Gebruiker:Diogenes/Illegale migratie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Noot[bewerken | brontekst bewerken]

Van de schroothoop gered nadat het in een vlaag van politieke correctheid was verwijderd: cijfers over illegalen en criminaliteit zijn blijkbaar not done. Wordt in de toekomst na discussie en extra feitenonderzoek weer opgevoerd aan gezien WP zich zou moeten schamen hier geen lemma over te hebben.

Het artikel[bewerken | brontekst bewerken]

Illegale migratie is het onwettig oversteken van een landsgrens (migratie). De migrant hoeft juridisch gezien niet van plan te zijn zich in het land van aankomst te vestigen om 'illegale migrant' te zijn. In het spraakgebruik wordt meestal pas gesproken van illegale migrant als de persoon in kwestie zich in het land van aankomst vestigt. Een migrant die onwettig in een land verblijft wordt ook kortweg een illegaal genoemd. Vanuit de hoek van mensenrechtenorganisaties wordt het gebruik van een andere, mildere term bepleit: zie verder hieronder bij Onregelmatige migranten.

Motieven[bewerken | brontekst bewerken]

Meestal zijn illegale migranten economische migranten die in het land van toevlucht niet aannemelijk kunnen maken dat zij voldoen aan de criteria voor het vluchtelingschap zoals vastgelegd in art.1A an het Vluchtelingenverdrag. Zie ook onder vluchteling. Hierdoor ontvangen zij geen verblijfsvergunning. Als ze toch in het land van aankomst blijven, rest hen alleen de illegaliteit.

Illegale migranten ontvluchten vaak hun eigen land omdat hun economische en persoonlijke vooruitzichten er niet rooskleurig zijn. Jongere zonen willen bijvoorbeeld niet de rest van hun leven de tweede viool moeten spelen omdat hun broer het bedrijf van vader overneemt. Meisjes en vrouwen proberen in veel gevallen de knellende vrouwendiscriminatie van een patiarchale traditionale samenleving te ontvluchten. Economische ondersteuning van achtergebleven familie vanuit het land van toevlucht middels het daar te verwerven inkomen kan ook een motief zijn.

De migratie en situatie bij aankomst[bewerken | brontekst bewerken]

Mensensmokkelaars spelen in veel gevallen in op het rooskleurige beeld dat men heeft van de Verenigde Staten en West-Europa. In ruil voor een financiële vergoeding of kostbaarheden in natura bieden ze aan deze personen weg te smokkelen. De routes zijn afhankelijk van het land waar men vandaan komt en naartoe wil, maar zijn meestal lang en onveilig. De migranten moeten vaak door woestijn of ijzige toendra lopen, of worden bij elkaar gestouwd in kleine wrakke bootjes. Veel illegale migranten stikken in havencontainers, bevriezen, verdrinken, verdorsten of verhongeren. In de groep zijn ze volledig overgeleverd aan de genade van de smokkelaars, die hier soms misbruik van maken. Wanneer ze op illegale grensoverschrijding betrapt worden schieten in sommige gevallen de autoriteiten met scherp op ze. In veel gevallen wacht hen, wanneer ze gegrepen worden door de autoriteiten, kortere of langere hechtenis, waarna ze teruggestuurd worden naar het land van herkomst. In sommige gevallen zal dit land wegens de illegale migratie repressailles nemen die variëren van een boete tot lange gevangenisstraffen en/of een verbod het land te verlaten.

Migranten die in de illegaliteit belanden kunnen zich niet registreren, zodat ze geen legale "witte" werkzaamheden kunnen verrichten, geen verzekering kunnen afsluiten, en geen toegang hebben tot de reguliere woningmarkt. Omdat ze geen ziektekostenverzekering hebben en opname sowieso tot ontdekking door autoriteiten kan leiden, ontzeggen veel illegalen zichzelf medische behandeling en controle, waardoor ze extra vatbaar zijn voor ziekten en verwondingen. Ze vallen in veel gevallen ten prooi aan huisjesmelkers, loverboys, pooiers en de georganiseerde misdaad. Ze wonen vaak in erbarmelijke omstandigheden en verrichten vies en gevaarlijk werk. Vaak worden ze onderbetaald en maken ze lange dagen. Ze vinden vaak steun bij de reeds bestaande gemeenschap van landgenoten of bij eerder geëmigreerde familie. Veel illegale Chinezen in Nederland vinden vaak werk in de Chinese horeca.

