Gebruiker:DannyJ.Caes/Kladblok

• Reeds sedert zijn prille jeugd bezeten door de sterke drang om HELEMAAL GEEN voetballist te worden, zelfs geen voetbalsupporter.

Danny J. Caes (Danny Jules Caes), of gewoon: Danny Caes (°28-2-1964, Gent). Arbeider. Slechte en tegendraadse leerling op school (zat steeds te dagdromen i.v.m. de plannen van de NASA). Verbergt zich niet achter een pseudoniem of nepnaam. Deep sky waarnemer en uitpluizer van sterrenatlassen, onderzoeker van sterrencatalogi, verzamelaar van bijnamen van deep sky objecten. Toevoeger van allerlei info i.v.m. telescopische sterrenkunde en optische hemelverschijnselen (alsook entoptische verschijnselen) in tal van wetenschappelijke Wikipedia bladzijden (let wel: enkel hetgeen strikt wetenschappelijk aanvaardbaar is!). Vanaf de zomer van 2019 een (bijna) dagelijkse toevoeger van zo-goed-als onbekende feiten en weetjes in Nederlandstalige Wikipedia artikels omtrent de vijf bemande maanlandingen na Apollo 11 (Apollo 12, 14, 15, 16, en 17). Let wel, in November 2019 is het 50 jaar geleden dat CDR Charles Conrad en LMP Alan Bean van Apollo 12 op de maan stonden. Zal deze gebeurtenis herdacht worden denkt U, zoals met Apollo 11 in Juli 2019?

