Darren Cahill

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Darren Cahill
Cahill tijdens het ATP-toernooi van Indianapolis in 2009
Persoonlijke informatie
Bijnaam Killer
Nationaliteit Vlag van Australië Australische
Geboorteplaats Vlag van Australië Adelaide, Australië
Geboortedatum 2 oktober 1965
Lengte 1,85 m
Gewicht 70 kg
Profdebuut 1984
Met pensioen 1994
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 1.349.247 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 133–122
Titels 2
Hoogste positie 22e (24 april 1989)
Olympische Spelen 2e ronde (1988)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1985, 1989, 1991)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1985, 1987, 1989)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1988, 1990, 1994)
Vlag van Verenigde Staten US Open Halve finale (1988)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 192–138
Titels 13
Hoogste positie 10e (7 augustus 1989)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open Finale (1989)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1987, 1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Kwartfinale (1987, 1989)
Vlag van Verenigde Staten US Open Kwartfinale (1989)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Darren Cahill (Adelaide, 2 oktober 1965) is een Australisch tenniscoach en een voormalige tennisspeler. Hij is de zoon van footballspeler John Cahill.

Cahill ging in 1984 professioneel tennis spelen. Een jaar later won hij al zijn eerste ATP-toernooi, namelijk dat van Melbourne. In 1988 won hij het enkelspeltoernooi van Gstaad. In datzelfde jaar presteerde Cahill het om van Boris Becker te winnen in de tweede ronde van de US Open, uiteindelijk verloor hij in de halve finale van de latere winnaar Mats Wilander. In 1989 stond hij samen met Mark Kratzmann in de finale van het dubbelspeltoernooi van de Australian Open, hij verloor echter wel. In 1994 moest hij vanwege een knieblessure stoppen met het tennissen. Sindsdien is hij coach geweest van onder meer Lleyton Hewitt, Andy Murray, Ana Ivanović, Fernando Verdasco, Daniela Hantuchová, Sorana Cîrstea en Andre Agassi.[1] In 2009 leek het erop dat Cahill de nummer één, Roger Federer, zou gaan trainen, maar dat ging uiteindelijk niet door. Sinds juni 2015 was hij coach van de Roemeense Simona Halep. Onder zijn leiding werd Halep nummer 1 op de WTA ranglijst en won ze in 2018 Roland Garros. Op 9 november 2018 maakte hij bekend dat hij om familieredenen besloten had zijn werk als coach te staken. Vanaf juli 2022 is echter weer actief als coach van de Italiaan Jannik Sinner.

Prestatietabel[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Prestatietabel grand slam, enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1994
Vlag van Australië Australian Open 2R 3R – 1R 2R 3R 1R 3R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 3R 2R 3R 1R 3R 1R – 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – – 1R – 2R 1R 2R – 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open – – 1R 2R HF 2R 4R – –

Prestatietabel grand slam, dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1994 1995
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R – KF 3R F KF 3R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 1R 2R 3R 3R 1R 1R 2R 2R –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – 1R 2R KF 2R KF 1R – 1R –
Vlag van Verenigde Staten US Open – – 1R 1R 3R KF 1R – 2R –

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Darren Cahill.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Darren_Cahill&oldid=64534491"