Dale Hayes

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Dale Hayes (Pretoria, 1 juli 1952) is een golfprofessional uit Zuid-Afrika.

Amateur[bewerken | brontekst bewerken]

Hayes zat van 1968 - 1970 in de nationale jeugdtraining.

Gewonnen[bewerken | brontekst bewerken]

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Professional[bewerken | brontekst bewerken]

Hayes werd in 1970 professional en begon in 1971 te spelen op de net opgerichte Europese PGA Tour, Hij speelde hier tot en met 1980. Alleen eind 1976 verloor hij zijn tourkaart. Hij ging niet naar de Tourschool en sloeg 1977 over.

In zijn rookiejaar won Hayes het Spaans open, hij was 18 jaar en 290 dagen, de jongste winnaar ooit op de Europese Tour. Dat record werd pas op 7 maart 2010 verbroken door de Koreaan Seung-yul Noh, die het Maleisisch Open won en toen 18 jaar en 281 dagen was. Noh's record werd door Matteo Manassero verbroken in datzelfde jaar.

In 1973 werd hij samen met Donald Swaelens tweede op het Brits Open, één slag achter Peter Oosterhuis.

In 1975 was hij de tweede Zuid-Afrikaanse speler die de Harry Vardon Trofee won, die bestemd is voor de winnaar van de Europese Order of Merit.

Gewonnen[bewerken | brontekst bewerken]

Sunshine Tour[bewerken | brontekst bewerken]

Europese Tour[bewerken | brontekst bewerken]

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Op 23 december 2009 wordt hij tijdens de opening van het museum opgenomen in de Zuid-Afrikaanse Golf Hall of Fame in George.

Zie ook Lijst van golfers uit Zuid-Afrika