Zeldzame optische verschijnselen / experimenteren met optica

• De Crown Flash, teweeggebracht door plots optredende elektromagnetische spanningsverschillen in het Cirrus-deken vanboven aan een onweerswolk (Cumulonimbus), waarbij spectraalkleurige Parhelia (Bijzonnen) dooreengeschud kunnen worden (geagiteerde hexagonale ijskristalletjes). Daar bestaan voorbeelden van op YouTube, gefilmd door verbijsterde ooggetuigen. Misschien is dit de verklaring van het schudden of bewegen van de Primaire en Secundaire Regenbogen die terzelfdertijd kunnen optreden tijdens het opgewekt worden van de Crown Flash in verstoorde Parhelia. Misschien kan ook de schematische voorstelling op bladzijde 220 (item 154) in M.G.J.Minnaert's DE NATUURKUNDE VAN 'T VRIJE VELD, DEEL 1, daarmee verklaard worden (regenbogen optredend in het licht van heldere Parhelia) (we hebben er meteen een nieuw soort optisch hemelverschijnsel bij!). De roodkleurige vlek in het derde schema van de Primaire en Secundaire regenbogen zou teweeggebracht kunnen worden door de "overlapping" van de twee afwijkende Secundaire regenbogen teweeggebracht door twee heldere Parhelia links en rechts van de zon. De kleur rood is steeds de helderste kleur in Parhelia. Zie ook het verschijnsel van de Offset White Arcs, vermeld door W.R.Corliss in diens boek RARE HALOS, MIRAGES, ANOMALOUS RAINBOWS, AND RELATED ELECTROMAGNETIC PHENOMENA (The Sourcebook Project, 1984). N.B.: het verschijnsel Crown Flash is vermeld in LIGHTNING, AURORAS, NOCTURNAL LIGHTS, AND RELATED LUMINOUS PHENOMENA (William R. Corliss, The Sourcebook Project, 1982).
• Het optische verschijnsel Glorie in synthetisch textiel, dat er uitziet als een stelsel parallelle spectraalkleurige banden in plaats van cirkels. Niet te verwarren met het verschijnsel Corona of Krans dat men te zien krijgt als men de zon of een puntvormige lichtbron waarneemt DOORHEEN synthetisch textiel, bijvoorbeeld doorheen een paraplu.
• Mogelijke zichtbaarheid van gedeelten van de Glorie en de Wolkenboog vanuit orbit rond de Aarde, bijvoorbeeld vanuit het I.S.S. (International Space Station). Hoeveel orbitale foto's zijn er reeds van deze optische verschijnselen genomen? Zijn ze reeds gefilmd? (de Glorie en de Wolkenboog die zich in de wolkenpartijen vertonen). Het is te hopen dat het defect van de H.D.E.V. (High Definition Earth Viewing) aan boord van het I.S.S. niet definitief is! (Juli 2019). Dat is het dus wel (Augustus 2019) (2014-2019, zo'n goeie drie jaar na het veronderstelde sterfjaar 2016).
• Mogelijke verklaring van de roodkleurige Transient Lunar Phenomena (TLP) door middel van velden bestaande uit minuscuul kleine transparante glasbolletjes in en op het maanstof, beschenen door de zon. Op ongeveer twee dagen VOOR en twee dagen NA Volle Maan zouden deze velden bestaande uit glasbolletjes ons het meest opvallende spectrale kleur moeten tonen: rood. Met andere woorden, we zouden een variant van de Primaire Glasbolletjesboog met R: 22°30' moeten te zien krijgen, zich vertonend als ultrakleine segmentjes, enkel waarneembaar m.b.v. een telescoop en bijgevoegd draaiend lineair polarisatiefilter aan het oculair, dit om het effect in helderheid te doen "pulseren" (let op: verkijk U niet op de Bundels van Haidinger!).
• Kan een betrekkelijk kleine (lees: een niet-al-te-grote) vlakke spiegel op het maanoppervlak een straal zonlicht richting aarde reflecteren, zodanig dat maanwaarnemers m.b.v. zéér sterke telescopen een zwak lichtpuntje kunnen ontwaren tussen de kraters? (experiment het best uit te voeren als de spiegel het volle zonlicht ontvangt kort na de lokale zonsopkomst of kort voor de lokale zonsondergang, het lichtpuntje heeft dan de donkere terminator als achtergrond, helderheidskontrast!). De beste lokatie op de maan zou omstreeks Sinus Medii (de krater Oppolzer) kunnen zijn, omdat de ochtend- en avond-terminator zich dan op de nul-meridiaan bevinden (eerste kwartiers maan en laatste kwartiers maan). Bij Volle Maan is de helderheid van de retro-reflectie van het maanoppervlak veel te groot.
• Verbeterde zichtbaarheid van de overtallige bogen aan de "binnenkant" van de Primaire Regenboog door middel van een prisma waar men doorheen kijkt, waarbij alle spectrale kleuren (feitelijk zijn dit slechts de drie hoofdkleuren Rood-Groen-Ultramarijnblauw van J.C.Maxwell) terug tot wit herleid kunnen worden en daardoor veel scherper begrensde bogen tonen (de witte Supernumerary Arcs, of witte overtallige bogen).
• Verbeterde zichtbaarheid van spectraalkleurige hemelverschijnselen (regenboog, circumzenitale boog, iriserende wolken, etc...) tijdens het optreden van een ongewoon heldere Supernova (de meest ideale puntvormige lichtbron, in plaats van de schijfvormige lichtbron Zon, of Volle Maan, waarbij de spectrale kleuren enigzins in elkaar vloeien). De Amerikaanse space-artist Don Davis (van o.a. Carl Sagan's COSMOS) heeft indertijd een schilderij gemaakt van een heldere supernova schijnend doorheen Cirrocumuluswolken. Daarop is te zien dat de spectrale kleuren van de daarbij opgewekte Krans (Corona) veel helderder zijn dan bij de schijfvormige zon het geval is.
• Is een heldere daglichtkomeet in staat om een tweede ("valse") terminator te veroorzaken op de maan? (met andere woorden: een tweede heldere lichtbron inplaats van de zon alleen).
• Maan-komeet occultatie. Is een heldere daglichtkomeet in staat om het asgrauwe licht van een jonge maan (of oude maan) zodanig te overheersen dat de gehele nachtkant van de maan als silhouet te zien is? (zoals tijdens een totale of gedeeltelijke zonsverduistering). Is zoiets al eens waargenomen?
• Kunnen de zonlichtreflecterende vleugels van insektenzwermen bepaalde soorten afwijkende haloverschijnselen veroorzaken? Bijvoorbeeld veroorzaakt door ontzaglijke zwermen van sprinkhanen.
• Kunnen er afwijkende haloverschijnselen optreden tijdens zandstormen? (d.m.v. transparante zandkorreltjes in plaats van ijskristalletjes).
• Kunnen er varianten van de Primaire en Secundaire Regenbogen ontstaan in transparante hagelbolletjes? (de hagelbolletjesboog met afwijkende radius).
• Torusvormige transparante glazen buis, en het focale punt dat ontstaat door geconcentreerd "regenboog licht" (een mathematische kwestie). Gerelateerd aan de regenbogen van hogere orden (dus ver voorbij Newton's Zero Order Rainbow), waarbij elke bolvormige regendruppel een serie focale punten VOOR en ACHTER zich "meedraagt", allen op de as regendruppel - puntvormige lichtbron.
• Hoe ziet het gebied van de blauwe hemel eruit als men dat bekijkt doorheen een draaiend lineair polarisatiefilter, maar dan wel als de zon pal in het zenit staat (?). In verband met hemelpolarisatie, zie G.P.Konnen's GEPOLARISEERD LICHT IN DE NATUUR. Deze vraag komt echter niet aan bod.
• Het schoolse regeltje R.O.G.Gr.B.I.V. (Rood, Oranje, Geel, Groen, Blauw, Indigo, Violet) dient zo snel mogelijk vergeten te worden, omdat er in het spectrum van wit licht helemaal geen violet voorkomt. Het violet van Sir Isaac Newton's spectrum is waarschijnlijk te wijten aan een foutieve waarneming van de kleuren van de Primaire Regenboog, waarbij het ultramarijnblauw van de eigenlijke boog overgaat naar het rood van de eerste overtallige boog, daarbij de kleur magenta tonend (Newton's violet). Het spectrum van wit licht bestaat uit slechts drie hoofdkleuren: Rood, Groen, Ultramarijnblauw (dezelfde kleuren van het R-G-B systeem van televisieschermen en dergelijke). Sir Isaac Newton had in zijn dagen echter geen weet van de drie hoofdkleuren van het spectrum, en aldus ontstond het regeltje ROGGrBIV dat tot op de dag van vandaag menig schoolboek siert. Johann Wolfgang von Goethe ontdekte Sir Isaac Newton's fout en ontwierp een exakte weergave van hetgeen er gebeurt als men de spectrale projectie veel verder van het zonbeschenen prisma observeert. Er zijn dan slechts drie kleuren zichtbaar: rood, groen, en ultramarijnblauw.
• Het mysterie van de meervoudige beelden van de zon (of de maan) in de nabijheid van de werkelijke zon (of maan). Bestaan zulke meervoudige zonne- of maanbeelden echt? Ze zijn in ieder geval beschreven in M.G.J.Minnaert's De Natuurkunde van 't Vrije Veld, Deel 1, alsook in W.R.Corliss's Rare Halos, Mirages, Anomalous Rainbows, and related electromagnetic phenomena.
• Indien de zon hetzelfde licht zou uitstralen als de diep-paarse blacklights uit de jaren '70, hoe zou de maan er dan uitzien? Zouden we dan opmerkelijke kleuren te zien krijgen die kenmerkend zijn voor fluorescerende mineralen? (zouden er gesteenten op de maan zijn die ons datzelfde soort kleurverschijnselen kunnen tonen?).
• Indien de maan een atmosfeer zou hebben, net als de aarde, en het regent er af en toe, hoe zou die natte grond er dan uitzien? Veel meer kleurschakeringen zoals natte grond op aarde? (natte stenen tonen ook meer kleuren dan droge stenen).

