Danny De Bie

Danny De Bie
	Danny De Bie (links), Klaus-Peter Thaler (midden) en Christophe Lavainne (rechts) op het podium van het WK van 1987 te Mladá Boleslav.
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Danny De Bie
Geboortedatum	23 januari 1960
Geboorteplaats	Beerzel
Nationaliteit	Belgische
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Tarteletto-Isorex (ploegleider)
Discipline(s)	Veldrijden; Wegwielrennen
Ploegen
1986; 1987; 1988; 1989; 1990–1991; 1992; 1993–1994; 1995	S.E.F.B.; S.E.F.B.; S.E.F.B.-Tönissteiner; S.E.F.B.; S.E.F.B.-Saxon-Gan; Bankunie; Bankunie; Rolini Sportswear
Medailles
Wereldkampioenschappen
Portaal	Wielersport

Danny De Bie (Beerzel, 23 januari 1960) is een Belgisch voormalig veldrijder.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Danny de Bie was een laatbloeier, die pas doorbrak toen hij als prof in 1987 de zilveren WK-medaille won in Mladá Boleslav. De Bie was toen al 27 jaar oud en had als amateur zelden de indruk gegeven dat hij een hoogvlieger zou zijn. Hij was de middelste van de drie fietsende broers Eddy, Danny en Rudy. Als wegrenner behaalde Danny vele overwinningen, maar zijn hart ging uit naar de cross. Na dat onverhoopte WK-succes had De Bie de smaak te pakken. Hij ging voor zijn sport leven en trok in de winter bijna wekelijks naar Zwitserland, in die tijd het mekka van de veldritsport. Daar leerde hij het vak van veldrijder en deed hij de nodige hardheid op.

Twee jaar later leverde hem dat de wereldtitel op. Het parcours in het Franse Pontchâteau was hem op het lijf geschreven en hij profiteerde er van zijn technische vaardigheid. Als enige crosser overwon hij er de kunstmatige hindernissen rijdend met de fiets. Een van die balken lag onderaan de voet van een helling. Door zijn technische vaardigheid kon hij op de lange helling steeds fietsen, terwijl concurrent Adrie van der Poel iedere keer lopend de bijna 100 meter lange klim moest overbruggen. Iedere ronde pakte De Bie zo een kleine voorsprong op de onvermoeibaar lijkende Nederlander, maar enkele ronden voor het einde moest ook Van der Poel zich gewonnen geven. De regenboogtrui gaf Danny de Bie de erkenning als veldrijder waarnaar hij al zo lang gehunkerd had.

Hij groeide de volgende jaren uit tot een van de beste crossers van de wereld. Met de eindwinst in de Superprestige onderstreepte hij zijn kwaliteiten. Hij was de nieuwe vaandeldrager van de Belgische veldritsport. In 1991 kwam Danny De Bie in opspraak, toen hij na afloop van de Superprestigeveldrit van Zillebeke verdacht werd van fraude bij de dopingcontrole. Na allerlei processen werd hem toen de deelname aan het WK in Gieten geweigerd. Ook kreeg hij een boete van 60.000 Belgische frank opgelegd.^[1]

Danny De Bie was drie jaar op rij Belgisch kampioen en werd in 1993 verrassend onttroond. Paul Herygers klopte hem toen in de eindsprint. De Bie won in totaal 13 Superprestigewedstrijden en 5 wedstrijden in de GvA Trofee. Na zijn carrière ging hij als ploegleider van het Fidea Cycling Team aan de slag. Onder zijn hoede groeide Bart Wellens uit tot een wereldtopper.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

1986–1987

2 Wereldkampioenschap te Mladá Boleslav

1987–1988

3 Belgisch kampioenschap te Ploegsteert

1988–1989

1989–1990

Belgisch kampioenschap te Overijse
Superprestige Asper-Gavere
Superprestige Diegem
Superprestige Pilsen
Superprestige Wetzikon
Eindklassement Superprestige

1990–1991

1991–1992

1992–1993

1993–1994

2 Belgisch kampioenschap te Soumagne

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Superprestige	GvA Trofee	WK	BK	Overige	Totaal aantal zeges
1986–1987			2			0
1987–1988				3	Vossem	1
1988–1989	Overijse, Asper-Gavere		1	3	Koksijde	4
1989–1990	Asper-Gavere, Diegem, Pilsen, Wetzikon, Eindklassement	Loenhout		1	Koksijde	7
1990–1991	Pilsen, Gieten, Diegem, Overijse, Rome	Loenhout		1	Contern	8
1991–1992	Gieten	Loenhout, Essen		1	Koksijde, Vossem	6
1992–1993	Gieten	Essen		2	Kalmthout	3
1993–1994				2		0
1994–1995						0
1996–1997					Lohne, Meningen, Oostende, Dover, Aachen	5
1997–1998					Eernegem, Lohne, Lanarvilly, Ruddervoorde	4