Eray Cömert

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eray Cömert
Eray Cömert
Persoonlijke informatie
Volledige naam Eray Ervin Cömert
Geboortedatum 4 februari 1998
Geboorteplaats Rheinfelden, Vlag van Zwitserland Zwitserland
Lengte 183 cm
Been Tweevoetig
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Frankrijk FC Nantes
(gehuurd van Vlag van Spanje Valencia)
Rugnummer 24
Contract tot 30 juni 2026 (bij Valencia)
Verhuurd tot 30 juni 2024
Jeugd
2006–2009
2009–2016
Vlag van Zwitserland Concordia Basel
Vlag van Zwitserland FC Basel
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2016–2021
2017
2017–2018
2022–
2023–
Vlag van Zwitserland FC Basel
Vlag van Zwitserland FC Lugano
Vlag van Zwitserland FC Sion
Vlag van Spanje Valencia
Vlag van Frankrijk FC Nantes
101(5)
12(0)
12(0)
31(1)
0(0)
Interlands **
2019– Vlag van Zwitserland Zwitserland 12(0)

* Bijgewerkt op 30 augustus 2023
** Bijgewerkt op 30 augustus 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Eray Ervin Cömert (Bazel, 4 februari 1998) is een Zwitsers voetballer die doorgaans speelt als centrale verdediger. In januari 2022 verruilde hij FC Basel voor Valencia. Cömert maakte in 2019 zijn debuut in het Zwitsers voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Cömert speelde in de jeugd van Concordia Basel en kwam in 2009 in de opleiding van FC Basel terecht. Bij deze club maakte de centrumverdediger ook zijn debuut, toen op 7 mei 2016 met 2–3 gewonnen werd op bezoek bij FC Zürich. Matías Delgado, Davide Callà en Breel Embolo scoorden voor Basel en de tegentreffers waren van Philippe Koch en Oliver Buff. Cömert mocht van coach Urs Fischer in de basis beginnen en hij speelde het gehele duel mee.[1] In maart 2017 werd de Zwitser voor drie maanden op huurbasis gestald bij FC Lugano.[2] Na zijn terugkeer verhuurde FC Basel hem voor een heel seizoen aan FC Sion.[3] Op 23 augustus 2018 kwam Cömert voor het eerst tot scoren. In de Europa League had Ricky van Wolfswinkel twee keer gescoord en tegenstander Apollon Limasol stond door doelpunten van Anton Maglica en Fotios Papoulis op gelijke hoogte. Cömert, die van coach Marcel Koller de gehele wedstrijd mee mocht spelen, zorgde zes minuten voor tijd op aangeven van Kevin Bua voor de winnende goal voor Basel: 3–2.[4] In april 2019 verlengde Cömert zijn verbintenis bij Basel tot medio 2022.[5] In januari 2022 werd de centrale verdediger voor een bedrag van circa achthonderdduizend euro overgenomen door Valencia, waar hij zijn handtekening zette onder een verbintenis voor de duur van vierenhalf jaar.[6] Aan het begin van het seizoen 2023/24 nam FC Nantes de verdediger op huurbasis over.[7]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2015/16 Vlag van Zwitserland FC Basel Super League 5 0 0 0 5 0
2016/17 0 0 2 0 2 0
Vlag van Zwitserland FC Lugano 12 0 0 0 12 0
2017/18 Vlag van Zwitserland FC Sion 12 0 0 0 12 0
2018/19 Vlag van Zwitserland FC Basel 24 1 1 0 5 1 30 2
2019/20 33 2 3 0 14 1 50 3
2020/21 30 1 0 0 3 0 33 1
2021/22 9 1 2 0 8 0 19 1
Vlag van Spanje Valencia Primera División 8 0 1 0 9 0
2022/23 23 1 2 0 25 1
2023/24 Vlag van Frankrijk FC Nantes Ligue 1 0 0 0 0 0 0
Totaal 156 6 11 0 30 2 197 8

Bijgewerkt op 30 augustus 2023.[8]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Cömert maakte op 18 november 2019 zijn debuut in het Zwitsers voetbalelftal, toen gespeeld werd tegen Gibraltar. Namens dat land scoorde Reece Styche, maar door doelpunten van Cedric Itten (tweemaal), Ruben Vargas, Christian Fassnacht, Loris Benito en Granit Xhaka won Zwitserland het duel met 1–6. Cömert moest van bondscoach Vladimir Petković op de reservebank beginnen en hij viel twintig minuten na rust in voor Manuel Akanji. De andere debutant dit duel was Michel Aebischer (Young Boys).[9] Cömert werd in mei 2021 door Petković opgenomen in de Zwitserse selectie voor het uitgestelde EK 2020.[10] Op dit toernooi werd Zwitserland na strafschoppen uitgeschakeld door Spanje in de kwartfinales. Eerder was op die manier juist gewonnen van Frankrijk. In de groepsfase werd gelijkgespeeld tegen Wales (1–1), verloren van Italië (3–0) en gewonnen van Turkije (3–1). Cömert kwam niet in actie. Zijn toenmalige teamgenoot Silvan Widmer (eveneens Zwitserland) was ook actief op het EK.