Entoptische verschijnselen (vreemdsoortige fenomenen zichtbaar in het waarnemend oog)

• Het Maedler fenomeen, dat zich vertoont als een soort komeetstaart naast het telescopisch waargenomen beeld van de heldere planeet Venus. Dit zou wel eens hetzelfde kunnen zijn als Minnaert's Blauwe Bogen naast een heldere rode of witte puntvormige lichtbron (Purkyne Arcs). Zie bladzijde 137 (item 88) in M.G.J.Minnaert's DE NATUURKUNDE VAN 'T VRIJE VELD, DEEL 1.
• Tijdelijke verschuiving van de kleur rood naar magenta na het plotse nachtelijke ontwaken en kijken naar het lichtgevende rode display van een wekker-radio. Deze chromatische entoptische verschuiving duurt vrij kort, slechts enkele seconden. Hier, alsook bij alle andere entoptische verschijnselen, zijn geen hallucinogenen betrokken! Geen roes-opwekkende middelen!
• Is het Pulfrich effect verantwoordelijk voor nachtelijke ongevallen op de openbare weg? (de vertraagde overdracht van de visuele impuls tijdens het zien van snel bewegende voertuigen, te wijten aan het halfduister).
• Wazige groene en magenta kleurige omzomingen aan out-of-focus silhouetten van kleine voorwerpjes die zich zéér dicht bij het waarnemend oog bevinden, gezien tegen een witte of grijze achtergrond. Deze wazige groene en magenta kleurige omzomingen vertonen zich het best aan de vertikale randen van de donkere voorwerpjes. Een zuiver entoptisch verschijnsel, zoveel is zeker, maar hoe komt het tot stand?
• Is de magentaroze cirkel die te zien is als men doorheen een violet of purper kleurfilter kijkt hetzelfde als Maxwell's Spot?
• (een vraag van Sir Isaac Newton, vermeld in diens OPTICKS): Hoe komt de vreemdsoortige ronde gekleurde vlek tot stand die zichtbaar wordt als men voorzichtig met een vingertop opzij tegen het waarnemend (gesloten) oog drukt, waarbij dus aan de andere kant van het gezichtsveld een ronde vlek te zien is die sterk doet denken aan het bontgekleurde "oog" in een veer van een pauw.
• De Caes arc of Boog van Caes, is een entoptisch verschijnsel dat steeds te zien is als men op een hoek van ongeveer 25 graden naast een helderwitte puntvormige lichtbron kijkt, tegen een donkere achtergrond. De Boog van Caes ziet er uit als een soort miniatuur-weergave van de spectraalkleurige Circumzenitale Boog, maar dan wel in de tegenovergestelde kleuren van het eigenlijke spectrum ("negatieve" kleuren). De Boog van Caes is altijd met de convexe kant van de boog gericht naar de lichtbron. Rondom dit boog-achtige entoptische verschijnsel is de Purkyne Tree zichtbaar, wat een beeldveld-vullend vertoonsel oplevert: een waar netwerk van kriskras door elkaar heen lopende bloedvaatjes in het oog.

Astronomie

• Hoe komt het dat de Galactische Evenaar (Galactic Equator) de noordelijkste en zuidelijkste lokaties van de Ecliptica snijden? Toeval? Of... ?
• Is het mogelijk om m.b.v. een bepaald kleurfilter de contrasterende kleuren van bijvoorbeeld de dubbelster γ Andromedae veel opvallender te maken? (dus dat de lichtblauw-achtige component van de dubbelster er diepblauw uitziet, en dat de geelachtig-witte component er opvallend diepgeel of oranjegeel uitziet). Ik dacht aan een lila-achtige violetkleurige filter, maar ik moet het dus eerst uitproberen (ik moet aan de juiste soort lila/violet-achtige kleur zien te komen). Een transparant gekleurd snoeppapiertje volstaat, het moet dus niet speciaal een professioneel Lumicon-filter zijn om op het oculair van de telescoop te draaien. Klinkt behoorlijk amateuristisch niet? (daarin zitten de ECHTE ontdekkingen!).
• Het is nu al een hele tijd geleden dat Eugène Delporte de begrenzingen van de 88 officieel erkende sterrenbeelden heeft bedacht, maar zullen ze altijd kunnen blijven bestaan? De precessiebeweging van onze aardebol zal ervoor zorgen dat het coordinatenstelsel (de grid van alle Rechte Klimmingen en Declinaties) ten opzichte van Delporte's vastgelegde grenzenstelsel er behoorlijk "uit de haak" zal uitzien. Had het niet beter geweest als Eugène Delporte een systeem van kwartcirkels had bedacht inplaats van haaks op elkaar staande rechte lijnen? Zo'n systeem (booglijnen) zou altijd kunnen blijven bestaan en zou nooit op een storende manier interfereren met het coordinatenstelsel. Het "uit de toon" effekt van Delporte's begrenzingen kan zelfs nu al opgemerkt worden in sterrenatlassen zoals Wil Tirion's SKY-ATLAS 2000.0 en URANOMETRIA 2000.0.

Ruimtevaart / Fysica / Optica

• Zijn er al ooit foto's genomen van bijvoorbeeld het I.S.S. (International Space Station) met de verborgen zon pal daarachter? (dus een opzettelijk teweeggebrachte totale zonsverduistering waarbij het gehele ruimtestation omgeven is door een Silver Lining effect, buigingsverschijnselen).
• Hoe komt het dat er aan de Exhaust Nozzles (de conusvormige uitlaatpijpjes) van de Command-Service Module (CSM) en de Lunar Excusion Module (LEM) van het Apollo project geen uitstotende gaswolkjes zichtbaar waren, terwijl dat bij de Soyuz ruimtecapsules wel het geval was (en is).
• Kan een astronaut een emmer water uitgieten over het maanoppervlak? (misschien indien dat water eerst aangepast zou worden aan de afwezigheid van luchtdruk buiten de maanlander, dus in een soort kamertje waar de druk zéér traag afneemt, zodanig dat het water niet kan koken). En als dat water dan op het maanoppervlak zou liggen, hoe zou het zich dan gedragen? Zou het direkt opgenomen worden door de stoflaag (regolith) op het oppervlak, zoals een spons, of zou het als een soort druppels blijven liggen?
• Hoe groot zou een bal zijn, gemaakt van alle samengevoegde kunstmatige satellieten en andere ruimtetuigen die ooit in een baan om de aarde gebracht zijn, of die de interplanetaire ruimte hebben verkozen... (een diameter van pakweg 100 meter? 500 meter? Een kilometer? Meerdere kilometers? De diameter vergelijkbaar met die van een kleine asteroide?).
• Indien er een vierkantvormig metalen plakkaat van 10 meter op 10 vertikaal op het fijnstoffige maanoppervlak zou staan, en we laten dat plakkaat (zo'n goeie 100 vierkante meter) zijwaarts vallen op het oppervlak, zou die val ons een immense stofwolk te zien geven, of helemaal niks? (theoretisch zou er dus helemaal niks van opwaaiend stof te zien zijn omdat er op de maan geen atmosfeer is).
• Moest heel het maanoppervlak (de stoffige regolith laag) platgedrukt kunnen worden, zou de maan er tijdens de crescent-faze veel helderder uitzien? (baserend op de foto's van de schijnbaar wit uitziende wielsporen van de Modularized Equipment Transporter (MET) van Apollo 14).
• Een Fish-eye lens gericht naar het nadir van de aarde had enorm veel spectaculaire beelden kunnen opleveren! (de H.D.E.V. aan boord van het I.S.S.) (High Definition Earth Viewing).