In de Verenigde Staten zijn illegalen vooral mensen uit Latijns-Amerika, die over de grens tussen Mexico en de Verenigde Staten proberen te komen. Ze wonen vaak onder erbarmelijke omstandigheden en worden zeer slecht betaald.

De Nederlandse situatie[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland zijn illegalen vaak mensen, die afgewezen uit de asielprocedure komen, Oost-Europeanen die tijdelijk komen werken in vooral de landbouwsector en mensen die op een toeristenvisum een land binnenkomen en uiteindelijk na het verstrijken van de geldigheidsduur het grondgebied niet verlaten, met als doel illegaal in het land te blijven. De Nederlandse regering tracht misbruik van visa te voorkomen door uitnodiging door een ingezetene in sommige gevallen verplicht te stellen. De uitnodiger dient een financiële garantie af te geven die de overheid zal aanspreken indien de uitgenodigde bij het verlopen van het visum "verdwijnt".

In Nederland wordt het aantal illegalen in 2005 voorzichtig geschat op 50.000, maar algemeen wordt aangenomen dat er zich in Nederland meer dan 100.000 bevinden. Illegalen wonen vaak in de Randstad en in het bijzonder in de vier grote steden.

In Nederland was eind jaren negentig sprake van een groep zogenaamde "Witte Illegalen". Dit waren arbeidsmigranten die in Nederland beschikten over een sofinummer en belasting betaalden, maar geen verblijfsvergunning hadden. De Amsterdamse kleermaker Gümüs was de bekendste van hen. Ondanks protestacties werd hij onvrijwillig gerepatrieerd naar zijn land van herkomst Turkije. Enkele honderden Witte Illegalen wisten daarna wel een verblijfsvergunning te verwerven, nadat enkele tientallen van hen langdurige in hongerstaking waren gegaan. Ze krijgen daarbij steun van onder meer kerken en vakbonden. Zelfs gemeenten zijn soms niet bereid om aan uitzetting mee te werken. Toen in 2007 door het kabinet Balkenende IV het Generaal pardon werd afgekondigd, was een van de voorwaarden dat de gemeenten wel zouden meewerken aan de uitzetting van diegenen die daarbuiten zouden vallen.

Illegaliteit en criminaliteit[bewerken | brontekst bewerken]

Er is een samenhang tussen illegaliteit en criminaliteit, zowel in Nederland als daarbuiten[1]. In Amsterdam zouden criminele illegalen verantwoordelijk zijn voor 20 % van de inbraken, 15% van de straatroof en 40% van de zakkenrollerij[2]. In Italië wordt 80 procent van de overvallen, gevallen van zakkenrollerij, autodiefstallen en inbraken gepleegd door illegalen. Een op de drie moorden wordt gepleegd door een buitenlander en van die groep is weer 72 procent clandestien[3]. President Berlusconi heeft daarom speciale maatregelen aangekondigd om illegale immigratie tegen te gaan.

Onregelmatige migranten[bewerken | brontekst bewerken]

Onder meer de Internationale Organisatie voor Migratie en de mensenrechtenorganisatie Amnesty International geven de voorkeur aan de term irregular migrants, of vertaald onregelmatige migranten, in plaats van de aanduiding illegalen. Dit omdat deze laatste term een negatieve lading heeft die meteen associaties zou oproepen met criminaliteit. Zie daarover onder meer: Amnesty International Living in the shadows - a primer on the human rights of migrants (AI Index: POL 33/007/2006), p.8.

Bekende illegalen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook

  1. http://www.eenveiligamsterdam.nl/files/file.php5?id=164
  2. http://www.nieuwsbank.nl/inp/2000/11/16/E082.htm
  3. http://www.trouw.nl/nieuws/europa/article1697072.ece