In november 2022 werd Cömert door bondscoach Murat Yakin opgenomen in de selectie van Zwitserland voor het WK 2022.[11] Tijdens dit WK werd Zwitserland uitgeschakeld door Portugal nadat in de groepsfase gewonnen was van Kameroen en Servië en verloren van Brazilië. Cömert kwam in twee duels in actie. Zijn toenmalige clubgenoten Yunus Musah (Verenigde Staten), Hugo Guillamón (Spanje) en Edinson Cavani (Uruguay) waren ook actief op het toernooi.

Interlands van Eray Cömert voor Vlag van Zwitserland Zwitserland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Zwitserland FC Basel
1 18 november 2019 Vlag van Gibraltar GibraltarZwitserland Vlag van Zwitserland 1 – 6 EK 2020 kwalificatie
2 7 oktober 2020 Vlag van Zwitserland ZwitserlandKroatië Vlag van Kroatië 1 – 2 Vriendschappelijk
3 11 november 2020 Vlag van België BelgiëZwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 1 Vriendschappelijk
4 31 maart 2021 Vlag van Zwitserland ZwitserlandFinland Vlag van Finland 3 – 2 Vriendschappelijk
5 30 mei 2021 Vlag van Zwitserland ZwitserlandVerenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 2 – 1 Vriendschappelijk
6 3 juni 2021 Vlag van Zwitserland ZwitserlandLiechtenstein Vlag van Liechtenstein 7 – 0 Vriendschappelijk
7 1 september 2021 Vlag van Zwitserland ZwitserlandGriekenland Vlag van Griekenland 2 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Vlag van Spanje Valencia
8 29 maart 2022 Vlag van Zwitserland ZwitserlandKosovo Vlag van Kosovo 1 – 1 Vriendschappelijk
9 9 juni 2022 Vlag van Zwitserland ZwitserlandSpanje Vlag van Spanje 0 – 1 Nations League 2022/23
10 17 november 2022 Vlag van Ghana GhanaZwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 0 Vriendschappelijk
11 24 november 2022 Vlag van Zwitserland ZwitserlandKameroen Vlag van Kameroen 1 – 0 WK 2022
12 6 december 2022 Vlag van Portugal PortugalZwitserland Vlag van Zwitserland 6 – 1 WK 2022

Bijgewerkt op 30 augustus 2023.[12]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Zwitserland FC Basel
Super League 1 2015/16
Schweizer Pokal 1 2018/19

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Wedstrijdgegevens FC Zürich – FC Basel bij Soccerway. Gearchiveerd op 21 juni 2023.
  2. (de) Eray Cömart per sofort leihweise zum FC Lugano FC Basel, 8 maart 2017
  3. (de) Eray Cömart geht leihweise zu FC Sion FC Basel, 7 juli 2017
  4. Wedstrijdgegevens FC Basel – Apollon Limasol bij Soccerway. Gearchiveerd op 26 november 2022.
  5. (de) Der FCB und Eray Cömert verlängern den Vertrag bis 2022 Fussball Infos, 15 april 2019
  6. (es) El Valencia hace oficial el fichaje del central Eray Comert que firma hasta 2026 Marca, 24 januari 2022. Gearchiveerd op 19 december 2022.
  7. (en) Nantes sign Valencia's Eray Cömert on loan Get French Football News, 26 augustus 2023
  8. Profiel Cömert bij Soccerway. Gearchiveerd op 2 oktober 2022.
  9. Wedstrijdgegevens Gibraltar – Zwitserland bij European Football. Gearchiveerd op 26 mei 2023.
  10. (de) Das Kader des Schweizer Nationalteams für die UEFA EURO ist bekannt SFV, 31 mei 2021
  11. (de) Murat Yakin gibt Schweizer WM-Aufgebot bekannt SFV, 9 november 2022
  12. Gespeelde interlands Cömert bij European Football. Gearchiveerd op 17 november 2022.