Een raadselachtig verschijnsel zonder enige zinnige verklaring

• Hoe ontstaat de zure azijn-achtige geur en het vettige aanvoelen van transparante glazen voorwerpen die al een hele tijd (zeg: enkele jaren) bewaard zijn gebleven in kartonnen dozen en zelfs in luchtdichte verpakkingen? (nooit een zinnig antwoord op gekregen). De geur ervan is merkwaardig zuur, ongeveer dezelfde geur als deze van oude filmrollen in een vochtige gesloten omgeving.

Psychologie / Muziek / Geluiden / Kleurenleer (Synesthesie?)

Het horen van nachtelijke ultrasone signalen van vleermuisjes tijdens de kindertijd

• Er zijn dus mensen die de nachtelijke ultrasone signalen van vleermuisjes kunnen horen. Ik ben daar één van. Althans, dat is hetgeen ik mij nog kan herinneren van de tijd toen ik kind was (jaren 60 van de vorige eeuw). Mijn gehoor is nog steeds relatief goed, maar ik kan ze niet meer horen, de nachtelijke vleermuisjes. Het spijtige van de zaak is, dat men zoiets niet aan iedereen kan vertellen, want de wereld is meer en meer een plaats aan het worden waar enkel domheid zegeviert.

Preventief blijven strijden tegen permanente hersenbeschadiging

• Het is ten zeerste aan te raden om het Vlaamse radiostation Q Music zoveel mogelijk te mijden. Het veroorzaakt immers permanente hersenbeschadiging. Wie op de werkvloer naar het dagdagelijks herhalende lijstje swingloze nummers van Q Music blijft luisteren, laat zijn of haar hersencellen onherroepelijk afsterven. Het zijn praktisch allemaal nummers waarin sentimentele klaagzang, kwijlzang, en zaag-zang de boventoon voeren (hartepijn muziek, gebracht door zangers met "sensuele" eunuch stemmen, mannen-in-nood muziek). Op de koop toe roepen deze swingloze zwalpende nummers zelfmoordgedachten op omdat ze geen enkel gevoel van vreugde of gewiekste spitsvondigheid in zich hebben. Het is een feit waar menig arbeider zich terdege van bewust is, maar er niet over durft te spreken met de leidinggevenden. Q Music zal pas als een kwaal worden aanzien als één of ander groepje hooggeleerde onderzoekende professoren met hele reeksen harde cijfers voor de dag zullen komen. Ondertussen moeten de hersencellen van (zogezegd "niet-zo-bijster-intelligente") arbeiders onherstelbaar blijven afsterven (gevolg: Alzheimer), want... "Q is good for you" (tijdens het luisteren naar Q Music treedt een mentaal verouderingsproces in, waarbij jongeren zonder het goed te beseffen dagelijks geestelijk aan het aftakelen zijn) (jong-dement worden ze).

Op de klippen gelopen relatieschepen (relation ships) en het ondernemen van vruchteloze pogingen om ze terug zeewaardig te maken (all aboard!).

• Dit is dus het leitmotiv van Q Music. Althans van de Vlaamse Q Music, want ik weet niet wat de Nederlandse Q Music zoal te bieden heeft. In ieder geval zorgt Q Music ervoor dat arbeiders op de werkvloer in de waan blijven verkeren dat ze dagelijks aan het verder bestaan van hun relatie moeten denken, en niks anders. Huisje-Tuintje-Boompje dus. Als je een hardnekkige vrijgezel bent en je hebt je daar altijd gelukkig bij gevoeld, dan ben je volgens de filosofie van Q Music taboe (want er mag niks anders in de hersenen van arbeiders rondwaren dan aanslepende problemen teweeggebracht door de enigzins verzuurde relatie met de wettelijke partner).

Vast zitten in de oranjerood faze

• In de kleurencyclus is de oranjerood faze de allerslechtste waarin men zich kan bevinden. Het toppunt (geel) ligt reeds achter de rug, en de nefaste effekten van sleur, sleet, alledaagsheid, getalm, gezwalp, vadsigheid, het onfrisse, blijven steken, ter plaatse staan trappelen, platgetreden paden blijven bewandelen, processie van Echternach, lauw bier zonder schuim, kleverige zomerhitte, zich verlept voelen, het uitgekeken zijn op de levenspartner, beginnende barstjes in het huwelijk (het nummer Is dit alles van Doe Maar), vastzitten in het gezinsleven, geforceerd moeten glimlachen, feest moeten vieren zonder dat er echt iets te vieren valt, gezapigheid, en vooral verveling, etc... vieren hoogtij in de oranjerood faze, en dat is nu net hetgene waar Q Music mee uitblinkt, dag na dag, week na week, maand na maand, jaar na jaar, zo tot in den treure. Bij Q Music is men doodsbang om spitsvondige New Wave (post punk) nummers te laten horen die de snedige en grappige krankzinnigheid van de groengeel-faze (alsook de tegenoverliggende kleuren magenta/violet) in zich hebben, idem Two-Tone Ska. We zullen dit soort aanstekelijke nummers zelfs nooit te horen krijgen in de categorie "Foute muziek", want ze zouden de hersencellen van de arbeiders wakker kunnen doen schudden! (arbeiders moeten braaf zijn).

