Feng shui

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Feng shui
Feng shui
Feng shui in het
vereenvoudigd Chinees
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd 风水
Traditioneel 風水
Pinyin fēng shuǐ
Jyutping (Standaardkantonees) fung1 seoi2
Zhuyin ㄈㄥˉ ㄕㄨㄟˇ
Standaardkantonees Fóng Sěuj
HK-romanisatie (Standaardkantonees) Fung Shui
Yale (Standaardkantonees) fūng séui
Dapenghua Fóng Sěuj
Bao'an-Hakka fung1 sui3
Hongkong-Hakka fung1 sui3
Dongguanhua fung1 ?
Meixianhua fung1 shui3
Peng'im (Chaozhouhua) huang1 jui2
Minnanyu Hong-chúi
Shanghainees [fuŋ˦ sɿ]
Thais ฮวงจุ้ย
Vietnamees Phong thủy
Letterlijke vertaling Wind en water

Feng shui (vereenvoudigd Chinees: 风水; traditioneel Chinees: 風水; pinyin: fēng shuǐ; spreek uit als: feng sjweej / [ˌfʌŋˈʃweɪ]) is de meer dan 3000 jaar oude filosofie die leert hoe de omgeving het geluk kan beïnvloeden. Feng shui wordt als pseudowetenschap beschouwd.[1]

Filosofie[bewerken | brontekst bewerken]

Feng shui betekent letterlijk 'wind en water', naar het begrafenisboek Zang Shu (葬書) dat zegt: "Qi drijft op de wind (feng) en verspreidt, maar blijft waar het water (shui) tegenkomt". Feng shui leert welke invloeden vormgeving en inrichting op het welzijn en geluk van de mens hebben, en ook hoe negatieve invloeden veranderd kunnen worden in positieve.

Feng shui gaat over de relatie tussen de mens en de leef- of werkomgeving en is gericht op harmonie tussen natuurlijke en gecreëerde vormen. Alles wat de mens maakt is in wezen niet natuurlijk, maar kan wel met die natuur in harmonie gebracht worden.

Het doel van Feng shui is om onze leef- of werkomgeving zo aan te passen dat een harmonieuze stroming van Qi gestimuleerd wordt. In de Chinese filosofie draait alles om harmonie en evenwicht tussen de tegengestelde, maar elkaar complementerende krachten yin en yang.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]