Gallium(III)oxide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gallium(III)oxide
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van gallium(III)oxide
 Ga3+
 O2−
Algemeen
Molecuulformule Ga2O3
IUPAC-naam gallium(III)oxide
Andere namen galliumsesquioxide, gallia
Molmassa 187,4442 g/mol
SMILES
O=[Ga]O[Ga]=O
InChI
1S/2Ga.3O
CAS-nummer 12024-21-4
PubChem 5139834
Wikidata Q419487
Beschrijving Wit kristallijn poeder
LD50 (muizen) (oraal) 10.000 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid (alfa) 6,44 g/cm³
(bèta) 5,88 g/cm³
Smeltpunt (alfa) 1900 °C
(bèta) 1725 °C
Goed oplosbaar in zuren
Onoplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur (bèta) monoklien
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Gallium(III)oxide of gallia is een anorganische verbinding van gallium en zuurstof, met als brutoformule Ga2O3. De stof komt voor als een wit geurloos kristallijn poeder, dat onoplosbaar is in water. Het is een belangrijke verbinding in de nanotechnologie, katalyse en lasertechnologie. Het wordt ook gebruikt als diëlektrische coating in zonnecellen.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Gallium(III)oxide kan bereid worden door elementair gallium te verhitten in aanwezigheid van dizuurstof of door thermische ontleding van gallium(III)hydroxide bij 500 °C:

Kristallijne vormen[bewerken | brontekst bewerken]

Gallium(III)oxide komt voor in 5 kristallijne vormen, waarvan de β-vorm de meest stabiele is:

  • α-Ga2O3, bereid door verhitting van β-Ga2O3 op 1100 °C en bij een druk van 650 Pa
  • β-Ga2O3, bereid door verhitting van gallium(III)nitraat, -acetaat of -oxalaat boven 1000 °C
  • γ-Ga2O3, bereid door het snel verhitten van galliumhydroxide tot 400-500 °C
  • δ-Ga2O3, bereid door gallium(III)nitraat te verhitten bij 250 °C
  • ε-Ga2O3, bereid door het kort verhitten van δ-Ga2O3 bij 550 °C

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) MSDS van gallium(III)oxide[dode link]