De kleurencyclus (een geheel andere kijk op J.W.Goethe's kleurencirkel)

• De kleurencyclus is een schijfvormige of ringvormige voorstelling van de overvloeiende kleuren van het spectrum, waarbij het rood en het diepe ultramarijnblauw (de twee "eindkleuren" van het spectrum) in elkaar overvloeien en aldus het "onbestaande" spectrumkleur magenta tonen (diep roze). Dus dit is het spectrum als een gesloten cirkel in plaats van een strook met een begin- en eindkleur. In de kleurencyclus kan men de tijdscycli zien, zoals dag en nacht, de seizoenen, en zelfs een mensenleven. De voortgang in de kleurencyclus gaat van ultramarijnblauw naar cyaanblauw, naar groen, groengeel, geel, geeloranje, oranje, oranjerood, rood, magenta, violet, en terug ultramarijnblauw. NIET ANDERSOM !!! De beste faze in de kleurencyclus is de groengele faze. Het toppunt van de kleurencyclus is geel, maar eens voorbij de geel-faze begint de aftakeling (geeloranje, oranje, oranjerood). Het allerslechtste deel van de kleurencyclus is het oranjerood en het eigenlijke crisis-kleur rood. In deze faze zijn er twee mogelijkheden: ofwel maakt men er een eind aan, ofwel zoekt men een totaal andere manier van leven (de verlossende magenta-faze, waarbij men de verstikkende oranjerood-faze voorgoed vaarwel zegt). De magenta-faze is enkel voor mensen met een zeer sterk karakter, want hier heersen tal van taboe-toestanden die angstvallig vermeden worden door (vooral) de brave schoolse blauw-faze. Het zou kunnen dat de kleurencyclus al eens eerder is uitgevonden, maar ik weet het niet. Ikzelf heb de kleurencyclus rond 1990 uitgevonden tijdens het zitten kijken naar een verbeterde versie van J.W.Goethe's kleurencirkel, waarbij alle zes hoofdkleuren (ultramarijnblauw, cyaanblauw, groen, geel, rood, magenta) in elkaar overvloeien.

Jong en oud geel

• Jong en oud geel in het CMYK systeem. Uit de kleurencirkel (alsook de kleurencyclus) leren we het bestaan van jonge en oude geeltinten. Jong geel is geel met een uiterst klein percentage cyaanblauw, zodanig dat het er als een soort groenachtig geel uitziet (kleur van jonge bananen). Oud geel is geel met een uiterst klein percentage magenta, zodanig dat het er als een soort oranjeachtig geel uitziet (kleur van oude bananen).

