Portsmouth en Southend United[bewerken | brontekst bewerken]

In 2011 hield de verdediger namelijk halt in Portsmouth. Dailly was toen 38 jaar oud. Uiteindelijk zette Dailly op 39-jarige leeftijd een punt achter zijn profcarrière, als verdediger van het Engelse Southend United.[14][15][16]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Schotland Dundee United
1994
Vlag van Schotland Glasgow Rangers
2009
2008, 2009
2008

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. (en) Christian Dailly on the science of football and family The Scotsman, 26 augustus 2017
  2. a b (en) Schots international Dailly verhuist naar Glasgow Rangers De Morgen, 31 januari 2008. Gearchiveerd op 25 juni 2020.
  3. (en) Dailly record: Jim fixed it for Rovers! The Lancashire Telegraph, 21 augustus 1998. Gearchiveerd op 21 juni 2020.
  4. (en) Dailly set to join Hammers BBC, 16 januari 2001. Gearchiveerd op 25 maart 2016.
  5. (en) Dailly signs new Hammers contract BBC, 11 juni 2005. Gearchiveerd op 23 juni 2020.
  6. (en) Gerrard's 2006 FA Cup final heroics BBC, 1 juni 2018. Gearchiveerd op 29 november 2022.
  7. (en) Liverpool 3-3 West Ham (aet) BBC, 13 mei 2006. Gearchiveerd op 23 mei 2023.
  8. (en) Christian aid for Saints The Daily Echo, 21 september 2001. Gearchiveerd op 21 juni 2020.
  9. (en) Christian Dailly: West Ham's curly-haired hero whufc (West Ham United), 23 oktober 2019. Gearchiveerd op 23 mei 2022.
  10. (en) Dailly deal done The Daily Express, 30 januari 2008. Gearchiveerd op 23 juni 2020.
  11. (en) Panathinaikos 1-1 Rangers BBC, 21 februari 2008. Gearchiveerd op 22 april 2023.
  12. (en) Veteran duo seal new Ibrox deals BBC, 3 juli 2008. Gearchiveerd op 28 september 2021.
  13. (en) Addicks bring in veteran Dailly BBC, 31 juli 2009. Gearchiveerd op 27 september 2021.
  14. (en) Christian Dailly urges improvement in fitness and technique BBC, 6 september 2012. Gearchiveerd op 21 juni 2020.
  15. (en) Southend United sign defender Christian Dailly BBC, 16 maart 2012. Gearchiveerd op 25 juni 2020.
  16. (en) Dailly has shunned retired footballer's usual career choices Herald Scotland, 31 oktober 2012. Gearchiveerd op 22 juni 2020.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]