Even Cowgirls Get the Blues

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Even Cowgirls Get the Blues
Tagline There have been many great drivers but only one great passenger.
Regie Gus Van Sant
Producent Laurie Parker
Scenario Tom Robbins (boek)
Gus Van Sant
Hoofdrollen Uma Thurman
Lorraine Bracco
Pat Morita
Muziek k.d. lang
Ben Mink
Montage Curtiss Clayton
Gus Van Sant
Cinematografie John J. Campbell
Eric Alan Edwards
Distributie Fine Line Features
Première VS: 13 september 1993
Nederland: 18 augustus 1994
Genre Komedie / Drama / Romantiek
Speelduur 95 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Budget $8.000.000 (schatting)
Overige nominaties 2
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Even Cowgirls Get the Blues is een Amerikaanse film uit 1993 van Gus Van Sant en gebaseerd op het gelijknamige boek uit 1976 van Tom Robbins.

De film werd slecht door het publiek ontvangen en werd in 1995 twee keer genomineerd voor een Golden Raspberry Award. In de Verenigde Staten bracht de film slechts $1.708.873 op.[1]

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Even Cowgirls Get the Blues vertelt het verhaal van Sissy Hankshaw, een vrouw die geboren is met een afwijking (ze noemt het liever geen handicap): ze heeft enorm grote duimen. Onderwerpen als homoseksualiteit, vrijheid in het gebruik van drugs, politieke opstand voor rechten van het dier en godsdiensten blijven op de achtergrond, maar zijn wel aanwezig in het verhaal. Sissy's duimen zijn ideaal voor het liften, en hier maakt ze dan ook veelvuldig gebruik van. Op die manier komt ze in New York, waar ze een model wordt voor travestie-vrouwelijke hygiëne producten en haar op die manier in aanraking brengt met de man met wie ze zal trouwen, een traditionele Mohawk, Julian Gitche. In haar verdere reizen ontmoet ze, naast vele anderen, een sexy cowgirl genaamd Bonanza Jellybean en een rondreizende ontsnapte gevangene uit een Japans concentratiekamp met de bijnaam "The Chink".

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Hoofdrollen
Thurman, Uma Uma Thurman Sissy Hankshaw
Bracco, Lorraine Lorraine Bracco Delores Del Ruby
Morita, Pat Pat Morita The Chink
Bijrollen
Dickinson, Angie Angie Dickinson Miss Adrian
Reeves, Keanu Keanu Reeves Julian Gitche
Hurt, John John Hurt The Countess
Phoenix, Rain Rain Phoenix Bonanza Jellybean
Begley Jr., Ed Ed Begley Jr. Rupert
Kane, Carol Carol Kane Carla
Young, Sean Sean Young Marie Barth

Nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

In 1995 werd de film twee keer genomineerd voor een Golden Raspberry Award:[2]

  • Golden Raspberry Award: Slechtste actrice: Uma Thurman
  • Golden Raspberry Award: Slechtste bijrol: Sean Young

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • De schrijver van het boek, Tom Robbins, is de verteller in de film.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]