Brave voorbeeldige kleuren en stoute ondeugende kleuren

• De brave voorbeeldige kleuren in de kleurencyclus zijn blauw en oranje (deze twee kleuren staan lijnrecht tegenover elkaar, en vormen een soort as). De stoute ondeugende kleuren zijn groen en magenta (ook deze twee kleuren staan lijnrecht tegenover elkaar, ook zij vormen een soort as).
• Blauw en Oranje zijn de kleuren van gewone dagdagelijkse saaie en schreeuwerige rockmuziek, en van brave en niet bijster intelligente hardrockers in afgeleefd jeans + een overdaad aan opvallende doch wansmakelijk ogende tatouages, ook van de bereidwillige truckchauffeur in een veel te wijde en veel te laaghangende bontgekleurde (of eerder kleurloze) korte broek waardoor de laagste gedeelten van de beide onderbenen er uitzien als korte brede stompjes (mannen met een lang bovenlijf en korte dikke kromme beentjes), en ook van de potige en veel te lawaaierige uitbater van een kermis-attractie met een immer schuinhangende sigaret in de mond, maar ook van de ideale vaderfiguur of levende grote teddybeer voor kleine kinderen (type Onslow uit Keeping Up Appearances) (ruw en ietwat vervaarlijk uitziend, maar met een gouden of peperkoeken hart en altijd paraat om te helpen) (ruwe bolster - blanke pit, blaffende honden bijten niet), en ook van de potige Nederlandse garagist in Jacques Tati's Trafic (Tony Knepper). De Blauw-Oranje as kent helemaal niets dat elegant is, en is daarmee dus enorm boertig (voorbeeld: de plattelandse wolf die onder leiding van zijn welstellende elegante gentleman-neef naar de stad trekt in de cartoon Little Rural Riding Hood van Tex Avery). Het blauw van jeans-kledij is een typisch braaf kleur, alsook van arbeiders-uniformen (Blue-collar workers). Blauw en Oranje zijn ook de kleuren van de schooltijd, het aanleren van de voorbeeldige manier van leven (op een brave manier de boterham verdienen, op tijd en stond thuis zijn, gezelschapsspelletjes spelen met het gezin, voetbal kijken, en ZEKER niet op een zelfstandige manier verder durven denken of filosofisch nadenken over het leven want dat is taboe!). Een Bleu is dan ook een onervaren iemand, een leerling, een kadet. Typische brave voorbeeldige blauw-oranje muziek werd ooit gemaakt door Suzi Quatro in samenwerking met Smokie (de braafheid droop ervan af), Baby makes her blue jeans talk (Dr.Hook and the Medicine Show), Up With People was ook een typisch brave schoolse blauw-oranje bedoening, alsook praktisch alles hetgeen (inderdaad) Q-Music ons laat horen. Zangers en zangeressen die voortdurend roepen inplaats van zingen (eigenlijk komt er niks uit: staan schreeuwen zonder dat iemand er echt naar luistert) (de Franse roqueur Johnny Hallyday was bijvoorbeeld meer een schreeuwer dan een zanger) (en dan die ene in zijn schooluniform van AC-DC + de schreeuwerige "rockmuziek" die er uitkwam). Sommige protestzangers stonden destijds eerder te schreeuwen dan te zingen (gevolg: niemand had er echt oor naar en de scheefgedraaide maatschappij bleef maar scheef draaien). Ook de gedwongen Let's celebrate mentaliteit van half ontblote en geforceerd glimlachende feestvierders aan de rand van een openluchtzwembad (je ziet dat ze zich waarlijk dood staan te vervelen, maar... ze komen op televisie). Een typisch blauw-oranje nummer is het zwalperige Love Hurts van de band Nazareth, waarin de zanger zijn hart staat uit te schreeuwen inplaats van te staan zingen. Blauw en Oranje zijn de kleuren van hetgeen voluit in het daglicht staat, zit, of ligt, en door iedereen bekeken kan worden, zoals op een door de zon beschenen strand in de zomer waar iedereen met zijn of haar half-blote of geheel blote lichaam staat, zit, of ligt te pronken. En dan was er ook nog de "Johnny en Marina" trend in de late jaren 80 van de vorige eeuw. Blauw en Oranje zijn ook de kleuren van het zwalpende oponthoudt, van hele reeksen misverstanden, van achterlijkheid, van eerlijke en naieve mensen, braafheid, kuddegeest, geestelijke afstomping, ergens in (of aan) vast komen te zitten, makkelijk beinvloedbaar gepeupel, beperking, vakjesmentaliteit, conservatisme, loyaliteit, schoolwijsheid (hetgeen men enkel op school leert, op een klakkeloze manier, zonder er verder bij na te denken), en dan is er ook nog de film This Is Spinal Tap die bol staat van Blauw-Oranje toestanden (steeds goed bedoelde plannen en akties, maar alles gaat hopeloos mis). Blauw en Oranje zijn ook de kleuren van goed bedoelde geldinzamelingsakties voor 't goede doel, alsook van paarden- of hondentherapieen voor zwakbegaafden, van kinderboerderijen, en van zeer jonge kinderen die in het kleuterklasje opzettelijk kinds worden gehouden omdat ze nu eenmaal "kind" zijn. Ook dikke peervormige gezapige mensen die als watergevulde ballonnen domweg naar een cactus toerollen horen bij de Blauw-Oranje kleurenas.
• Groen en Magenta (of eerder Gifgroen en Violet) zijn de kleuren van de gewiekste oplichter (aalglad en charmant van uitzicht) (de doortrapte en listige gentleman in onberispelijk en elegant ogend maatpak), met diep in zichzelf een heleboel door-en-door slechte en averechtse gedachten, altijd paraat om (op een subtiele en intelligente manier) de stoel vanonder ieders achterwerk te trekken (wolf in schapevacht). Leepheid. De Trickster. Bram Stoker's Count Dracula (de Gentleman-vampier). Geelgroen (of Gifgroen) en Violet zijn ook de kleuren van luguber-uitziende clowns (Pennywise), alsook van The Joker en The Riddler in de Batman strips en films (mannen met een kort bovenlijf en lange, dunne, spinnepoot-achtige benen) (Daddy longlegs / Hooiwagens), van de ijzingwekkende Scarecrow uit The Singing Detective (BBC / VPRO), van buiksprekerspoppen, van "mensen met een hoek af", en vooral ook van geheimzinnige en gevaarlijk onafhankelijke uitvinders of krankzinnig intelligente wetenschappers die in staat zijn om verschrikkelijke of vreemdsoortige gebeurtenissen te veroorzaken waarvan niemand echt goed weet waar ze precies vandaan komen (Nikola Tesla, alsook de bedenkers en uitvinders van nucleaire en biochemische wapens, genetische manipulatie, massahypnose, hersenspoeling van hele (blauw-oranje) bevolkingsgroepen (het gepeupel) door intelligente manipulatoren diep verborgen achter de coulissen van de media). Grigori Raspoetin. Groen en Magenta zijn ook de kleuren van het daglichtschuwend vertier en van cabaret (de decadente "emcee" in de film Cabaret) (Willkommen, Bienvenue, Welcome), van Edith Piaf's Milord, van Lotte Lenya's Surabaya Johnny, van de grote witte (en verschrikkelijk onsympathiek uitziende) helft van het clownsduo dat in praktisch elk circus aan bod komt (die ene "serieuze" met zijn rijzige gestalte en zijn wit gezicht met slechts één assymetrisch geschilderde wenkbrauw), van Venetiaans carnaval, van de melancholische figuur Pierrot, van Klaus Nomi, van Victoriaanse poppen, van Japanse Geishas, van mimespelers, van hermafrodieten en androgyne types, van schrikaanjagende sideshow acts zoals The Elephant man, van Tod Browning's Freaks, van de toneelman (Johnny van Doorn) in Herenleed (VPRO), van het spook van de opera (Le Fantôme de l'Opéra: een zeer treffend voorbeeld van de gifgroen-violet as!), van Kaspar Hauser, van Quasimodo (personage) (de klokkenluider van de Notre Dame), van The Strange Case of Dr Jekyll and Mr Hyde, van psychische aandoeningen zoals Dissociatieve identiteitsstoornis, van de personages in de Commedia dell'arte, en van Mauricio Kagel's 10 märsche um den zieg zu verfehlen. Fluorescerend groen en opvallend magenta waren ook de kleuren van New Wave, Post-Punk, Synth-Pop, en van de New Romantics trend, in combinatie met wit en zwart (vooral de theatrale Blitz-scene onder leiding van de modebewuste etalagepoppen Steve Strange en Boy George), en van David Bowie's Ashes to Ashes (let op de vreemdsoortige White Clown!), en ook nog van het Amerikaanse cultfiguur Jobriath. Bliksemsnelle spitsvondigheden en kunstmatig aandoende snedige klanken, afkomstig van ingewikkelde elektronische muziekinstrumenten, typeerden o.a. de Neue Deutsche Welle uit het prille begin van de jaren 80, Kraftwerk's We are the Robots, alsook het doemdenken i.v.m. een mogelijks op komst zijnde globale atoomoorlog (No Future), krankzinnigengestichten, gekke geleerden opgesloten in weinig bekende instituten... (Thomas Dolby's She Blinded Me With Science, Napoleon XIV's They're Coming To Take Me Away, Ha-Haaa!, Goldfrapp's Oompa Radar, Fad Gadget's Collapsing New People). P.S.: ergens moet ik ook denken aan de clip van An Englishman in New York van het duo Godley & Creme (1980), waarin allerlei afstandelijke en op elkaar gelijkende bewegende etalagepoppen een soort big-band vormen (bizar!), alsook aan het "virtuele" personage Max Headroom (MTV) waarvan niemand precies wist of het een artificieel of natuurlijk wezen was (het zag er in ieder geval erg etalagepop-achtig uit), en aan het raadselachtige personage Fantomas uit de films met Louis de Funes en Jean Marais.
• Cyaanblauw en Rood. Deze twee tegenover elkaar staande kleuren vormen eveneens een as, en wel deze van alle crisistoestanden in 't leven. Bij de kleur Cyaanblauw ontstaat het knagende gevoel dat men in school dagelijks kostbare tijd zit te verspelen, en verlangt men naar de opvolgende Groen-faze omdat er dan echt dingen en zaken verwezenlijkt kunnen worden (Groen = Doen). Bij het tegenoverstaande kleur Rood voelt men dat de toestand niet meer uit te houden is, en verlangt men naar een totaal ander bestaan (de opvolgende Magenta-faze). Wee diegene die vast blijft zitten in zowel de Cyaan-faze als de Rood-faze! Geen wonder dat het zelfmoordcijfer in bepaalde landen extreem hoog ligt.
• Ultramarijnblauw en Geel. Ook deze twee tegenover elkaar staande kleuren vormen een as. De betekenis van deze kleuren-as is vrij moeilijk te omschrijven. Ultramarijnblauw is het absolute niets, terwijl Geel het absolute alles is. Esoterici zouden kunnen zeggen dat Ultramarijnblauw de kleur is van de overgang van het voltooide oude leven naar het eerstvolgende nieuwe leven (reincarnatie). Geel daartegenover is de kleur van het volledig in het leven staan en na veel gesleur en getrek de top bereikt te hebben (pas getrouwd zijn en/of pas een belangrijke positie in een bedrijf gekregen hebben, kortom: geslaagd zijn). Deze toestand van opperste geluk (de Geel-faze) is echter zéér kort van duur want daar lonkt reeds de onvermijdelijke afgang (de Geeloranje-faze). Het besef getrouwd te zijn met de schoonfamilie is een typisch onderdeel van de Geeloranje-faze, alsook het besef dat de belangrijke positie in het bedrijf lang niet alles is (het is schone schijn). Geeloranje tot oranjerood zijn ook de nummers Is dit alles van Doe Maar en Is That All There Is? van Peggy Lee.
• Donker khakigroen en Licht roze. Ook dit is een kleuren-as, maar dan wel een as met aan de ene kant toevoeging van zwart bij groen: khakigroen, en aan de tegenoverliggende kant toevoeging van wit bij magenta: licht roze. En inderdaad: bij militairen (een overwegend en opvallend khaki-kleurige mannengemeenschap) is homofilie nooit ver weg (de verborgen gehouden kleur roze).
• Lichtblauw en Donkerbruin. Ook deze twee kleuren staan lijnrecht tegenover elkaar, mits toevoeging van een niet geringe dosis wit bij blauw en een niet geringe dosis zwart bij oranje. Dit zijn de twee kleuren van de Manisch-Depressieve mens (Bi-Polaire stoornis), waarbij de ziel voortdurend pendelt tussen enerzijds een enorm gelukzalig of euforisch gevoel (lichtblauw, kleur van de hemel) en anderzijds diepe uitzichtloze treurnis (donkerbruin, kleur van de ondergrond). Himmelhoch jauchzend, zum Tode betrübt.
• Zwart en Wit. Men kan zich afvragen of de as Zwart-Wit ook enige betekenis heeft. Het zou kunnen dat van alle kleuren-assen de as Ultramarijnblauw-Geel er het dichtst bij ligt, en dat dus de betekenis van deze kleuren-as ook van toepassing is op de as Zwart-Wit (onderzoek vereist). De as Zwart-Wit bevindt zich centraal als een vertikaal ten opzichte van de horizontale kleurencyclus. De centrale kleur in zowel de as Zwart-Wit als in de kleurencyclus (of kleurencirkel) is Medium Grijs (50 percent Zwart, 50 percent Wit).

