Constructie-element

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een balk belast op buiging

Constructie-elementen worden gebruikt in sterkteberekeningen binnen de constructieleer om een complexe constructie op te splitsen in eenvoudige elementen. In de constructieleer gelden constructieprincipes. Zo mag binnen een constructie een element niet worden afgebroken (ontbonden) in delen van verschillende soorten (bijv. balk of kolom).

Constructieleer[bewerken | brontekst bewerken]

Overzicht van profieltypen gebaseerd op staalprofielen

Structurele elementen kunnen lijnen, vlakken of volumes zijn.

Lijn-element (één-assig)[bewerken | brontekst bewerken]

Bezwijkmechanismen van afschuifpanelen: (a) doorbuiging, (b) horizontale afschuiving, (c) verticale afschuiving, (d) knikken.

Oppervlakte-element (twee-assig)[bewerken | brontekst bewerken]

Volume-element (drie-assig)[bewerken | brontekst bewerken]

Mechanica[bewerken | brontekst bewerken]

Schema van vijf vormen van mechanische spanning
Vijf vormen van mechanische spanning
Twee-assige spanning op een schaal met de bijbehorende spanningsanalyse

In de mechanica worden constructie-elementen gebruikt voor het berekenen van spanningen en/of de effecten ervan op een materiaal. Er worden vijf soorten spanningen geformuleerd en er is voor iedere spanningsmechanisme een bepaalt constructie-element dat wordt gebruikt voor de berekeningen:[1]

Belasting Spanning Contructie-element Engels
één-assige belasting trekspanning staaf tie
drukspanning kolom column
twee-assig belasting trekspanning schaal shell
drukspanning schaal shell
buiging buiging of moment balk, profiel of paneel beam of panel
schuif schuifspanning
torsie of wring wringspanning ronde staaf of buis circular shaft of tube

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]