• Nog iets om in de Gifgroen-Violet as te voegen, maar ik mis een aantal namen. Het betreft een vreemdsoortige Engelse TV film omtrent een welstellende heer in een kast van een huis (een soort klein kasteel) die dagelijks zijn tijd aan het verdoen is met een etalagepop die hij Helen noemt. Die heer oefent overigens wel een job uit in één of ander kantoor, maar telefoneert geregeld naar huis om te weten hoe zijn Helen het stelt. Gewoonlijk krijgt hij geen antwoord en zéér ongerust rept hij zich huiswaarts om te weten te komen wat er precies scheelt. Zijn partner Helen zit dan meestal rustig op een stoel, maar de welstellende heer verwacht iedere keer een antwoord dat er dus nooit komt. Tegen het eind van de film komt het tot een fikse ruzie en de welstellende heer komt plots tot het besef dat zijn partner slechts een levenloze etalagepop is, vooral als hij ziet hoe de weelderige pruik er van het kale hoofd van de etalagepop af schiet. In een vlaag van gekte schreeuwt de welstellende heer het uit en loopt totaal gedesorienteerd het hele huis rond. Zijn chauffeur die buiten zit te wachten in een puntgave opgepoetste auto hoort dit en kijkt met een allesomschrijvende blik naar het huis om dan voorgoed te vertrekken... (ik dacht dat de welstellende heer de Engelse acteur Richard Briers was, maar het is alweer 30 of zo jaren geleden dat die film op BBC TV te zien was, de naam van die film weet ik dus ook niet meer). Het duistere aan die film is de regelmatig terugkerende close-up van het halfverlichte gezicht van de etalagepop Helen, hetgeen een zéér bevreemdend gevoel geeft, een soort hint dat er in die pop ergens een aanwezigheid huist, een geest of iets dergelijks. Zéér beklemmend!
• Het thema geesten in etalagepoppen komt ook aan bod in een aflevering van The Twilight Zone, waarin een vrouw 's nachts rondwaart in een grootwarenhuis en het gevoel heeft dat ze voortdurend onder toezicht staat van de etalagepoppen. Gevonden: die aflevering heet The After Hours (1960).

Beknopt interview

• Danny, ben jij normaal?

Nee, helemaal niet. Normale mensen zijn ronduit saai. Die hebben niks te vertellen, toch niks speciaals.

• Dank U

Mag ik U aanraden om minder normaal te zijn, daarvoor niet abnormaal, maar wel iets minder normaal, want dat scherpt het intuitieve en spontane denken.

• Ik zal proberen

De wereld zit vol schijnbaar normale mensen, waardoor het lijkt alsof iedereen nog steeds op de schoolbanken zit. In school moesten we ons normaal gedragen.

• Zeg Danny, hoe functioneer jij eigenlijk in de maatschappij?

Ik werk als arbeider in ploegsysteem om mijn boterham te kunnen verdienen. Ik drink niet, rook niet, en ik neem geen drugs. Mijn maandloon gaat dus niet in rook op en het spoelt niet weg in één of ander duister urinoir. Grappige filmpjes omtrent rondzwiepende tieten en konten interesseren mij niet. Ik zit anders in elkaar. Ik heb niet gestudeerd maar toch zit ik in mijn vrije tijd heel Wikipedia af te schuimen om hier en daar wetenschappelijk-getinte toevoegingen te plaatsen. Mensen die studeren of gestudeerd hebben drinken zich lazarus, of roken zich de longen uit hun lijf, en missen bijgevolg de nodige zuurstof in hun hersenen om zich met Wikipedia bezig te kunnen houden. Door het drinken sterven hun hersencellen in grote getale af. Het zijn zombies achter een facade van mooi opgepoetste intellectualiteit. Ik bezoek regelmatig rommelmarkten om buiten te komen. Meer is er niet. Ik kijk geen televisie want dat is puur tijdverlies. Mijn achterwerk doet na verloop van tijd pijn omdat ik niet lang kan stilzitten. Ik lijk qua gestalte op een hooiwagen, dus mijn lange benen moeten praktisch altijd in beweging zijn. Zie: Hooiwagens.

• Doe jij aan sport?

Nee, nooit gedaan. Een arbeider heeft geen sport nodig omdat het lichaam tijdens de werkuren altijd in beweging is. Mensen die op kantoor zitten hebben dagelijks sport nodig. Ik zit niet op kantoor dus ik ben gezond door te werken. Obese mensen, dus dikke peervormige mensen, zijn meestal voetbalsupporters omdat ze zelf niet aan sport kunnen doen. Geen wonder dat men dikwijls hoort dat sporttribunes wel eens instorten. Ze kunnen de massa's zwaarlijvige bierbuiken niet langer torsen.

• Dus... mensen die op kantoor zitten werken niet?

Die vullen hun tijd met het zitten kijken naar hun smartphones vol digitale fotoalbums van pasgeborenen. Op de koop toe groeien smartphonegebruikers allemaal voorover omdat ze altijd maar naar hun smartphones zitten te staren. U moet er eens op letten. Het naar beneden kijkend gezicht van een smartphonegebruiker hangt dus meestal pal boven de smartphone, als die gebruiker dan op dat moment een selfie neemt, ziet die meteen hoe de zwaartekracht een niet geringe invloed uitoefent op zijn of haar smoelwerk.

• Nogal een filosofie zeg!

Tja, mensen zijn nu eenmaal zo. Allemaal hetzelfde. Eén grote kudde. De komst van de smartphone heeft dat kudde-achtige saamhorigheidsgevoel nog versterkt.

• En dat kudde-achtige saamhorigheidsgevoel schrikt je dus af

U moet weten, ik ben geen kuddedier. Ik ben misschien een zwart schaap of een witte raaf, of beide, of een tegenspertelende hooiwagen, maar zeker geen zoveelste meeloper met de voortzwalpende massa.

• Dus jij hebt geen smartphone?

Nee, het is al welletjes dat ik thuis een laptop heb met internetverbinding via een kabel. Ik ben van de niet-zo-recente stempel, en ik ben daar toch nog altijd tevreden mee, met deze ietwat overjaarse toestand. Ik hoef het internet niet elke seconde bij me te hebben. Er moet gewerkt worden ook, en ik bedoel daarmee WERKEN.

• Jij hebt iets tegen het Vlaamse radiostation Q Music, hoe komt dat?

Omdat het een platgetreden pad is.

• Leg eens uit

Q Music doet hersenverlamming ontstaan. Alle hersencellen sterven massaal af omdat er geen muziek met SWING te horen is. Bij Q Music kennen ze enkel muziek die doet denken aan toestanden die de levenslust wegnemen. Relatieproblemen bijvoorbeeld. Het uitzichtloos bezingen van allerlei op de klippen gelopen relatieschepen.

• Zeg, en wat is dat van dat Vorticisme? Wat is dat eigenlijk voor iets?

Vorticisme was een kunststroming die in Engeland ontstond, in 1914 of zoiets. Het bestond uit zeer schichtige en hoekige patronen in velerlei harde tinten. Totaal tegengesteld aan rustgevende sfeervolle schilderijen. In Vorticisme speelde onstandvastigheid een grote rol. Alles leek steeds in een soort cataclysmische aardbeving of chaotisch onweer verwikkeld te zijn. In de muziek is er een bepaald nummer van de Frans-Duitse New Wave groep Mathématiques Modernes dat "Athletical mystery" heet. Daarin komen heel wat karakteristieken van Vorticisme aan bod. Ook "Elektroklang" van Conrad Schnitzler en "Logischer gefrierpunkt" van Din-A-Testbild doen sterk denken aan Vorticisme. U moet ze maar eens opzoeken via YouTube.

• Ga je mij gek maken?

Gek daarom niet, maar het zal uw muzikale horizon wel verbreden. En dat is hard nodig in een tijd waarin onze hersenen dagelijks aan het verzepen zijn door het sentimenteel gezwalp van Q Music.

• Volgens mij ben jij een vreemdsoortig individu

Dank U. Volgens mij bent U dat ook want U toonde veel moed om mij te interviewen.

• Dat interview stemt in ieder geval tot nadenken

Laat het maar eens goed bezinken!